Αρμάνδος Τζιοζεφέν 1931-2011

163 T ον Αρμάνδο τοv γνώρισα το 1980 στην Πύλη Αμμοχώ- στου της Λευκωσίας, κατά τη διάρκεια μιας ομαδικής έκθεσης ζωγραφικής στην οποία συμμετείχαμε και οι δύο. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 και για σειρά ετών, είχαμε εβδομαδιαίες συναντήσεις στο εργαστήρι γυμνού του γλύπτη Χρίστου Συμεωνίδη στον Στρόβολο και κατόπιν στο οίκημα του ΕΚΑΤΕ, που ήταν τότε κοντά στην Παλαιά Ηλεκτρική. Τακτικοί θαμώνες ήταν τότε ο Αρμάνδος Τζιοζεφέν, ο εξαίρετος ζω- γράφος Άντης Ιωαννίδης, οι αρχιτέκτονες Μελέτης Αποστολίδης και Νέαρχος Κληρίδης, ο γλύπτης Χρίστος Συμεωνίδης, εγώ, ο φυσικός Κύπρος Κυπριανού, ο φυσικός του English School Αντώνης Στεφάνου, ο ζωγράφος Λαζαρής Αργυρού, σπάνια ο αρχιτέκτονας Χαρίλαος Δί- καιος και ένας-δυo άλλοι. Ο Αρμάνδος χρησιμοποιούσε περισσότερο το κάρβουνο και κάποτε το παστέλ πάνω σε λευκό χαρτί. Σε μια από τις συνηθισμένες συναντήσεις μας μετά από τη ζωγραφική, ο Λαζαρής Αργυρού έφερε αγρέλια από την Αγροκηπιά, τα τηγάνισε και τα σέρβιρε. Μετά, ο Αρμάνδος έπαιξε αξέχαστες μελωδίες στο ακορ- ντεόν του. Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα τον Αρμάνδο ως μουσικό ολκής. Πραγματικά θαύμασα την καταπληκτική δεξιοτεχνία του, τη μουσικότητά του καθώς και την ευρύτητα του ρεπερτορίου του, αφού μας έπαιζε ό,τι του ζητούσαμε. Εκεί έκανα και τη διαπίστωση ότι ο Αρμάνδος ο μουσικός υπερτερούσε του καλλιτέχνη της ζωγραφικής. Τον Ιούλιο του 1987 είχα εγγραφεί στην Ακαδημία των Καλών Τεχνών στην Perugia της Ιταλίας για έναν μήνα συμμετοχής σε θερινό εργαστήρι γυμνού και σε μια σειρά μαθημάτων για την τεχνική της χαλκογραφίας. Όταν επέστρεψα, ενημέρωσα τον Αρμάνδο, ο οποίος ενδιαφέρθηκε αμέσως και έτσι τον επόμενο Ιούλιο βρεθήκαμε μια παρέα έξι ατόμων στην Ακαδημία της Perugia. Ήμαστε εγώ και ο Αρμάνδος μετά συζύ- γων, ο Αντώνης Στεφάνου και ο μαθηματικός Γιώργος Χατζησάββας. Ο Αρμάνδος βραβεύθηκε σε μια ειδική τελετή από τον δήμαρχο της Perugia για την επίδοσή του στη τεχνική της χαλκογραφίας. Οι εβδομαδιαίες συναντήσεις μας συνέχισαν στο οίκημα του ΕΚΑΤΕ. Κατά το έτος 1997 ή 1998 ο Αρμάνδος έπαψε να συμμετέχει στις συ- ναντήσεις μας. Ο Αρμάνδος ως άνθρωπος ήταν απόλυτα άκακος, καλοσυνάτος, πρόθυμος να εξυπηρετήσει τον συνάνθρωπό του, τυπικός, ευγενικός και πάντοτε ευδιάθετος και ορεξάτος για τη ζωή. Είχε και μια αθώα αφέλεια, σχεδόν παιδική, που μπορούσε εύκολα να προκαλέσει σ’ έναν Οι αναμνήσεις μου με τον Αρμάνδο Τζιοζεφέν Κύπρος Κυπριανού Φυσικός και ζωγράφος