11 Εξήγησε δε ότι με την επιλογή της τεχνικής του κινουμένου σχεδίου για την απόδοση αυτής της ιστορίας δόθηκε περισσότερος χώρος στη μνήμη και το συναίσθημα. «Για να δούμε την Κυρά της Λαπήθου όχι μόνο όπως ήταν, αλλά όπως την κουβαλάμε μέσα μας. Κι έτσι η ιστορία της να περάσει στις νέες γενιές με ευαισθησία και αλήθεια», σημείωσε χαρακτηριστικά. Για το καλωσόρισμα της Διευθύντριας του ΓΤΠ, πατήστε εδώ. Στον ίδιο χώρο φιλοξενήθηκαν, επίσης, οι φωτογραφικές εκθέσεις: • «Τα Παράθυρα της Αμμοχώστου» της Κάτιας Χριστοδούλου, • «Όταν το όμορφο παρελθόν συναντά το τραγικό παρόν» του Τάσου Δημητριάδη, και • «Στη Σκιά της Πράσινης Γραμμής» του Ανώτερου Φωτογράφου του ΓΤΠ Σταύρου Ιωαννίδη. Παράλληλα, προβλήθηκε και η νέα σύντομη παραγωγή του ΓΤΠ «Η Ζωή Επιμένει», σε σενάριο και σκηνοθεσία του Σταύρου Παμπαλή, η οποία φωτίζει την αθέατη πραγματικότητα της Πράσινης Γραμμής. Το Υφυπουργείο Πολιτισμού βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ενημερώσει το κοινό ότι το ντοκιμαντέρ του κορυφαίου Κύπριου σκηνοθέτη Μιχάλη Κακογιάννη «ΑΤΤΙΛΑΣ 74» έχει τύχει πλήρους αποκατάστασης και ψηφιοποίησης, μετά από πρωτοβουλία της ελληνικής εταιρείας παραγωγής Faliro House Production, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα η ταινία να καταχωρισθεί στη διαδικτυακή Ταινιοθήκη Ντοκιμαντέρ της Ένωσης Γαλλόφωνων Δημιουργών Μη-Μυθοπλαστικών Έργων – La Scam (La Cinematheque du Documentaire – Cinemas DocumEntaires LUSSAS). Σύμφωνα με το Ίδρυμα Κακογιάννη, «το ντοκιμαντέρ επελέγη ανάμεσα σε 1.001 άλλα ντοκιμαντέρ – κιβωτό της UNESCO, διεθνώς, τα οποία αφορούν στην παρακαταθήκη της ιστορικής μνήμης». Το καθηλωτικό και προπάντων ανθρωπιστικό αυτό ντοκουμέντο αποτελείται από μοναδικά πλάνα και μαρτυρίες, τόσο από τον ίδιο τον Μιχάλη Κακογιάννη όσο και από πρόσφυγες και ανθρώπους που επιβίωσαν της βάρβαρης τουρκικής εισβολής του 1974, καθώς και από ιστορικές προσωπικότητές της, όπως ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ΙΙΙ και άλλοι. Το Υφυπουργείο Πολιτισμού χαιρετίζει την ένταξη του «ΑΤΤΙΛΑΣ 74» στη σημαντική αυτή ταινιοθήκη, πενήντα χρόνια μετά από την παραγωγή του, μια πρωτοβουλία η οποία επικυρώνει τη διαχρονικότητα με την οποία ο Μιχάλης Κακογιάννης απεικόνισε τις τραγικές συνέπειες της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. ΈΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ «ΑΤΤΙΛΑΣ 74» ΣΕ ΔΙΕΘΝΉ ΠΛΑΤΦΌΡΜΑ Η ΜΑΡΊΖΑ ΚΩΧ ΤΙΜΉΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΜΕΤΆΛΛΙΟ ΕΞΑΊΡΕΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΆΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΉ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ Με το Μετάλλιο της Εξαίρετης Προσφοράς προς την Κυπριακή Δημοκρατία τίμησε η Πολιτεία τη Μαρίζα Κωχ, για τη διαχρονική συνεισφορά της στον πολιτισμό και τη διεθνοποίηση του κυπριακού προβλήματος. Η απονομή πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιουλίου, ανήμερα της μαύρης επετείου της τουρκικής εισβολής, κατά την εκδήλωση μνήμης στο Προεδρικό Μέγαρο, μετά από επίσημη πρόσκληση του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Χριστοδουλίδη. Η σπουδαία ερμηνεύτρια τιμήθηκε 49 χρόνια μετά την εμφάνισή της στον διαγωνισμό της Eurovision, όπου τραγούδησε ένα μοιρολόι για την Κύπρο, υπό την απειλή ελεύθερου σκοπευτή. Ήταν το 1976 όταν η Ελλάδα αποφάσισε να επανεμφανιστεί στον διαγωνισμό της Eurovision μετά την αποχή της προηγούμενης χρονιάς, θέλοντας να καταγγείλει τον Αττίλα στην Κύπρο και την παρθενική εμφάνιση της Τουρκίας στον θεσμό. Το τραγούδι ήταν επιλογή του Μάνου Χατζιδάκι ως Διευθυντή του Τρίτου Προγράμματος. Επρόκειτο για ένα μοιρολόι της μαυροφορεμένης Μαρίζας Κωχ, που μιλούσε για τη στρατιωτική τουρκική εισβολή στην Κύπρο και το δράμα του κυπριακού λαού. Το «Παναγιά μου - Παναγιά μου» προκάλεσε, τότε, θύελλα αντιδράσεων και τάραξε τα νερά της Eurovision. Kατά την απονομή του μεταλλίου, o Πρόεδρος Χριστοδουλίδης τόνισε την ιστορική σημασία της στιγμής. Απευθυνόμενος στην κα Κωχ είπε: «Εκ μέρους της κυπριακής Πολιτείας, του κυπριακού λαού, σας απονέμω το Μετάλλιο Εξαίρετης Προσφοράς τόσο για όλα όσα έχετε κάνει για τον πολιτισμό, αλλά ιδιαίτερα για το τι έχετε κάνει για την Κύπρο, μαζί με άλλους ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών, του Πολιτισμού, σε μια δύσκολη στιγμή για τη χώρα μας και τον λαό μας, που έψαχναν ένα αποκούμπι». Συνεχίζοντας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σημείωσε: «Πολλοί είχαν γυρίσει την πλάτη στην Κύπρο. Εσείς ήσασταν πρωτοστάτης στην προσπάθεια για διεθνοποίηση του Κυπριακού. Και σας τιμούμε όχι μόνο για να θυμηθούν οι παλαιότεροι, αλλά και για να μάθουν οι νεότεροι το τι είχατε κάνει το 1976 στη Χάγη με τον διαγωνισμό της Eurovision που, χωρίς καμιά δόση υπερβολής, θέσατε τη ζωή σας σε κίνδυνο, για να τραγουδήσετε για την Κύπρο και να κάνετε το πρόβλημα της εισβολής και της κατοχής γνωστό». Τόνισε ότι ο κυπριακός λαός, η κυπριακή Πολιτεία θα είναι παντοτινά ευγνώμονες για αυτή την τολμηρή της απόφαση, μια απόφαση που πραγματικά την ένιωθε, την έκανε χωρίς να αναμένει ποτέ το οποιοδήποτε αντάλλαγμα. Από την πλευρά της η κα Κωχ είπε: «Είμαι τόσο συγκινημένη που δεν μπορώ να εκφράσω τα όσα νιώθω αυτή τη στιγμή. Θέλω να σας πω μόνο ότι το πώς πηγάζει αυτή η αγάπη για την Κύπρο από μέσα μου, θα μπορούσα να το εξηγήσω εγώ η ίδια μόνο εάν είχα γεννηθεί εδώ σε τούτα τα χώματα. Πριν από τη Eurovision, όταν είχαμε δικτατορία στην Ελλάδα, βρεθήκαμε, μαζί με άλλους μουσικούς, όπως ο Μαρκόπουλος, ο Μάνος Λοΐζος, ο ηθοποιός Ληναίος και άλλοι, στο Λονδίνο, ως καταφύγιο για να γλυτώσουμε τη σύλληψη. Εκεί, μια ομάδα νέων παιδιών της Κύπρου μάς αγκάλιασε –και εκείνα ήταν αγωνιστές εκεί– και μας εξασφάλισε ένα γεύμα την ημέρα». Πρόσθεσε ότι η σχέση που δημιουργήθηκε με τους Κύπριους τότε ήταν πολύ δυνατή και διατηρείται μέχρι και σήμερα. Αναφερόμενη στην εμπειρία της στη Eurovision, όπου τραγούδησε για την Κύπρο, η κα Κωχ είπε συγκινημένη ότι τίποτα δεν μπορούσε να τη σταματήσει από το να βγει στη σκηνή και να ερμηνεύσει το αγωνιστικό εκείνο τραγούδι. Ανέφερε, επίσης, ότι εκφράζει συναισθήματα από καρδιάς, «κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει ούτε με τα χρόνια ούτε με το μεγάλωμα το δικό μου», σημειώνοντας: «Πιο μεγάλη τιμή [από τη σημερινή] δεν περίμενα». Τέλος, η κα Κωχ χάρισε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την πρώτη ηχογράφηση του «Ελένη», του Γιώργου Σεφέρη, το οποίο η μεγάλη καλλιτέχνις ηχογράφησε μόλις πρόσφατα.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==