AΓΡΟΤΗΣ 2024 / TEΥΧΟΣ 491 68 ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ υφαντουργίας, όπως μπλούζες, κουρτίνες και άλλα, και αναφέρθηκε ότι με την εμπειρία θα βελτιωθεί η ποιότητα, έτσι ώστε να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα8. 8 «Αντιπροσωπεία της ΠΕΟ εις το νηματουργείο Λευκωσίας», Δημοκράτης, Λευκωσία 27 Νοεμβρίου 1946 9 ΚΑΚ:SA1:783/1943/2, Επιστολή εταιρείας Γ. Χριστοφίδης προς Κυβερνήτη, Λευκωσία 29 Δεκεμβρίου 1944 10 ΚΑΚ:SA1:783/1943/2, Επιστολή Επιτρόπου Λευκωσίας προς Κυβερνήτη, Λευκωσία 12 Ιανουαρίου 1945 Παγκύπριας Εργατικής Ομοσπονδίας (ΠΕΟ), όπου τέθηκε εκ νέου το θέμα της ίδρυσης κυπριακών υφαντριών. Κατά την επίσκεψη της αντιπροσωπείας έγινε παρουσίαση ειδών Η ενέργεια της αποικιακής κυβέρνησης να προχωρήσει στη δημιουργία ενός κρατικού νηματουργείου στη Λευκωσία έφερε πληθώρα αντιδράσεων από τους εμπόρους υφασμάτων. Πέραν από τις αντιδράσεις που προήλθαν από τους βιομήχανους της Μεγάλης Βρετανίας, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, υπήρξε έντονη εναντιότητα και στο εσωτερικό. Η εταιρεία εισαγωγής νημάτων και υφασμάτων Γ. Χριστοφίδη και Υιός9, μέσω επιστολής της προς την αποικιακή κυβέρνηση διατύπωνε την άποψη ότι η απόφαση της κυβέρνησης για ανέγερση και λειτουργία νηματουργείου θα ήταν επιζήμια για τον κλάδο. Η υπό αναφορά επιστολή περιέγραφε το εμπόριο νημάτων και υφασμάτων που λάμβανε χώρα στην Κύπρο από τις αρχές του αιώνα, το οποίο στήριζε, σύμφωνα πάντα με τα γραφόμενα του Γ. Χριστοφίδη, τη βρετανική οικονομία, εφόσον οι Κύπριοι έμποροι εισήγαν διαχρονικά τα προϊόντα τους από βρετανικές βιομηχανίες. Επιπρόσθετα, η πιο πάνω επιστολή τόνιζε ότι η λειτουργία του νηματουργείου από την αποικιακή κυβέρνηση θα ήταν ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, εφόσον θα θεωρείτο κρατική παρέμβαση στη βιομηχανία και στο εμπόριο. Στην εσωτερική διαβούλευση που ακολούθησε, ο Επίτροπος Λευκωσίας συνέστησε στον Κυβερνήτη10 να μην προβεί στην πώληση του νηματουργείου στην εταιρεία του Γ. Χριστοφίδη, εφόσον ο σκοπός της δημιουργίας του νηματουργείου ήταν εξ αρχής η παραγωγή φθηνότερου νήματος και κατ’ επέκταση η μείωση της επιχορήγησης των ειδών ένδυσης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η πώληση του νηματουργείου στην Εταιρεία Χριστοφίδη θα είχε ως συνεπακόλουθο την αύξηση στην τιμή του νήματος και σημαντικό μέρος της επιχορήγησης ένδυσης θα κατέληγε στα ταμεία των εταιρειών που ήδη παρουσίαζαν σημαντικά κέρδη. Ο Επίτροπος Λευκωσίας εισηγήθηκε, επίσης, όπως επανεξεταστεί η πιθανότητα πώλησης του νηματουργείου στην ανώτατη δυνατή τιμή σε κατοπινό στάδιο, δηλαδή περίπου σε δύο χρόνια μετά την έναρξη λειτουργίας του, έτσι ώστε το κόστος της ανέγερσης και του εξοπλισμού να έχει ήδη αποσβεστεί από τη μείωση των επιχορηγήσεων στα είδη ένδυσης. Περισσότερα σχετικά με την πορεία του νηματουργείου στο επόμενο τεύχος. Φωτογραφίες: Κρατικό Αρχείο Κύπρου -Αρ. αναφοράς SA1/783/1943/2
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==