Το τετραμηνιαίο περιοδικό του Υπουργείου Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος το οποίο εκδίδεται από το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών.

23 AΓΡΟΤΗΣ 2024 / TEΥΧΟΣ 491 ΓΕΩΡΓIΑ Στοιχεία για την καλλιέργεια του αβοκάντο Το αβοκάντο είναι αειθαλές δέντρο, το οποίο ανήκει στο γένος Persea της οικογένειας Lauraceae, με επιστημονική ονομασία Persea americana. Το δέντρο αναπτύσσεται σε μεγάλο βαθμό και μπορεί να φτάσει σε ύψος τα είκοσι μέτρα. Το ριζικό του σύστημα είναι πλούσιο και το μεγαλύτερο μέρος του βρίσκεται σε βάθος 60 με 70 εκατοστά. Τα φύλλα του είναι μεγάλα και δερματώδη. Τα άνθη του είναι μικρά, σε ταξιανθία βότρυ, και είναι ερμαφρόδιτα. Τα άνθη παρουσιάζουν μια ιδιαίτερη συμπεριφορά που ονομάζεται «ημερήσια πρωτόγυνη διχογαμία», κατά την οποία το άνθος ανοίγει δυο φορές σε διάστημα δυο ημερών. Την πρώτη μέρα ως λειτουργικά θηλυκό και τη δεύτερη μέρα ως λειτουργικά αρσενικό. Ο καρπός είναι ράγα μεγάλου μεγέθους με ένα σπέρμα. Το αβοκάντο είναι υποτροπικό είδος που κατάγεται από την Κεντρική Αμερική, επομένως ευδοκιμεί σε εύκρατες συνθήκες με υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία. Για επίτευξη ικανοποιητικής καρπόδεσης, σημαντική είναι η θερμοκρασία που επικρατεί κατά την ανθοφορία. Όσο πιο υψηλή είναι η θερμοκρασία και η σχετική υγρασία της ατμόσφαιρας, τόσο πιο ικανοποιητική θα είναι η καρπόδεση. Τα δέντρα παρουσιάζουν ευαισθησία σε συνθήκες παγετού, η οποία μεταβάλλεται ανάλογα με την ποικιλία, τη διάρκεια των χαμηλών θερμοκρασιών, καθώς και το στάδιο ανάπτυξης στο οποίο βρίσκονται. Ευαισθησία παρουσιάζεται επίσης σε συνθήκες καύσωνα, όπου μπορεί να παρατηρηθούν εγκαύματα στους καρπούς. Το αβοκάντο αναπτύσσεται σε μια ευρεία γκάμα εδαφών, αλλά ευδοκιμεί σε μέσης σύστασης εδάφη τα οποία είναι βαθιά, γόνιμα, με καλή αποστράγγιση, λόγω ευαισθησίας του φυτού στην υπερβολική υγρασία. Εδάφη με υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο ή άλατα προκαλούν προβλήματα στην ανάπτυξη του φυτού και καλό είναι να αποφεύγονται. Το αβοκάντο παρουσιάζει ευαισθησία και στην υψηλή αλατότητα του νερού άρδευσης, καθώς προκαλούνται ξηράνσεις στα φύλλα. Για επιτυχημένη εμπορική παραγωγή χρειάζεται καλής ποιότητας νερό άρδευσης. Γενικά, είναι φυτό με αυξημένες ανάγκες σε νερό, λόγω του ότι είναι επιπολαιόριζο. Οι πιο κρίσιμες περίοδοι όσον αφορά τις ανάγκες του αβοκάντο σε άρδευση είναι αυτές της Ελένη Χριστοδουλίδου Λειτουργός Γεωργίας Α’ Τμήμα Γεωργίας ανθοφορίας, της καρπόδεσης, της ανάπτυξης και της ωρίμανσης του καρπού. Ο πολλαπλασιασμός επιτυγχάνεται κατά τη διάρκεια της άνοιξης, με διαφόρων τύπων εμβολιασμούς της επιθυμητής ποικιλίας πάνω σε σπορόφυτα κατάλληλων υποκειμένων. Τα υποκείμενα που προτιμώνται είναι εκείνα που είναι ανθεκτικά σε σηψιρριζίες και αδρομυκώσεις. Τα φυτά φυτεύονται την άνοιξη στον οπωρώνα, με μπάλα χώματος, μετά το πέρας της περιόδου των παγετών και γενικά των χαμηλών θερμοκρασιών. Πριν από τη φύτευση θα πρέπει να γίνει μια ανάλυση εδάφους ώστε να καθοριστεί το πρόγραμμα λίπανσης για την καλλιέργεια. Η τοποθεσία που θα επιλεγεί για την εγκατάσταση του οπωρώνα είναι ιδιαίτερα σημαντική. Λαμβάνονται υπόψιν οι επικρατούσες στην περιοχή θερμοκρασίες. Αποφεύγονται περιοχές όπου επικρατούν ισχυροί άνεμοι, λόγω του ότι οι βλαστοί του αβοκάντο είναι ιδιαίτερα εύθραυστοι. Οι αποστάσεις φύτευσης κυμαίνονται από πέντε έως δώδεκα μέτρα, σε σύστημα τετράγωνο ή ρόμβου. Μετά τη φύτευση ακολουθεί υποστύλωση των φυτών, καθώς και μερική αποφύλλωσή τους, για να αποφευχθεί η απώλεια νερού λόγω έντονης διαπνοής. Τα δενδρύλλια θα πρέπει να αρδεύονται τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα για τους επόμενους δυο μήνες. Γενικά, το αβοκάντο χρειάζεται απαραίτητα άζωτο -οι ποσότητες του οποίου διαφέρουν ανάλογα με την ποικιλία-, φώσφορο, κάλιο, σίδηρο, ψευδάργυρο, μαγνήσιο και μαγγάνιο. Το κλάδεμα που ακολουθείται έχει ως στόχο τον έλεγχο του ύψους των δέντρων και τη διαμόρφωση μιας συμμετρικής κόμης. Το αβοκάντο μπορεί να έχει βλάστηση ορθόκλαδη, πλαγιόκλαδη ή ενδιάμεση, αναλόγως της ποικιλίας, επομένως ο τρόπος κλαδέματος προσαρμόζεται κατάλληλα. Ο χρόνος που απαιτείται για την ωρίμαση των καρπών διαφέρει ανάλογα με την ποικιλία. Για προσδιορισμό του βαθμού ωρίμασης του καρπού πριν τη συγκομιδή, λαμβάνονται υπόψιν διάφορα κριτήρια, όπως η αλλαγή του χρώματος του καρπού, το μαλάκωμα της κορυφής του, ο σχηματισμός μιας κηρώδους άχνης στην επιφάνειά του,

RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==