44 AΓΡΟΤΗΣ 2023 / TEΥΧΟΣ 488 ΦΥΣΙΚΟΙ ΠΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ πουλιών από λειτουργούς του Πτηνολογικού Συνδέσμου Κύπρου και της Υπηρεσίας Θήρας και Πανίδας. Η πρακτική αυτή αποτελεί χρήσιμο ερευνητικό εργαλείο που παρέχει πληροφορίες για την επιβίωση, την παραγωγικότητα και τις μετακινήσεις των πουλιών. Το έργο βασίζεται στην παράλληλη ενημέρωση των γεωργών ώστε να μην χρησιμοποιούν τρωκτικοκτόνα διότι αυτά είναι πιθανό να οδηγήσουν στη δηλητηρίαση των πουλιών. Πριν από την τοποθέτηση της φωλιάς κοντά στο τεμάχιο των γεωργών παρέχεται σε αυτούς πληροφόρηση για τις ευεργετικές επιπτώσεις που θα επιφέρει η τοποθέτησή της. Παράλληλα στον Αγρό πραγματοποιήθηκε παρουσίαση, από λειτουργούς του Τμήματος Δασών, της Υπηρεσίας Θήρας και Πανίδας, του Πτηνολογικού Συνδέσμου Κύπρου και του Τμήματος Γεωργίας για ενημέρωση των γεωργών και γενικότερα των κατοίκων της περιοχής για τη χρησιμότητα των αρπαχτικών στη βιολογική καταπολέμηση των τρωκτικών. Στόχος ήταν η ευαισθητοποίηση του κοινού για τη μη χρήση τρωκτικοκτόνων. Η μελέτη της συμπεριφοράς του ανθρωποπουλιού στο ορεινό οικοσύστημα του Αγρού αναμένεται να δώσει αρκετά σημαντικές πληροφορίες για την προσαρμογή σε ένα οικοσύστημα διαφορετικό από αυτό που το είδος ευδοκιμεί, που είναι οι πεδιάδες, αφού ειδικά η διαφορετική βλάστηση δημιουργεί διαφορετικές συνθήκες διαβίωσης τόσο για το ίδιο αλλά και για τα τρωκτικά. Η ομορφιά του τοπίου καθώς και η ενέργεια που αποπνέει η παλαιότητά τους και η αρτιότητα της κατασκευής τους, είναι κάτι που μόνο όταν τα δει κάποιος από κοντά μπορεί να αντιληφθεί. Βρίσκονται στο Δάσος Πάφου και χτίστηκαν πάνω σε ποτάμια που είχαν κάποτε νερό καθόλη τη διάρκεια του χρόνου. Ταξιδιώτες στον τόπο μας κυρίως του 18ου και 19ου αιώνα συχνά αναφέρουν ότι αναγκάζονταν να διακόπτουν το ταξίδι τους διότι δεν μπορούσαν να περάσουν στην απέναντι όχθη των ποταμιών λόγω της αυξημένης ροής ορμητικών νερών που φούσκωνε την κοίτη των ποταμιών σε επικίνδυνο σημείο καθιστώντας αδύνατο ή εξαιρετικά επικίνδυνο για κάποιον να επιχειρήσει να τα διασχίσει. Δεν υπάρχει μέχρι σήμερα έγκυρη πληροφόρηση για την ακριβή περίοδο κατασκευής των Ενετικών γεφυριών, όμως υπολογίζεται ότι έχουν κτιστεί κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας στην Κύπρο (εξ ου και η ονομασία Ενετικά) μεταξύ 1489 - 1571. Τρία από αυτά τα γεφύρια, εκείνα της Ελιάς, του Τζιελεφού και του Ρούδια, αποτελούν ένα σύμπλεγμα γεφυριών που κατασκευάστηκαν για να εξυπηρετούν τις μετακινήσεις των τότε κατοίκων της περιοχής και όχι μόνο. Τα γεφύρια προστατεύονται από τον περί Αρχαιοτήτων Νόμο, έχουν κηρυχθεί ως Μνημεία της Φύσης και από το 1959 αποτελούν ιδιοκτησία του κράτους. Τα τρία αρχαία αυτά γεφύρια αποτελούν τμήμα της αρχαίας Καμηλόστρατας που διέσχιζε τις ορεινές περιοχές και εξυπηρετούσε κυρίως για τη μεταφορά πρώτων υλών, κυρίως μεταλλευμάτων και ξυλείας, στα λιμάνια με καμήλες καθώς επίσης και διαφόρων εμπορευμάτων. Η Καμηλόστρατα αποτελούσε για αιώνες την κύρια εμπορική οδό μεταφοράς χαλκού από το ορυχείο του Πέρα Πεδιού προς τα λιμάνια της Πάφου και της Πόλης Χρυσοχούς. Χριστάκης Φ. Ιωάννου Ανώτερος Δασικός Λειτουργός Τμήμα Δασών Μονοπάτι «Ενετικά Γεφύρια»: από τον Μεσαίωνα στο σήμερα Η Κύπρος στο διάβα των αιώνων άλλαξε πολλά χέρια κατακτητών, οι οποίοι αναχωρώντας από το νησί άφηναν πάντα πίσω το στίγμα τους, μεταξύ άλλων και σε λαογραφικό και αρχιτεκτονικό επίπεδο. Ένα από τα σημαντικότερα δείγματα αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής κληρονομιάς είναι τα Ενετικά γεφύρια που αποτελούν σήμερα έναν πραγματικό θησαυρό για τον τόπο. Κτισμένα από εξαιρετικούς μάστορες και τεχνίτες πριν εκατοντάδες χρόνια, τα Ενετικά γεφύρια θεωρούνται κομψοτεχνήματα άριστης αρχιτεκτονικής τέχνης. Αποτελούν δε πόλο έλξης για τους επισκέπτες οι οποίοι έρχονται ακόμη και από μακρινές χώρες του εξωτερικού για να τα θαυμάσουν και να περπατήσουν στις πέτρινες ράχες τους. Η μεταφορά γινόταν με καμήλες μέχρι την Πέρα Βάσα, όπου γινόταν επεξεργασία του μεταλλεύματος και από εκεί, με άλογα έπαιρνε το δρόμο προς το λιμάνι. Ο δρόμος χρησιμοποιούνταν ακόμη από περαστικούς, εργάτες, βοσκούς, υλοτόμους, εμπόρους, μοναχούς και προσκυνητές καθώς και από δασικό προσωπικό που διακινούνταν στο δάσος. Το Τμήμα Δασών σε μια προσπάθεια ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου και αξιοποιώντας την ύπαρξη αυτών των αρχαίων γεφυριών που βρίσκονται σε μια μαγευτική δασική περιοχή ακολούθησε τα χνάρια του αρχαίου μονοπατιού με τη δημιουργία Μονοπατιού Μελέτης της Φύσης με την ονομασία «Ενετικά Γεφύρια». Το μονοπάτι είναι γραμμικό και περνά από αυτά τα τρία αρχαία γεφύρια που βρίσκονται στα όρια του Δάσους Πάφου. Έχει ως αφετηρία την κοινότητα Καμιναριών και τέρμα την εγκαταλειμμένη κοινότητα Βρετσιών. Προορίζεται πρώτιστα για παροχή υπαίθριας αναψυχής ενώ προσφέρει ταυτόχρονα φυσική άσκηση, ενημέρωση για το φυσικό περιβάλλον της περιοχής, αλλά και πληροφορίες για την παράδοση και ιστορία του τόπου. Στο μονοπάτι έχουν τοποθετηθεί ενημερωτικές πινακίδες στα σημεία ενδιαφέροντος, είναι ανοικτό για ελεύθερη χρήση από το κοινό και βρίσκεται υπό τη συστηματική διαχείριση του Τμήματος Δασών. Περπατώντας κάποιος το μονοπάτι Ενετικά Γεφύρια μπορεί να θαυμάσει τα αρχαία γεφύρια της Ελιάς, του Τζιελεφού και του Ρούδια, να μελετήσει τη χλωρίδα της περιοχής και να απολαύσει την πανοραμική θέα σε όλο το μήκος. Το μονοπάτι αυτό έχει μεγάλη διαδρομή μήκους 19,3 χιλιομέτρων σε γραμμική πορεία, αφού δεν είναι κυκλικό, αλλά πραγματικά αξίζει τον κόπο!
RkJQdWJsaXNoZXIy MzU4MTg0