Λεύκιος Ζαφειρίου. Η μετέωρη θλίψη της ιστορίας

133 Έρχονται τα Ηνωμένα Έθνη, μια γυναίκα μιλάει στ’ αγγλικά και ζητάει να φέρουν τα παιδιά της Γ’ τάξης τα βιβλία τής λογοτεχνίας. Οι κατοχικές «αρχές» δεν πρόλαβαν να λογοκρίνουν το βιβλίο. Η κυρία των Ηνωμένων Εθνών παίρνει ένα-ένα τα βιβλία και ξεσκίζει τις σελίδες που αναγράφονται σ’ ένα έγγραφο του τουρκικού στρατού. Η Χρυσοβαλάντη, μια μαθήτρια της Β’ τάξης, παρακολουθεί τη σκηνή. Τα μάτια της έχουν βουρκώσει. Ένας καθηγητής την απομακρύνει. Η μαθήτρια κάθεται σ’ ένα σκαλοπάτι προς τη μεριά του κήπου. Δεν ξέρεις αν κλαίει ή αν κοιτάει στο βάθος τον ορίζοντα του δικού της τόπου που πια δεν της ανήκει... από τη συλλογή διηγημάτων Με ευλάβεια και με λύπη, Λεύκιος Ζαφειρίου

RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==