22 A Γ Ρ Ο Τ Η Σ 2 0 2 1 / T E Υ Χ Ο Σ 4 8 3 ΓΕΩΡΓIΑ Στερεά καλύμματα: Αυτά είναι τα πιο αποτελεσματικά για τη μείωση των εκπομπών αμμωνίας, αλλά και με το μεγαλύτερο κόστος. Είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι τα καλύμματα είναι καλά εφαρμοσμένα για την ελαχιστοποίηση της ανταλλαγής αέρα. Πρέπει, όμως, να υπάρχουν και μικρά ανοίγματα ή μια εγκατάσταση για τον εξαερισμό ώστε να αποφεύγεται η συσσώρευση εύφλεκτου μεθανίου (CH4), ειδικά στις περιπτώσεις κατασκευής τέντας. Σε περιοχές με έντονες βροχοπτώσεις τα στερεά καλύμματα έχουν το πλεονέκτημα ότι εμποδίζουν το νερό της βροχής να εισέλθει στον αποθηκευτικό χώρο αποτρέποντας την αύξηση του όγκου της ιλύος. Πλωτά καλύμματα: Αυτά είναι συνήθως κατασκευασμένα από πλαστικά φύλλα και είναι λιγότερο αποτελεσματικά από ό,τι τα στερεά καλύμματα, είναι όμως και λιγότερο δαπανηρά. Τα διπλά φύλλα με συρρικνωμένο πολυστυρένιο χρησιμοποιούνται συχνά για την αποφυγή δημιουργίας φυσαλίδων αερίου και τη βύθιση τμημάτων του καλύμματος. Το πλωτό κάλυμμα πρέπει να στερεωθεί σε κάθετα σχοινιά που στερεώνονται στον τοίχο του αποθηκευτικού χώρου. Αυτό εμποδίζει την περιστροφή του καλύμματος κατά τη διάρκεια της ανάμιξης της κοπριάς και την ανύψωσή του από τον άνεμο. Πλωτά γεωμετρικά πλαστικά σώματα: Τα πλωτά γεωμετρικά πλαστικά σώματα σχηματίζουν ένα κλειστό πλωτό κάλυμμα στην επιφάνεια της ιλύος. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο σε ιλύ χοίρων ή κάποιο άλλο είδος υγρής κοπριάς που δεν σχηματίζει φυσική κρούστα. Δεν είναι κατάλληλα για ιλύ πλούσια σε οργανική ύλη επειδή θα αποτελέσουν μέρος της κρούστας που θα είναι δύσκολο να σπάσει. Φυσικές κρούστες: Η ιλύς βοοειδών, και σε ορισμένες περιπτώσεις η ιλύς των χοίρων, δημιουργούν μια φυσική κρούστα από επιπλέοντα οργανικά υλικά. Η κρούστα σχηματίζεται μόνο εάν η περιεκτικότητα σε ξηρή ύλη είναι αρκετά υψηλή (> 7%) και η ανάδευση ελαχιστοποιηθεί. Η αποδοτικότητα της εν λόγω μεθόδου εξαρτάται από το ποσοστό κάλυψης της επιφάνειας της κοπριάς και από το πάχος, την πληρότητα και τη διάρκεια σχηματισμού της κρούστας. Πλωτές κρούστες: Η εισαγωγή αχύρου, κόκκων ή άλλων υλικών που επιπλέουν στην επιφάνεια των δεξαμενών ή των λιμνοθαλασσών μπορούν να μειώσουν τις εκπομπές λόγω της δημιουργίας τεχνητής κρούστας. Α3. Καλές πρακτικές για περιορισμό των εκπομπών αμμωνίας από υγρά απόβλητα Κάποιες άλλες πρακτικές που αξίζει να αναφερθούν, αν και χρήζουν περαιτέρω εξέτασης, είναι η μη συχνή ανάδευση και το συχνό άδειασμα των δεξαμενών όπου είναι δυνατόν, αφού οι διεργασίες αυτές αυξάνουν τις εκπομπές NH3. Ακόμα η μείωση της ταχύτητας του αέρα στην επιφάνεια της ιλύος, η οποία μπορεί να επιτευχθεί με την κατασκευή ψηλής περίφραξης ή με τη φύτευση δέντρων που θα χρησιμεύσουν ως προστατευτική ζώνη, και η κατασκευή δεξαμενών κάτω από το έδαφος και σκίασή τους μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση της θερμοκρασίας της ιλύος στη δεξαμενή αποθήκευσης, με αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση των εκπομπών NH3 και CH4. B. Χώροι και συστήματα διαχείρισης στερεών αποβλήτων Όσοναφορά τηστερεήκοπριά, προς τοπαρόνυπάρχουν λίγες επιλογές. Μετά την απομάκρυνσή της από τους στάβλους των ζώων, η στερεή κοπριά μπορεί να συγκεντρωθεί σε μια περιοχή καλυμμένη με πάτωμα από σκυρόδεμα, μερικές φορές με τοίχους, συνήθως με αποστράγγιση, και έναν λάκκο για τη συλλογή των στραγγισμάτων. Η αποθήκευση της κοπριάς σε σωρούς στο έδαφος έστω και για μια περιορισμένη χρονική περίοδο οδηγεί σε σημαντικές απώλειες μέσω εκπομπών ΝΗ3, απονιτροποίησης και έκπλυσης. Τα απορρίμματα και η κοπριά από τα πουλερικά, ιδιαίτερα η κοπριά από ωοτόκες όρνιθες που ξηραίνεται στον αέρα, αποθηκεύονται σε αποθήκες καυσίμων όλο και περισσότερο. Ως συστήματα ορθής διαχείρισης της στερεής κοπριάς προτείνονται τα ακόλουθα: 1. Αποθήκευση στερεής κοπριάς με κάλυμμα. Ενώ η χρήση των στερεών καλυμμάτων δεν μπορεί να είναι πάντα πρακτική, η χρήση των πλαστικών καλυμμάτων έχει αποδειχθεί ότι μειώνει ουσιαστικά τις εκπομπές NH3 χωρίς σημαντική αύξηση των εκπομπών μεθανίου (CH4) ή υποξειδίου του αζώτου (Ν2O). 2. Προσθήκη αυξημένης ποσότητας άχυρου στην κοπριά. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να θεωρηθεί ως λιγότερο αποτελεσματική από ό,τι η κάλυψη της στερεής κοπριάς. Η απόδοσή της μεταβάλλεται ανάλογα με τον τύπο της κοπριάς και τις συνθήκες αποθήκευσης. 3. Όσο το δυνατόν μικρότερη επιφάνεια του σωρού. Αυτή η προσέγγιση μπορεί, επίσης, να θεωρηθεί λιγότερο αποτελεσματική από ό,τι η κάλυψη της κοπριάς. Ωστόσο,
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==