Αρωματικά φυτά και φαρμακευτικά φυτά και η καλλιέργειά τους

15 Φυτό μαντζουράνας Μαντζουράνα(Marjoram αγγλ.) Ταξινόμηση: Ανήκει στην οικογένεια Lamiaceae (Labiatae), Χειλανθή και στο είδος Οriganum majorana. Περιγραφή φυτού: Πολυετής πόα. Ύψος 30-50 cm. Φυτό με διακλαδισμένα όρθια στελέχη. Φύλλα μικρά στρογγυλά. Άνθη μικρά λευκοπράσινα κατά κορύμβους. Εδαφοκλιματικές συνθήκες: Η μαντζουράνα ευδοκιμεί σε εδάφη πλούσια που αποστραγγίζονται καλά. Το φυτό δεν αντέχει στην ξηρασία και πρέπει να αρδεύεται. Προτιμά περιοχές με μάλλον ήπιο κλίμα. Σε ψυχρές περιοχές υποφέρει. Πολλαπλασιασμός: Γίνεται με σπόρο και με παραφυάδες. Εποχή και τρόπος φύτευσης: Τα φυτά της μαντζουράνας μπορούν να μεταφυτευτούν στο χωράφι από το φθινόπωρο μέχρι και την άνοιξη. Η πρώιμη φθινοπωρινή μεταφύτευση είναι καλύτερη από την ανοιξιάτικη. Οι αποστάσεις φύτευσης είναι 40-45 cm πάνω στις γραμμές φύτευσης και μεταξύ των γραμμών 45 cm-1,5 m, ανάλογα με το πλάτος του μηχανήματος που θα χρησιμοποιείται για τη μηχανική καταπολέμηση των ζιζανίων. Για παραγωγή φρέσκου προϊόντος συγκομίζεται το υπέργειο μέρος των φυτών (κορυφές), όταν αυτές έχουν ύψος 15-20 cm. Η παραγωγή ανέρχεται, περίπου, στα 1.500-2.000 κιλά/δεκάριο/έτος. Για παραγωγή ξηρού προϊόντος συγκομίζεται το υπέργειο μέρος των φυτών, 15 cm περίπου πάνω από το έδαφος, προς το τέλος της άνθισης. Η παραγωγή ανέρχεται στα 200-300 κιλά/δεκάριο/έτος. Άνθιση: Ιούνιος – Αύγουστος. Ιδιότητες: Στη βιβλιογραφία αναφέρεται ως χωνευτικό, διουρητικό, αποχρεμπτικό, αντισπασμωδικό, αντινευραλγικό, αντιεμετικό, υποτασικό, αντιδιαβητικό. Χρήση: Το αιθέριο έλαιο της μαντζουράνας χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και φαρμακοποιία. Χρησιμοποιείται φρέσκια και ξηρή, ως άρτυμα σε διάφορα φαγητά. Επίσης, χρησιμοποιείται ως ρόφημα. Τμήμα Γεωργίας

RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==