Unus Pro Omnibus. Ο Sylvain Beraud και οι Λατίνοι της Κύπρου.

Μια ομάδα από επιφανείς Λαρνακείς έστειλαν μια επιστολή στον Ναπολέοντα Γ’, το 1869 ζητώντας του να έρθει να πάρει την Κύπρο από τους Οθωμανούς. Μεταξύ άλλων ήταν οι Beraud, Lapierre, Bernard, Michel, Bey, Saint Amand, Laffon και Hobard, όλοι φίλοι και συνεργάτες. Θα ήθελα να σας πω ότι ένας πρόγονός μου, ο Michel Beraud, είχε τη γνωστότερη πανσιόν της πόλης, την Auberge de France, με εστιατόριο, καφενείο και κατάστημα που πουλούσε πολλά πράγματα, ακόμα και αρχαιότητες. Είναι γνωστός στο μουσείο του Λούβρου, το οποίο προμήθευε κατά καιρούς με κυπριακές αρχαιότητες, δεν το ξέραμε εμείς, μας το είπε πριν κάποια χρόνια ένας Καναδός αρχαιολόγος. Τον μνημονεύουν πολλοί επισκέπτες που αποβιβάστηκαν στη Λάρνακα. Λένε πως η πανσιόν του ήταν σημείο συνεύρεσης στην πόλη, εκεί μαζεύονταν οι έμποροι και οι διπλωμάτες αλλά και οι καπετάνιοι των πλοίων που στάθμευαν στο αγκυροβόλιο. Ο Michele ήταν γνωστός για τις μη συμβατικές πολιτικές πεποιθήσεις του και πιστεύω πως σε μεγάλο βαθμό εξαρτιόνταν από αυτές τις πολύ ενδιαφέρουσες συναντήσεις που γίνονταν στο πανδοχείο του. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι από τη Λάρνακα πέρασαν, γεννήθηκαν και δημιούργησαν πολύ αξιόλογες οικογένειες, ή καλύτερα, πολλές οικογένειες που είχαν πολλά αξιόλογα μέλη. Για χάρη της ιστορίας ας μνημονεύσουμε ορισμένους: Lapierre, Calimeri, Saint Amand, Cirilli, Palma, Morat, Usmiani, Beati, Beraud, Bernerd, Brunoni, Caprara, Contarini, Dandolo, Mantovani, Mattei, Rizzini, Saletovich, Zirigovich, Vassallo, Varlaam, Glaszner, Burgi. Οι περισσότεροι ήταν έμποροι, μορφωμένοι στον κλάδο τους από σχολεία της Ευρώπης, της Σμύρνης, της Βηρυτού και της Αλεξάνδρειας. Δεν ήταν σίγουρα όλοι άνθρωποι των γραμμάτων, η πλειονότητα επικεντρωνόταν στα λογιστικά και τα εμπορικά θέματα. Υπήρχαν και κάποιοι γιατροί, πολύ καλοί και πολύ γνωστοί. Ο Carletti και ο Foblant ήταν πολύ σπουδαίοι. Ο Γάλλος γιατρός Joseph Irenee Foblant, ήρθε στην Κύπρο ως απεσταλμένος του γαλλικού κράτους για την αντιμετώπιση των σοβαρών ασθενειών που μάστιζαν τότε την Κύπρο. Πέντε χρόνια αργότερα, η Γαλλία έστειλε τις πρώτες νοσοκόμες του τάγματος του Αγίου Ιωσήφ. Μετά από σημαντική χορηγία του αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ’ ξεκίνησε να χτίζεται το μοναστήρι του Αγίου Ιωσήφ το 1846 που ολοκληρώθηκε το 1848. Ο Foblant, όταν ήρθε στη Λάρνακα διορίστηκε ως προϊστάμενος του λοιμοκαθαρτηρίου που στεγαζόταν στο Μεσαιωνικό Κάστρο. Νοίκιαζε δωμάτια στο σπίτι του Jacometto Mattei, εκεί που μετά στέγασε το Λάρνακα Κλαμπ, δίπλα από το Ίδρυμα Φοίβου Σταυρίδη - Αρχεία Λάρνακας στην Οθωμανική Τράπεζα. Μίλησα με τον Μιλλιέξ για την προσωπικότητα αυτή και έτσι τοποθετήσαμε το 1971 μια αναμνηστική πλάκα στο Μοναστήρι του Αγίου Ιωσήφ στη Λάρνακα. Ο Ελβετός Dumel ήταν μια άλλη ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, ήταν διδάσκαλος της γαλλικής γλώσσας στην Αμερικανική Ακαδημία και στα Γυμνάσια μετέπειτα. Ήταν και ζωγράφος και παντρεύτηκε εδώ, στη Λάρνακα με τη Renee Zirigovich, την αδελφή του μουσικού Herman που δούλευε στην Cable and Wireless και έπαιζε μουσική στη μπάντα του Δήμου και στο ξενοδοχείο Τέσσερα Φανάρια των Wideson. Ήταν Λατίνοι και αυτοί. Ο Herman στον πρώτο του γάμο παντρεύτηκε την Irma, την κόρη του διάσημου φωτογράφου Leopold Glaszner. Κάποια έργα του εκτίθενται σήμερα στο Μουσείο του Ιδρύματος Σεβέρη, μεταξύ αυτών είναι και ένα πορτρέτο της γνώστης καθηγήτριας γαλλικών στο Παγκύπριο Εμπορικό Λύκειο Λάρνακας, Φρόσως Σούντια σε πολύ νεαρή ηλικία. Όλοι αυτοί ήταν φίλοι του μπαμπά μου. Το ζευγάρι έμενε στα Πλακωτά, εκεί που ήταν το τελευταίο Γαλλικό Προξενείο. Μετά από χρόνια μετακόμισε στη Γενεύη και άνοιξε ένα ξενοδοχείο εκεί.

RkJQdWJsaXNoZXIy MzU4MTg0