ΚΑΡΜΙ Νυν και αεί

ΜΕΡΟΣ Α 103 όλες τις θρησκευτικές εορτές σαν τρόπο διασκέδασης και συνεύρεσης , στα πανηγύρια , που γίνονταν ανήμερα της εορτής των εξωκκλησιών , που υπήρχαν περιμετρικά του χωριού , όπως του Προφήτη Ηλία , του Αγίου Παντελεήμονα , της Αγίας Μαρίνας , του Χρυσοσώτηρος και του Αγίου Ιλαρίωνα . Αποκορύφωμα της διασκέδασης ήταν το Πάσχα ( Λαμπρή ) και οι μέρες που ακολουθούσαν , όταν όλοι οι Καρμιώτες μαζεύονταν στην αυλή της εκκλησίας και έπαιζαν ή παρακολουθούσαν διάφορα παιχνίδια των νέων μέχρι αργά το βράδυ . ( Βλέπε ήθη και έθιμα στο Κάρμι ) Θυμούμαι προσωπικά τις δεκαετίες του 1960 και 1970, που στο χωριό μας κάποιοι δραστήριοι συγχωριανοί φρόντιζαν και ανέβαζαν θεατρικές παραστάσεις με θέματα πατριωτικά , κοινωνικά και κωμικά , είτε υπαίθρια σε αυτοσχέδιες σκηνές , είτε στις αίθουσες του δημοτικού σχολείου ακόμα και στα καφενεία , που προσφέρονταν ευγενικά για τον σκοπό αυτό . Οργάνωναν επίσης χορωδίες και λάμβαναν μέρος σε επαρχιακούς διαγωνισμούς . Πρωτοστάτες τέτοιων εκδηλώσεων ήταν πάντοτε οι δάσκαλοι , που υπηρετούσαν στο χωριό μας , πολύ δε περισσότερο οι συγχωριανοί μας , η δασκάλα Μαρία Ευαγγέλου Κωνσταντίνου , ο θεολόγος Χαράλαμπος Χατζησάββας και ο δάσκαλος Γρηγόρης Κουνναμάς , στους οποίους αξίζει δικαίως ο έπαινος και η μνημόνευση .