ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ & ΙΣΤΟΡΙΑ, τεύχος 44ο

17 τοποθέτησαν και τον οπλισμό της οργάνωσης που είχαν στην κατοχή τους, και με οδηγό τον Νικόλα Τσόντο επιχείρησαν να διαφύγουν. Ενώ κατευθύνονταν προς την έξοδο του χωριού -το δρομολόγιο που οδηγούσε προς τον φράκτη και τον ποταμό του χωριού, από όπου θα μπορούσαν να διαφύγουν για τα άλλα χωριά της περιοχής, τα οποία δεν είχαν τεθεί σε «κατ’οίκον» περιορισμό από τους Βρετανούς- αποφάσισαν να προχωρήσει μόνος του ο Τσόντος με το όχημά του και αν δεν έπεφτε πάνω σε βρετανικές φρουρές να επιστρέψει, να παραλάβει τους αγωνιστές και να απομακρυνθούν από το Λιοπέτρι . Έτσι κι έγινε, εντούτοις ο Τσόντος έπεσε πάνω σε φρουρά. Οι Βρετανοί τον συνέλαβαν και άρχισαν να τον χτυπούν. Τότε οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ αντάλλαξαν πυρά μαζί τους. Στη συνέχεια οι αγωνιστές οπισθοχώρησαν και κατάφεραν να φθάσουν στο σπίτι κατοίκου του Λιοπετρίου, μέσα στο οποίο βρισκόταν μια παλιά σπηλιά. Όταν ξύπνησαν τον ιδιοκτήτη του σπιτιού και του ζήτησαν να κρυφτούν στο σπίτι του, ο τελευταίος τους είπε ξεκάθαρα πως δεν θα μπορούσε να αντέξει τα βασανιστήρια, αν συλλαμβανόταν από τους Άγγλους. Έτσι οι αγωνιστές κατέφυγαν στο γειτονικό σπίτι του Παναγιώτη Καλλή, στον γνωστό αχυρώνα . Ήταν ξημερώματα 1ης Σεπτεμβρίου 1958, γύρω στις 04.00, όταν οι τέσσερις ήρωες κτύπησαν την πόρτα του Παναγιώτη Καλλή. Οι Ξάνθος και Κάρυος, στην παρουσία Πίττα και Παπακυριακού, ζήτησαν από τον Καλλή να τούς καλύψει στο σπίτι του. Ο ίδιος αμέσως δέχθηκε με ευχαρίστηση την πρόταση, και ταυτόχρονα άρχισε η προσπάθεια εγκατάστασης των αγωνιστών μέσα στον αχυρώνα. Έτσι οι τέσσερις ήρωες πήραν θέσεις στον αχυρώνα, αφού ο ιδιοκτήτης τούς εφοδίασε με τρόφιμα και νερό. Ο Παναγιώτης Καλλής μόλις πρόλαβε και σκόρπισε πιπέρι, για να εξουδετερώσει την όσφρηση των ανιχνευτικών σκυλιών των Βρετανών, και αμέσως ακούστηκε η προσταγή για «κατ’ οίκον» περιορισμό (κέρφιου) των κατοίκων. Οι Βρετανοί συγκέντρωσαν στα συρματοπλέγματα τους ενήλικες άντρες της κοινότητας. Ανάμεσα σε αυτούς που εξαναγκάστηκαν να μπουν στα συρματοπλέγματα ήταν και ο ιδιοκτήτης του αχυρώνα με τους δύο του γιους. Γύρω στις δύο με τρεις το απόγευμα της ίδιας μέρας ο Καλλής με τους γιους του αφέθηκαν ελεύθεροι . Ο Καλλής πήγε στο σπίτι του, όπου η γυναίκα του τον πληροφόρησε, σε σχετική του ερώτηση, πως ο στρατός ερεύνησε τα πάντα και έφυγε χωρίς να επισημάνει τίποτε. Η Ιστορική Μάχη του Αχυρώνα Λιοπετρίου