Latins of Cyprus_EL

ΟΙ ΛΑΤΙΝΟΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ 9 Κατά τη Φραγκοκρατία και την Ενετοκρατία, στην Κύπρο ζούσαν χιλιάδες Ρωμαιοκαθολικοί, που αντιπροσώπευαν το 15-20% του συνολικού πληθυσμού, αλλά είχαν ισχυρό εκτόπισμα, καθώς αποτελούσαν την άρχουσα τάξη των ευγενών και των αριστοκρατών. Ο λαϊκός λατινικός πληθυσμός προερχόταν από την Αραγωνία, την Καταλωνία τη Φλωρεντία, τη Βενετία, τη Γένουα, τη Μασσαλία, τη Νάπολη, την Πίζα, την Προβηγκία, τη Συροπαλαιστίνη και την Τοσκάνη. Υπήρχαν, επίσης, μερικοί εύποροι Αρμενοκαθολικοί από το γειτονικό Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας. Μετά την Πτώση της Άκρας το 1291, η Κύπρος κατέστη το ανατολικότερο προπύργιο του Χριστιανισμού, το σημαντικότερο εμπορικό κέντρο στο Λεβάντε και πιθανότατα το πλουσιότερο βασίλειο σε όλη την Ευρώπη. Τουρκοκρατία: Μετά την κατάληψη της Κύπρου από τους Οθωμανούς μεταξύ 1570-1571, χιλιάδες Λατίνοι ευγενείς και κληρικοί σφαγιάστηκαν ή εξορίστηκαν. Άλλοι μετανάστευσαν στη Ρόδο, τη Μάλτα, το Λίβανο και αλλού, ενώ αρκετοί λατινικοί ναοί μετατράπηκαν σε τζαμιά. Ταυτόχρονα, η Λατινική Εκκλησία ουσιαστικά διαλύθηκε καθώς οι νέοι κυρίαρχοι αποκατέστησαν την αυτοκέφαλη Ελληνορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου ως τη μόνη αντιπροσωπευτική Εκκλησία για τους Χριστιανούς του νησιού. Οι λιγοστοί Λατίνοι που επέζησαν των σφαγών και επέλεξαν να παραμείνουν στην Κύπρο είχαν δύο επιλογές: είτε να γίνουν Ελληνορθόδοξοι είτε να ασπαστούν το Ισλάμ. Ωστόσο, όντας ευσεβείς Καθολικοί, πολλοί απ’ αυτούς επέλεξαν έναν τρίτο δρόμο: έγιναν Λινοβάμβακοι (Κρυπτοχριστιανοί), κρύβοντας τη λατρεία τους και ελπίζοντας πως οι Οθωμανοί θα έφευγαν από την Κύπρο. Οι θρύλοι μιλούν, επίσης, για Λουζινιανούς και Ενετούς που κρύβονταν στα βουνά του Τροόδους και του Πενταδακτύλου και στη χερσόνησο της Καρπασίας, μερικοί εκ των οποίων επέστρεψαν στον Καθολικισμό κατά τη διάρκεια της Αγγλοκρατίας. l Άποψη του Αββαείου του Μπέλλα-Πάις. l Η τελευταία Βασίλισσα της Κύπρου, Αικατερίνη Κορνάρο, η βασιλεία της οποίας διήρκεσε από το 1474 μέχρι το 1489.