Οι Αρμένιοι της Κύπρου

ΟΙ ΑΡΜΕΝΙΟΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ 23 Το διάσημο Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Μελκονιάν κτίστηκε μεταξύ 1924 και 1926 χάρη στη γενναιόδωρη και φιλάνθρωπη δωρεά των καπνεμπόρων αδελφών Κρικόρ και Καραμπέτ Μελκονιάν, αρχικά για να στεγάσει περίπου 500 ορφανά της Αρμενικής Γενοκτονίας. Το άλσος μπροστά απ’ αυτό φυτεύτηκε από τα πρώτα εκείνα ορφανά, εις μνήμην των χαμένων συγγενών τους. Εξελίχθηκε από ορφανοτροφείο (1926-1940) σε μια φημισμένη δευτεροβάθμια σχολή (1934-2005) με οικοτροφείο. Ένα μοναδικό και απαράμιλλο επίτευγμα, το Μελκονιάν υπήρξε φάρος ελπίδας και πολιτισμού για τον απανταχού αρμενισμό και την ανά τον κόσμο αρμενοφωνία. Μπορούσε να καυχιέται για μια διεθνή συμμετοχή Αρμενίων μαθητών από ολόκληρη την υφήλιο και ορθά αποκαλείτο πρεσβευτής της Κύπρου στην οικουμένη. Εκτός από την πλούσια βιβλιοθήκη και τα άρτια εξοπλισμένα εργαστήριά του, το Μελκονιάν διέθετε θεατρική και χορευτική ομάδα, χορωδία, φιλαρμονική, ομάδες ποδοσφαίρου, καλαθόσφαιρας και πετόσφαιρας, καθώς και το ιστορικό 7 ο Σύστημα Προσκόπων Κύπρου και την 9 η Ομάδα Οδηγών Κύπρου. Γνωστό και ως «ένα νησί μέσα σε ένα νησί», είχε ένα σημαντικό εκπαιδευτικό και πολιτιστικό αντίκτυπο στην αρμενοκυπριακή κοινότητα, διοργανώνοντας διάφορες εκδηλώσεις και δημοσιεύοντας, ανάμεσα σε άλλα, το διάσημο περιοδικό «Άυκ», το αρχαιότερο περιοδικό αρμενικού δευτεροβάθμιου σχολείου (1937-2006). Τη σχολή διαχειριζόταν το AGBU (Armenian General Benevolent Union), με έδρα τη Νέα Υόρκη, που διέκοψε τη λειτουργία της μονομερώς τον Ιούνιο του 2005, παρά τις παναρμενικές και παγκύπριες αντιδράσεις. Χάρη στις προσπάθειες του Γραφείου του Εκπροσώπου των Αρμενίων και με τη βοήθεια των ηγετών των αποφοίτων του Μελκονιάν, εκδόθηκε μόνιμο υπουργικό διάταγμα από την Κυπριακή Κυβέρνηση στις 23 Φεβρουαρίου 2007, ορίζοντας το 60% της συνολικής του έκτασης (12,4 εκτάρια) ως «ειδικού αρχιτεκτονικού, ιστορικού και κοινωνικού χαρακτήρα και φυσικής καλλονής». l Το 4 ο Σύστημα Προσκόπων Κύπρου του Σχολείου Ναρέκ Λευκωσίας (1976). l Μάθημα στο Αρμενικό Κέντρο Παιδικής Φροντίδας «Νανόρ» (2015).