28 AΓΡΟΤΗΣ 2024 / TEΥΧΟΣ 491 ΓΕΩΡΓIΑ Είναι φωτοπεριοδικό φυτό, δηλαδή η παραγωγική του διαδικασία εξαρτάται από τη διάρκεια της ημέρας. Σε θερμοκηπιακές καλλιέργειες δύνανται να εγκατασταθούν μεγάλες λάμπες φωτός, παραπλήσιου με το ηλιακό φως, ώστε να παρατείνεται η διάρκεια της ημέρας το φθινόπωρο και τα φυτά να συνεχίζουν να παράγουν ακόμα και μέχρι τον χειμώνα. Λάμπες φωτός παραπλήσιου στο ηλιακό φως για επέκταση της παραγωγικής περιόδου των φυτών dragon fruit μέχρι και τη χειμερινή περίοδο. Τα φυτά πιτάγια χρειάζονται απαραίτητα υποστύλωση με ανθεκτική κατασκευή γιατί ως κακτοειδή, στην πλήρη ανάπτυξη και καρποφορία το συνολικό βάρος των βλαστών μαζί με την καρποφορία μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 500 κιλά. Μπαίνει στην παραγωγή στα δύο χρόνια και μέχρι τα πέντε χρόνια φτάνει στην πλήρη παραγωγή. Οι καρποί, ανάλογα με τη ποικιλία τους, έχουν εξωτερικά κόκκινη, κίτρινη ή μωβ φλούδα και εσωτερικά σάρκα λευκή ή ερυθρή. Το εσωτερικό σαρκώδες μέρος του καρπού φέρει πολλά μικρά μαύρα σπέρματα, τα οποία είναι βρώσιμα και πλούσια σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα Ω3, Ω6 και Ω9. Εγκάρσια τομή καρπών κίτρινης λευκόσαρκης, κόκκινης λευκόσαρκης και κόκκινης ερυθρόσαρκης ποικιλίας. Εσωτερικά ο καρπός, σε εγκάρσια τομή, μοιάζει με καρπό ακτινιδίου. Το δε βάρος ενός καρπού συνήθως είναι 300800 γραμμάρια, αλλά μπορεί να φθάσει μέχρι 1,2 κιλά με κατάλληλες καλλιεργητικές φροντίδες. Συντηρείται σε ψυγείο για αρκετό χρονικό διάστημα σε θερμοκρασίες από 0-3°C. Ο καρπός της πιτάγια περιέχει λίγες θερμίδες, αλλά πολλά αντιοξειδωτικά και βιταμίνες, όπως Β καροτίνη, βιταμίνη Ε, λυκοπένιο κ.α. Στην Κύπρο καλλιεργούνται κυρίως οι κόκκινες λευκόσαρκες ή κοκκινόσαρκες ποικιλίες και σε μικρότερο βαθμό οι κίτρινες λευκόσαρκες ποικιλίες. Οι κόκκινες ποικιλίες είναι αυτογόνιμες, ενώ οι κίτρινες και οι μωβ ποικιλίες πρέπει να συγκαλλιεργούνται με τις κόκκινες, ώστε να επιτυγχάνεται η σταυρογονιμοποίησή τους, ή να καλλιεργούνται σε μερικώς ανοικτά δικτυοκήπια, ώστε να επιτυγχάνεται η γονιμοποίηση των ανθέων τους από τις μέλισσες ή τους βομβίνους. Συγκαλλιέργεια ποικιλιών κόκκινου και κίτρινου dragon fruit για καλύτερη επικονίαση. Καλλιεργητικές φροντίδες α) Πολλαπλασιασμός Το φυτό είναι πολυετές, πολλαπλασιάζεται αγενώς με μοσχεύματα, σχετικά εύκολα, με ξυλοποιημένους ώριμους βλαστούς που φυτεύονται το καλοκαίρι, ή και εγγενώς με σπόρο. Τα φυτά που παράγονται με σπόρο καθυστερούν να εισέλθουν στην παραγωγή, για αυτό προτιμάται κυρίως ο αγενής τρόπος πολλαπλασιασμού. Χρειάζεται καλή προετοιμασία του εδάφους πριν την εγκατάσταση μιας νέας φυτείας πιτάγια. Περιλαμβάνει όργωμα, φρεζάρισμα και τοποθέτηση συστήματος άρδευσης και υδρολίπανσης. Η άρδευση και η υδρολίπανση είναι ιδιαίτερα επωφελείς, ειδικά για τα νεαρά φυτά μέχρι να αποκτήσουν δυνατό ρίζωμα. Δεν υπάρχουν καθορισμένες αποστάσεις φύτευσης, καθώς πρόκειται για λιτοδίαιτο φυτό (κακτοειδές), και δεν εμφανίζεται το στοιχείο του ανταγωνισμού μεταξύ των φυτών όπως συμβαίνει με άλλες καλλιέργειες. Στις ασιατικές χώρες η φύτευση γίνεται γραμμικά με αποστάσεις φύτευσης δύο (2) μέτρα επί της γραμμής και τρία (3) μέτρα μεταξύ των γραμμών όταν πρόκειται για φυτεία διαμορφωμένη ως δενδρώδη, κυρίως για πιο εύκολη συγκομιδή. Αρκετά πιο πυκνή φύτευση, μέχρι και 0,5 μέτρο απόσταση μεταξύ των φυτών επί της γραμμής, γίνεται κυρίως αν πρόκειται να διαμορφωθεί σε γραμμικό σύστημα κορδόνι ή κρεβατίνα, παρόμοια με αμπέλια παραγωγής επιτραπέζιων σταφυλιών. Σε ορισμένες συστηματικές φυτείες πιτάγια στην Κύπρο χρησιμοποιούνται μεγάλες γλάστρες σε δικτυοκήπια για την καλλιέργεια των φυτών, ιδιαίτερα όταν το έδαφος του αγροτεμαχίου είναι ακατάλληλο ή περιέχει πολλή άργιλο, είναι δηλαδή βαρύ έδαφος που νεροκρατεί. Επίσης, με τον συγκεκριμένο τρόπο καλλιέργειας αποφεύγεται η σπατάλη σε λιπάσματα και νερό, ενώ, παράλληλα, προστατεύεται το περιβάλλον, καθώς αποφεύγεται η νιτρορύπανση του εδάφους και των υπογείων στρωμάτων νερού.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==