45 AΓΡΟΤΗΣ 2024 / TEΥΧΟΣ 490 ΦΥΣΙΚΟΙ ΠΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ένταξη οικολογικά σημαντικών περιοχών στο Δίκτυο Natura 2000, επιτυγχάνεται η αποτελεσματική προστασία των ειδών που βρίσκονται σε αυτές. Η κήρυξη Φυσικών Αποθεμάτων, Εθνικών Δασικών Πάρκων και Μικρό-αποθεμάτων Φυτών, σύμφωνα με τη Δασική Νομοθεσία, εντάσσει περιοχές υψηλής σημασίας και πλούσιες σε βιοτικά και αβιοτικά στοιχεία κάτω από συγκεκριμένο καθεστώς προστασίας και αειφορικής διαχείρισης. Ονομασία και εξέλιξη του Σταθμού Το κύριο κρατικό δάσος Λεμεσού είναι μια μακρόστενη ζώνη με έκταση γύρω στα 6.669 εκτάρια, η οποία χωρίζεται σε οκτώ τμήματα. Διοικητικά εντάσσεται στην ευρύτερη Δασική Περιφέρεια Τροόδους. Ο Δασικός Σταθμός Κακομάλλη βρίσκεται περίπου στη μέση της ζώνης αυτής, νότια του χωριού Λουβαράς, σε υψόμετρο 881 μέτρων. Κτίστηκε το 1923 από τους Άγγλους με πρώτη ονομασία “Ελώρος”, που προέρχεται από την ομώνυμη κορυφή που βρίσκεται κοντά στον σταθμό. Μεταγενέστερα, οι κάτοικοι των γύρω χωριών μετονόμασαν την περιοχή σε “Κακομάλλη” δηλαδή κακόμάλιν, που εξηγείται ως κακή περιουσία ή κακό κτήμα. Έκτοτε καθιερώθηκε η ονομασία αυτή. Ο Δασικός Σταθμός Κακομάλλη. Ο κύριος λόγος που ώθησε στη δημιουργία του Σταθμού ήταν η δάσωση και αναδάσωση της γύρω περιοχής, γι’ αυτό και εκεί λειτούργησε προσωρινό δασικό φυτώριο για μια εικοσαετία περίπου. Η παραγωγή δενδρυλλίων κυμαινόταν στις τριάντα χιλιάδες ετησίως, με κυριότερα δασικά είδη τα πεύκα και τα κυπαρίσσια, τα οποία ικανοποιούσαν τις τοπικές ανάγκες. Το 1923 υπήρχε μόνο ένα δασικό κτήριο, στο οποίο διέμεναν οι δασικοί υπάλληλοι. Ο πρώτος υπάλληλος ήταν ιππέας. Οι πρώτοι δασοφύλακες που επάνδρωσαν τον σταθμό ήταν οι Κώστας Καστελάνος, Μιχάλης Μακρίδης και Νακούλλης, όλοι από τον Κάμπο Τσακκίστρας. Για τη στέγασή τους κτίστηκαν σπίτια, τα οποία υπάρχουν μέχρι Δασικός Σταθμός Κακομάλλη - 100 χρόνια λειτουργίας1 Πανίκος Σαντζιάκκης Δασικός Λειτουργός Τμήμα Δασών σήμερα. Τα κύρια καθήκοντά τους ήταν αναδάσωση, προστασία των δασών, καταστολή δασικών πυρκαγιών, προσημάνσεις και υλοτομίες. Υπήρχαν, ωστόσο, και άλλα άτομα, που δούλευαν ως εργάτες και στελέχωναν τον Σταθμό. Κύριο καθήκον των δασικών υπαλλήλων και εργατών τον καιρό ίδρυσης του σταθμού ήταν οι πεζές περιπολίες για έλεγχο της παράνομης βόσκησης εντός του κρατικού δάσους Λεμεσού και η πάταξη της παράνομης υλοτομίας, ιδίως κυπαρισσιών, που χρησιμοποιούνταν τότε κυρίως στην κατασκευή κατοικιών. Το πεζό δρομολόγιο των περιπολιών την πρώτη μέρα ήταν από τον Κακομάλλη στην Αψιού και ακολούθως διανυκτέρευση στην Ακρούντα, τη δεύτερη μέρα από την Ακρούντα στην «Κυπαρισσιά» με κατάληξη και διανυκτέρευση στο Κελλάκι, και την τρίτη μέρα από το Κελλάκι στη Διερώνα καταλήγοντας στον δασικό σταθμό Κακομάλλη. Μέχρι το 1955 λειτουργούσαν δασικοί σταθμοί και στα χωριά Ακρούντα και Ακαπνού. Τους σταθμούς αυτούς χρησιμοποιούσαν οι δασικοί υπάλληλοι για να διανυκτερεύουν ενόσω βρίσκονταν σε περιπολία. Σημειώνεται ότι, κατά τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης του Τμήματος Δασών, οι δασικοί υπάλληλοι περιπολούσαν πεζοί και κάλυπταν μεγάλες αποστάσεις· μια περιπολία κρατούσε μέχρι και τέσσερεις μέρες! Η ύδρευση και άρδευση του δασικού σταθμού και του τότε φυτωρίου γινόταν από λαγούμι και λάκκο νερού. Το 1948 εκμισθώθηκε έκταση 5.000 τετραγωνικών μέτρων δασικής γης, ανατολικά του δασικού σταθμού, όπου κτίστηκε το οίκημα κατηχητικών Αγίας Τριάδας Λεμεσού από τον Οικονόμο Σολομώντα Παναγίδη. Στη δεκαετία του ’70 το κτήριο χρησιμοποιήθηκε για την εκπαίδευση καταδρομέων (ΛΟΚ) της Εθνικής Φρουράς. Ο Δασικός Σταθμός Κακομάλλη σήμερα Το προσωπικό αποτελείται από τρεις δασικούς υπαλλήλους, ένα Δασικό Λειτουργό 1ης Τάξης, δύο Δασικούς Λειτουργούς και δεκατέσσερεις ωρομίσθιους εργάτες. Η κύρια αποστολή τους είναι η διαχείριση και προστασία των τμημάτων 4, 5, 6, 7 και 8 του Κύριου Κρατικού Δάσους Λεμεσού, τα οποία έχουν συνολική έκταση γύρω στις 3.078 εκτάρια. 1 Σκοπός του άρθρου είναι να δώσει βασικές πληροφορίες για το ιστορικό του Δασικού Σταθμού Κακομάλλη από την εποχή της ίδρυσής του μέχρι σήμερα. Εκτός από το αρχείο του Σταθμού αξιοποιήθηκαν πληροφορίες από το αρχείο του Δασικού Γραφείου Λεμεσού, τις ετήσιες εκθέσεις του Τμήματος Δασών από το 1923 και από δασικούς εργάτες, όπως τις άκουσαν από προηγούμενους συναδέλφους. Επανεισαγωγή του είδους Peganum harmata στα τείχη Λευκωσίας.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==