Το Κυπριακό Πρόβλημα | Mία σύντομη εισαγωγή 36 με τις πολιτικές της τουρκικής κυβέρνησης. Με τη μαζική μετανάστευση των Τουρκοκυπρίων από τα κατεχόμενα εδάφη, ο συνολικός αριθμός των Τούρκων στρατιωτών και των εποίκων είναι σήμερα μεγαλύτερος από τον αριθμό των εναπομεινάντων Τουρκοκυπρίων. Σε πλήρη συμφωνία με τον δηλωθέντα στόχο της Τουρκίας για διχοτόμηση και εθνικό διαχωρισμό στο νησί, στις 15 Νοεμβρίου, 1983, το κατοχικό καθεστώς προέβη στην ομόφωνη διακήρυξη της ούτω καλούμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου», πράξη η οποία καταδικάστηκε από τη διεθνή κοινότητα ως νομικώς άκυρη. Πιο συγκεκριμένα, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, στο ψήφισμα 541 (1983), αποδοκίμασε τη διακήρυξη αυτή, την ανακήρυξε ως νομικώς άκυρη, και ζήτησε την ανάκλησή της. Το Συμβούλιο Ασφαλείας κάλεσε όλα τα κράτη να σεβαστούν την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και το αδέσμευτο της Κυπριακής Δημοκρατίας και να μην αναγνωρίσουν οποιοδήποτε κυπριακό κράτος άλλο από την Κυπριακή Δημοκρατία. Ανησυχώντας σοβαρά λόγω των περαιτέρω αποσχιστικών ενεργειών στο κατεχόμενο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίες παραβιάζουν το ψήφισμα 541 (1983), δηλαδή της δήθεν ανταλλαγής πρεσβευτών μεταξύ της Τουρκίας και της νομικώς άκυρης οντότητας και της μελετώμενης διεξαγωγής «συνταγματικού δημοψηφίσματος» και «εκλογών», καθώς και οι απειλές παράνομου εποικισμού των Βαρωσίων, καθώς και λόγω άλλων ενεργειών ή απειλών για ενέργειες που αποσκοπούν στην περαιτέρω παγίωση της διαίρεσης της Κύπρου, το Συμβούλιο Ασφαλείας υιοθέτησε το ψήφισμα 550 (1984) επαναβεβαιώνοντας το ψήφισμα 541 (1983) και επαναλαμβάνοντας τις εκκλήσεις προς όλα τα κράτη να μην αναγνωρίσουν την οντότητα που εγκαθιδρύθηκε με τις αποσχιστικές ενέργειες, ενώ ταυτόχρονα τα καλεί να μη διευκολύνουν ή με οποιοδήποτε τρόπο βοηθήσουν την προαναφερθείσα αποσχιστική οντότητα. Επίσης, θεωρεί τις απόπειρες για εποικισμό οποιουδήποτε τμήματος των Βαρωσίων από άτομα άλλα από τους κατοίκους τους ως απαράδεκτες και ζητά τη μεταβίβαση της περιοχής αυτής στη διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών. Από ανθρωπιστική άποψη, η πλέον τραγική συνέπεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974 είναι οι αγνοούμενοι. Κατά τη διάρκεια και μετά την τουρκική εισβολή, χιλιάδες Ελληνοκύπριοι συνελήφθησαν και κρατήθηκαν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως στην Κύπρο από Τούρκους στρατιώτες και παραστρατιωτικούς, οι οποίο δρούσαν υπό τον τουρκικό στρατό. Επίσης, πέραν των 2.000 αιχμαλώτων πολέμου μεταφέρθηκαν παρανόμως και κρατήθηκαν σε φυλακές στην Τουρκία. Κάποιοι από αυτούς παραμένουν αγνοούμενοι μέχρι σήμερα. Εκατοντάδες Ελληνοκύπριοι στρατιώτες και άμαχοι (ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά) εξαφανίσθηκαν στις κατεχόμενες από την Τουρκία περιοχές και οι τύχη τους αγνοείται ακόμα. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχουν καλά τεκμηριωμένες μαρτυρίες ότι η τελευταία φορά που είδαν τους αγνοούμενους ζωντανούς ήταν στα χέρια του τουρκικού στρατού ή παραστρατιωτικών ομάδων που δρούσαν υπό τις εντολές και την ευθύνη των τουρκικών δυνάμεων κατοχής.
RkJQdWJsaXNoZXIy MzU4MTg0