Το Κυπριακό Πρόβλημα

Το Κυπριακό Πρόβλημα | Mία σύντομη εισαγωγή 21 υπόσταση στη διεθνή κοινότητα. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει χαρακτηρίσει το παράνομο αυτό καθεστώς ως «υποτελή τοπική διοίκηση» της Τουρκίας στην κατεχόμενη Κύπρο (βλέπε Παράρτημα 2). Τα δεδομένα δείχνουν σαφέστατα ότι η στρατιωτική κατοχή από την Τουρκία έχει θυματοποιήσει, αν και με διαφορετικούς τρόπους, τόσο την ελληνοκυπριακή όσο και την τουρκοκυπριακή κοινότητα στο νησί. Η συνεχιζόμενη κατοχή από την Τουρκία είναι άμεσα υπεύθυνη για την όποια «απομόνωση» ενδεχομένως να βίωσαν οι Τουρκοκύπριοι, όπως και αν αυτή εννοείται. Στην πραγματικότητα, η Τουρκία εμποδίζει τους Τουρκοκύπριους να υλοποιήσουν στο έπακρο τις δυνατότητές τους και τους αποστερεί σημαντικά ωφελήματα και ευκαιρίες τις οποίες δικαιούνται ως υπήκοοι της Κυπριακής Δημοκρατίας και της ΕΕ. Η κυβέρνηση της Κύπρου ενδιαφερόταν πάντα για την οικονομική κατάσταση των Τουρκοκυπρίων. Μπόρεσε καλύτερα να παρέχει υπηρεσίες στους Τουρκοκύπριους από τη μερική άρση το 2003 των παράνομων περιορισμών που είχε επιβάλει ο τουρκικός στρατός στη διακίνηση προσώπων μέσω της γραμμής κατάπαυσης του πυρός που εκτείνεται κατά μήκος του νησιού και επιτηρείται από τον ΟΗΕ από το 1974. Έκτοτε, οι Τουρκοκύπριοι μπόρεσαν να εργαστούν, σε όλο και μεγαλύτερους αριθμούς, στις ελεγχόμενες από την κυβέρνηση περιοχές, αποκομίζοντας εισόδημα που έως σήμερα εκτιμάται σε πάνω από 273 εκατομμύρια ευρώ και να απολαμβάνουν ένα διευρυμένο εύρος ωφελημάτων, συμπεριλαμβανομένης και της δωρεάν ιατρικής περίθαλψης (βλέπε Παράρτημα 1). Η επανένταξη των Τουρκοκυπρίων στη διεθνή κοινότητα και η βελτίωση της πολιτικής και οικονομικής τους κατάστασης θα μπορέσει να επιτευχθεί νομίμως και συνολικά μόνο μέσω της επανένωσης της Κύπρου. Αποσχιστικές τάσεις υπό το ψευδές σύνθημα του «τερματισμού της απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων» και άλλα πολιτικώς παρακινούμενα σχέδια που προωθεί η Τουρκία, συμβάλουν ελάχιστα στην ευημερία των Τουρκοκυπρίων ή στην ειρηνευτική διαδικασία. Αντιθέτως, τέτοιες ιδέες στρέφουν την προσοχή μακριά από τη συνεχιζόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας και από την αποτυχία της Άγκυρας να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου του ανοίγματος των λιμανιών και αεροδρομίων της σε πλοία και αεροπλάνα που φέρουν την κυπριακή σημαία. Επίσης, ανακόπτουν την πολιτική θέληση της τουρκικής πλευράς, υπονομεύοντας έτσι πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση του κρίσιμου ζητήματος που είναι, στην προκειμένη περίπτωση, η λύση στη διχοτόμηση της Κύπρου. Περεταίρω, συντελούν στην παγίωση της παράνομης κατάστασης που δημιούργησε η Τουρκία στο βόρειο τμήμα της Κύπρου και στη διαιώνιση της θυματοποίησης των Τουρκοκυπρίων. Τέλος, παρακωλύουν τον αγώνα για συμφιλίωση και διαρκή ειρήνη στο νησί και στην περιοχή.

RkJQdWJsaXNoZXIy MzU4MTg0