Το Κυπριακό Πρόβλημα | Mία σύντομη εισαγωγή 20 Στην ουσία, η Άγκυρα επεδίωκε να εξασφαλίσει για το αποσχιστικό καθεστώς οικονομικές ιδιότητες ανεξάρτητης οντότητας χωρίς επίσημη διεθνή αναγνώριση. Αυτό θα επέτρεπε στο παράνομο καθεστώς να υφίσταται χωρίς κανένα κίνητρο για εποικοδομητική συμμετοχή στην ειρηνευτική διαδικασία για επανένωση του νησιού. Σε μία προσπάθεια να κερδίσουν διεθνή υποστήριξη για την προπαγάνδα τους, οι Τουρκοκύπριοι ηγέτες υιοθέτησαν, ως βασικό επιχείρημα, το παραπλανητικό σύνθημα του «τερματισμού της οικονομικής απομόνωσης» των Τουρκοκυπρίων, όταν, στην πραγματικότητα, ο στόχος τους ήταν ανέκαθεν πολιτικός. Ωστόσο, κάθε ενέργεια που προωθεί τη ντε φάκτο αναγνώριση του παράνομου αποσχιστικού καθεστώτος θα αποτελούσε άμεση παραβίαση του διεθνούς δικαίου και των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας, ιδίως των ψηφισμάτων 541 (1983) και 550 (1984). Τέτοιες ενέργειες υπονομεύουν επίσης τις προσπάθειες για την επανένωση της χώρας, η οποία αποτελεί και τη διακηρυγμένη θέση του ΟΗΕ και της ΕΕ, της διεθνούς κοινότητας εν γένει, καθώς και των ίδιων των δύο κυπριακών κοινοτήτων. Η δυσμενής κατάσταση στην οποία βρίσκεται η τουρκοκυπριακή κοινότητα είναι το άμεσο αποτέλεσμα της επιθετικότητας της Τουρκίας, η οποία διατηρεί την Κύπρο, τον λαό, τους θεσμούς και την οικονομία της διαιρεμένα. Είναι επίσης το αποτέλεσμα της λανθασμένης πολιτικής των Τουρκοκύπριων ηγετών οι οποίοι συνεχώς προωθούσαν τα συμφέροντα της Τουρκίας εις βάρος της ίδιας τους της κοινότητας και της Κύπρου συνολικά. Η ούτω καλούμενη «απομόνωση» των Τουρκοκυπρίων είναι κυρίως μία πληγή που προκλήθηκε εξ υπαιτιότητάς τους. Ασφαλώς και δεν είναι το αποτέλεσμα κάποιας ενέργειας από πλευράς της κυβέρνησης της Κύπρου, της οποίας η κυριαρχία καλύπτει όλη την επικράτεια του κράτους, περιλαμβανομένων και των κατεχόμενων περιοχών, και η οποία εκπληρώνει την υποχρέωσή της να υπερασπίζεται τα κυριαρχικά της δικαιώματα και το Κράτος Δικαίου. Εις απάντηση της τουρκικής στρατιωτικής επιθετικότητας, η Κυπριακή Δημοκρατία εισήγαγε μία σειρά αμυντικών μέτρων για να διασφαλίσει την ανεξαρτησία της, την κυριαρχία της, την εδαφική της ακεραιότητα και την οικονομία της. Ένα από τα μέτρα αυτά ήταν και η ανακήρυξη όλων των λιμανιών και αεροδρομίων στις τουρκοκρατούμενες περιοχές της Δημοκρατίας ως παράνομα. Τέτοια μέτρα καθίστανται απαραίτητα επειδή η κυβέρνηση δεν μπορούσε να ασκήσει αποτελεσματικό έλεγχο στις περιοχές της Κύπρου υπό τουρκικό στρατιωτικό έλεγχο. Βάσει του διεθνούς δικαίου, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι η μόνη νόμιμη και αναγνωρισμένη αρχή με αποκλειστική ευθύνη για εναέριες και θαλάσσιες μεταφορές, εμπόριο, ασφάλεια, προστασία και παρόμοια θέματα εντός της κυρίαρχης επικράτειάς της. Παρομοίως, βάσει του διεθνούς δικαίου, το καθεστώς που εγκαταστάθηκε από την Τουρκία στην κατεχόμενη Κύπρο είναι παράνομο και συνεπώς όλοι οι ψευδεπίγραφοι οργανισμοί, αποφάσεις και έγγραφα δεν έχουν καμία πολιτική ή νομική ισχύ. Όπως έχει επιβεβαιωθεί από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια και το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, το τουρκοκυπριακό καθεστώς δεν έχει καμία νομική
RkJQdWJsaXNoZXIy MzU4MTg0