Το Κυπριακό Πρόβλημα | Mία σύντομη εισαγωγή 16 Ο Γενικός Γραμματέας συναντήθηκε με τους ηγέτες των δύο κοινοτήτων στη Χάγη στις 10 και 11 Μαρτίου, 2003 για να διακριβώσει εάν ήταν διατεθειμένοι να υποβάλλουν την τελευταία πρότασή του (Annan III) σε ξεχωριστά και ταυτόχρονα δημοψηφίσματα. Ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος της Κύπρου, ο Τάσος Παπαδόπουλος, συμφώνησε νοουμένου ότι θα προσφερόταν προς μελέτη από τον κυπριακό λαό ένα ολοκληρωμένο νομικό και πολιτικό πλαίσιο διευθέτησης. Η Ελλάδα και η Τουρκία είχαν καταλήξει σε συμφωνία για ζωτικά θέματα ασφάλειας και υπήρχε ο κατάλληλος χρόνος για συζήτηση και δημόσια εκστρατεία πριν από το δημοψήφισμα. Ωστόσο, η τουρκική πλευρά απέρριψε την πρόταση του Γενικού Γραμματέα. Τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 2003, έγιναν μαζικές διαδηλώσεις Τουρκοκυπρίων στα κατεχόμενα κατά του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς και των πολιτικών του τις οποίες στήριζε η Άγκυρα. Όπως ήταν αναμενόμενο, η Κυπριακή Δημοκρατία υπέγραψε τη Συνθήκη Προσχώρησης της ΕΕ, στις 16 Απριλίου, 2003. Στις 23 Απριλίου, 2003, υπό την αυξανόμενη δυσαρέσκεια της τουρκοκυπριακής κοινότητας αναφορικά με την κατάσταση στην κατεχόμενη Κύπρο, η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή ηγεσία υποχρεώθηκε να άρει εν μέρει κάποιους περιορισμούς τους οποίους είχε επιβάλει από το 1974 κατά μήκος της γραμμής κατάπαυσης του πυρός του ΟΗΕ, ως προς τη μετακίνηση των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Έκτοτε, χιλιάδες Κύπριοι διασχίζουν τακτικά τη γραμμή κατάπαυσης του πυρός. Επιπλέον, χιλιάδες Τουρκοκύπριοι περνούν καθημερινά στις ελεύθερες περιοχές για λόγους εργασίας, για να αιτηθούν διαβατήρια και άλλα έγγραφα που εκδίδει η κυπριακή κυβέρνηση, αλλά και για να λάβουν δωρεάν ιατρική περίθαλψη. Οι ειρηνικές αυτές διελεύσεις κατέρριψαν τον μύθο που καλλιεργούσε για χρόνια η τουρκική προπαγάνδα ότι οι δύο κοινότητες δεν μπορούν να ζήσουν μαζί. Ωστόσο, τα μέτρα αυτά δεν είναι υποκατάστατο μίας συνολικής διευθέτησης. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν πρόθυμη να αξιοποιήσει την ετοιμότητα της ελληνοκυπριακής πλευράς να συμμετέχει σε νέες διαπραγματεύσεις. Με τη συναίνεση που επιτεύχθηκε από συναντήσεις με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ρεσέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Ουάσιγκτον, τον Ιανουάριο του 2004, η διοίκηση των ΗΠΑ έπεισε τον Γενικό Γραμματέα Κόφι Ανάν να καλέσει επανέναρξη των διαπραγματεύσεων στη Νέα Υόρκη. Στις 13 Φεβρουαρίου, 2004, τα μέρη συμφώνησαν ότι οι διαπραγματεύσεις θα ξεκινούσαν στη Λευκωσία αναφορικά με αλλαγές που εμπίπτουν στις παραμέτρους του Annan ΙΙΙ. Σε περίπτωση συνεχιζόμενου αδιεξόδου, ακόμα και μετά την εμπλοκή της Ελλάδας και της Τουρκίας στη διαδικασία, ο Γενικός Γραμματέας θα οριστικοποιούσε το κείμενο το οποίο θα υποβαλλόταν στις δύο κοινότητες στην Κύπρο προς ψήφιση σε ξεχωριστά και ταυτόχρονα δημοψηφίσματα. Αυτό αποτελούσε σημαντική αλλαγή στην αποστολή καλών υπηρεσιών του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, όπως αυτές είχαν επινοηθεί από το 1964. Χωρίς την εξουσιοδότηση του Συμβουλίου
RkJQdWJsaXNoZXIy MzU4MTg0