9 AΓΡΟΤΗΣ 2023 / TEΥΧΟΣ 487 ΓΕΩΡΓIΑ άσπερμοι ή έχουν πολύ λίγα σπέρματα, ενώ η φλούδα τους είναι σχετικά χοντρή και ξεφλουδίζεται εύκολα. Η σάρκα είναι τρυφερή, χυμώδης, αρωματική και με εξαιρετική γεύση. Η ωρίμανση των καρπών αρχίζει από τον Δεκέμβριο ανάλογα με την περιοχή που βρίσκεται η καλλιέργεια και αντέχουν πάνω στα δέντρα μέχρι και τον Απρίλιο - Μάιο. Η ποικιλία μειονεκτεί στο ότι παρενιαυτοφορεί έντονα. Σε πολύ ζεστές και ξηρές περιοχές η παραγωγή είναι μικρή, και οι καρποί γίνονται μεγάλοι και τραχείς. Γιάφφα Βαλέντσια: Πρόκειται για ομάδα ποικιλιών η οποία καλλιεργείται κυρίως για χυμοποίηση. Είναι όψιμες ποικιλίες και οι καρποί τους διατηρούνται πάνω στα δέντρα για πολλούς μήνες, χωρίς να υποβαθμίζονται ποιοτικά. Οι καρποί ανάλογα με την ποικιλία και την περιοχή εγκατάστασης της καλλιέργειας αρχίζουν να συγκομίζονται από τον Φεβρουάριο μέχρι και τον Σεπτέμβριο. Έτσι, πολλές φορές τα δέντρα φέρουν ταυτόχρονα ώριμους καρπούς της προηγούμενης εσοδείας και άνθη ή μικρούς καρπούς της τρέχουσας. Η σάρκα των καρπών έχει πολύ ψηλό ποσοστό χυμού με εξαιρετικό άρωμα και ελαφρώς ξινή γεύση, κατάλληλη για τη βιομηχανία χυμοποίησης. Όταν οι καρποί ωριμάσουν αποκτούν πορτοκαλί χρώμα, αν όμως παραμείνουν πάνω στα δέντρα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες παίρνουν και πάλι πράσινο χρώμα. Στην Κύπρο, από το 1932 καλλιεργείται η ποικιλία Βαλέντσια Λέιτ, από την οποία προέρχονται οι υπόλοιπες ποικιλίες αυτού του τύπου, ενώ το 1970 εισάχθηκε η ποικιλία Βαλέντσια Φροστ Νιουσέλλαρ η οποία διαδόθηκε σε όλες τις περιοχές της Κύπρου. Είναι δέντρα ζωηρά, μεγάλα και παραγωγικά, όμως έχουν ελαφριά τάση παρενιαυτοφορίας όταν οι καρποί συγκομίζονται αργά. Οι καρποί τους είναι μέτριου έως μεγάλου μεγέθους, σφαιρικοί, εμπορικά άσπερμοι, με λεπτή φλούδα που ξεφλουδίζεται εύκολα όταν είναι ώριμοι. Μανταρίνια Ντόπια: Ποικιλία που είναι γνωστή ως μανταρινιά Αρακαπά. Προήλθε από τις πρώτες μανταρινιές που εισήχθησαν στην Κύπρο το 1870. Η Ντόπια μανταρινιά είναι ξακουστή για τους αρωματικούς και εύγευστους καρπούς της. Το δέντρο είναι βραδείας ανάπτυξης, μέτριας ζωηρότητας και μεγέθους. Οι καρποί της έχουν μέτριο μέγεθος και σχήμα μετρίως πεπλατυσμένο. Ο φλοιός είναι λεπτός, λείος και αποσπάται πολύ εύκολα. Το χρώμα του όταν ωριμάσει είναι κιτρινοπορτοκαλί. Η σάρκα είναι τρυφερή, χυμώδης και γλυκιά με έντονο χαρακτηριστικό άρωμα, έχει όμως το μειονέκτημα να παρουσιάζει μεγάλο αριθμό σπερμάτων. Όσο προχωρεί η ωρίμανση των καρπών, τόσο ο φλοιός αποχωρίζεται ευκολότερα και η οξύτητα μειώνεται. Το δέντρο αντέχει στο ψύχος, γι’ αυτό καλλιεργείται και σε ημιορεινές περιοχές. Η ποικιλία αυτή έχει τάση να παρενιαυτοφορεί έντονα, ενώ είναι ευαίσθητη στη φυσιολογική ανωμαλία «υδαρή κηλίδωση». Οι καρποί ωριμάζουν τον Δεκέμβριο και διατηρούν την ποιότητα τους μέχρι τα μέσα Μαρτίου. Ντόπια Μανταρινιά Κυπριακή κλημεντίνη: Είναι η πιο διαδεδομένη ποικιλία μανταρινιάς στην Κύπρο. Το δέντρο είναι μέτριας ζωηρότητας και μεγέθους. Ο καρπός είναι μικρού έως μέτριου μεγέθους, με σχήμα που ποικίλλει από σφαιρικό έως ελαφρώς πεπλατυσμένο. Η φλούδα έχει μέτριο πάχος και ξεφλουδίζεται εύκολα, ενώ το χρώμα της γίνεται βαθύ πορτοκαλί. Η σάρκα είναι τρυφερή, χυμώδης, γευστική και αρωματική. Είναι ποικιλία άσπερμη, ολιγόσπερμη ή με μέτριο αριθμό σπερμάτων, ανάλογα αν σταυροεπικονιάζεται ή όχι. Κύριοι επικονιαστές της είναι η κιτρομηλιά και η μανταρινιά Αρακαπά. Θεωρείται ποικιλία ανθεκτική στο ψύχος. Σε θερμές περιοχές ωριμάζει νωρίς τον Οκτώβριο. Οι συνθήκες αυτές ευνοούν την παραγωγή καρπών μεγάλου μεγέθους και καλής ποιότητας, ενώ η συγκομιδή της συνεχίζεται μέχρι τον Ιανουάριο. Είναι ευαίσθητη στη φυσιολογική ανωμαλία «υδαρή κηλίδωση».
RkJQdWJsaXNoZXIy MzU4MTg0