Λεύκιος Ζαφειρίου. Η μετέωρη θλίψη της ιστορίας

14 Αρκετές φωτογραφίες είχαν δημοσιευθεί πρώτη φορά σε δύο αφιερώματα στο περιοδικό Αντί του Χρήστου Γ. Παπουτσάκη στις 6 Μαΐου 2005 με το ψευδώνυμο Giovanni Meli και στο ένθετο της εφημερίδας Καθημερινή Επτά Ημέρες με επιμέλεια του Κωστή Λιόντη στις 9 Οκτωβρίου 2005 με το ψευδώνυμο Τότης Μάνος. Το οδοιπορικό στην κατεχόμενη Κύπρο σε αρκετά σημεία ακολουθούσε μια διαφορετική διαδρομή που δεν ανταποκρινόταν στην πραγματική για ευνόητους λόγους αφού δίδασκα τότε στο Γυμνάσιο του κατεχόμενου Ριζοκαρπάσου, το οποίο επαναλειτούργησε ύστερα από είκοσι εννέα χρόνια. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο χρησιμοποίησα και στα δύο δημοσιεύματα ψευδώνυμα, στο δεύτερο μάλιστα παραπέμπω στο δημοσίευμα του πλασματικού G. Meli. Ο Παπουτσάκης στο εισαγωγικό κείμενό του γράφει πως για το ένθετο με τις φωτογραφίες «φίλος Ιταλός επισκέφθηκε πριν από έναν μήνα την κατεχόμενη Κύπρο και με τον φωτογραφικό φακό αποτύπωσε την αδιάψευστη εικόνα που παρουσιάζουν σήμερα νεκροταφεία, σχολεία, βυζαντινά μνημεία και οι ξακουστές αρχαιότητες στην Έγκωμη. Τα μνημεία είναι η αποτύπωση της μνήμης των περασμένων εποχών και μαρτυρούν τον μόχθο∙ είναι σημάδια της δημιουργικής έμπνευσης των ανθρώπων ενάντια στον σκοταδισμό και την ιστορική αμνησία». Ο Κωστής Λιόντης στο εισαγωγικό κείμενό του επισημαίνει τον ρόλο που διαδραμάτισε η Επιτροπή Προστασίας Πολιτιστικής Κληρονομιάς Κύπρου. Ηγετική πα- ρουσία στην Επιτροπή, η αρχαιολόγος Μαρία Αναγνωστοπούλου, είχε μεταμορφώσει το σπίτι της στην οδό Σκουφά σε δραστήριο κέντρο ενημέρωσης του Τύπου, ενώ με τακτικές επίσημες εκθέσεις κρατούσε ενήμερη και την UNESCO. Οι εκθέσεις φωτογραφιών από το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας-Έδρα UNESCO στην Πύλη Αμμοχώστου στις 2 Δεκεμβρίου 2015 και στο Σπίτι της Κύπρου στην Αθήνα στις 9 Ιουνίου 2016, περιλάμβαναν για πρώτη φορά υλικό από τη ζωή στα σχολεία του Ριζοκαρπάσου, των εγκλωβισμένων στο Ριζοκάρπασο, την Αγία Τριάδα και το Λεονάρισσο. Το φωτογραφικό υλικό καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της κατεχόμενης Κύπρου από τον Απόστολο Ανδρέα-Κάστρος μέχρι το Βουνί, την περίοδο 2004-2006. Σημαντικά μνημεία δεν στάθηκε δυνατόν να τα επισκεφθώ στη συνέχεια (αρμενικά, μαρωνίτικα κ.ά.), επειδή το οδοιπορικό διακόπηκε, εξαιτίας του σοβαρού τραυματισμού μου σε τροχαίο ατύχημα, τον Μάρτιο του 2006, με εξαίρεση την τελευταία επίσκεψή μου στο Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου το καλοκαίρι του 2006 και την επιστροφή μου στη Λευκωσία χάρη στη βοήθεια του Τουρκοκύπριου σκηνοθέτη Γιουτζιέλ Κιοσέογλου. Σημείωμα του Λεύκιου Ζαφειρίου (2021)

RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==