Λεύκιος Ζαφειρίου. Η μετέωρη θλίψη της ιστορίας

12 είσαι σ’ έναν τόπο χωρίς όνομα υπάρχει ακόμη αυτό το κομμάτι από το ψηφιδωτό ό,τι απόμεινε από την παλαιική θλιμμένη ομορφιά Παναγία της Κανακαριάς, Λεύκιος Ζαφειρίου Η παρούσα έκδοση αποτελεί μια περιδιάβαση στην κατεχόμενη γη της Κύπρου και είναι απότοκο των εκθέσεων φωτογραφίας του Λεύκιου Ζαφειρίου, «Κατεχόμενη Κύπρος… μια περιδιάβαση», που πραγματοποιήθηκαν κατά τα έτη 2015 και 2016 στην Κύπρο και την Ελλάδα. Μια περιήγηση ιδωμένη με τα μάτια και την ποιητική ευαισθησία του συγγραφέα Ζαφειρίου, όπως τη βίωσε τα δύο χρόνια που δούλεψε ως φιλόλογος στο Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου. Αναφέρομαι στην περίοδο 2004-2006, όταν λόγοι πέρα από τη δική του θέληση τού απαγόρευσαν να ξαναεπισκεφτεί τα μέρη αυτά. Απόφαση του ψευδοκράτους, μετά από σοβαρή μετωπική σύγκρουση που δέχτηκε από ιδιωτικό όχημα στις κατεχόμενες περιοχές. Με τη βοήθεια, ωστόσο, ενός Τουρκοκύπριου περαστικού μπόρεσε να απεγκλωβιστεί από το αυτοκίνητό του και να επικοινωνήσει με τις ελεύθερες περιοχές, ώστε τα Ηνωμένα Έθνη μετά από ώρες να δώσουν την άδεια να οδηγηθεί με ασθενοφόρο σε νοσοκομείο στην κατεχόμενη Αμμόχωστο. Γεγονότα, λοιπόν, οξύμωρα που δείχνουν την αδικία αλλά την ίδια στιγμή προβάλλουν την ανθρώπινη διάσταση. Πριν από το ατύχημα ο Λεύκιος Ζαφειρίου μπόρεσε όχι μόνο να τραβήξει σπάνιο φωτογραφικό υλικό από αρχαιολογικά, βυζαντινά και νεότερα μνημεία, αλλά και από πρόσωπα όλων των ηλικιών, που ως κοινό στοιχείο έχουν τον «εκούσιο» εγκλωβισμό τους στην ίδια την πατρίδα τους. Άλλο ένα σχήμα οξύμωρο, αφού εύλογα διερωτάται κανείς πώς γίνεται μία ανθρώπινη ψυχή, της οποίας ίδιο χαρακτηριστικό είναι η ελευθερία, να επιλέγει τον περιορισμό, που συχνά αυτός συνοδεύεται με λοιδορία. Ο Λεύκιος είχε τον χρόνο, όταν του επιτρεπόταν να διανυκτερεύει στα κατεχόμενα, να συναναστρέφεται με αυτές τις ψυχές, των οποίων η δύναμη αλλά και ο πόνος μπόρεσαν να του απελευθερώσουν την ποιητική του φωνή, που για σχεδόν δύο δεκαετίες είχε σωπάσει. Εισαγωγή

RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==