54 AΓΡΟΤΗΣ 2022 / TEΥΧΟΣ 486 ΦΥΣΙΚΟΙ ΠΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ Περισσότερες πληροφορίες για το Πρόγραμμα LIFE EUROTURTLES είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα: https://www. euroturtles.eu. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως μόνο ένα με δύο στα 1.000 χελωνάκια που θα εκκολαφθούν θα επιζήσουν μέχρι την ενηλικίωση και θα επιστρέψουν πίσω στην παραλία που γεννήθηκαν για να αναπαραχθούν. Ως εκ τούτου, η αυστηρή προστασία τους είναι επιτακτική ανάγκη για να διασφαλιστεί η παρουσία αυτού του μοναδικού και εμβληματικού είδος που φιλοξενεί το νησί μας. Σημαντικός είναι, εξάλλου, και ο ρόλος του κοινού ως σύμμαχου στο έργο που επιτελεί το ΤΑΘΕ για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Η παρουσία τέτοιων ειδών προτεραιότητας όπως είναι οι δύο θαλάσσιες χελώνες Caretta caretta και Chelonia mydas αποτελεί και απόδειξη της καλής οικολογικής κατάστασης του θαλάσσιου περιβάλλοντός μας. Ο οικισμός «Χελιδόνια» στο Εθνικό Δασικό Πάρκο Μαχαιρά Έκτορας Χριστοδουλίδης Δασικός Λειτουργός Τμήμα Δασών Ο οικισμός Χελιδόνια συναντάται εντός του Εθνικού Δασικού Πάρκου Μαχαιρά στην ομώνυμη τοποθεσία που εφάπτεται στον κύριο δασικό δρόμο Λυθροδόντα, στον εκδρομικό χώρο Μάντρα του Καμπιού. Βρίσκεται σε απόσταση 6 χλμ. από την κοινότητα Λυθροδόντα και 7 χλμ. περίπου από την κοινότητα Καπέδες, σε υψόμετρο 530 μέτρα. Ο οικισμός ήταν περίκλειστος εντός του Δάσους Μαχαιρά. Βλέποντας κανείς γεωγραφικά την περιοχή αντιλαμβάνεται ότι η έκταση του οικισμού αλλά και των εκτάσεων που καλλιεργούνταν είναι σε πιο χαμηλό υψόμετρο και περιτριγυρίζεται από διάφορες πευκόφυτες βουνοκορφές οι οποίες προστάτευαν την περιοχή από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες και τις επιδρομές. Το ανάγλυφο της περιοχής παρείχε μια φυσική κάλυψη και προστασία του οικισμού από διάφορους κινδύνους της εποχής. Το χαρακτηριστικό στοιχείο του οικισμού είναι η ανάπτυξή του και από τις δύο πλευρές του ποταμού Γιαλιά. Ο ποταμός αναμφισβήτητα ήταν ο κύριος και πιο σημαντικός παράγοντας που συνέβαλε στην ανάπτυξη του οικισμού σε αυτήν την τοποθεσία. Οι μικρές σε έκταση αλλά εύφορες κοιλάδες στις παρυφές του ποταμού διαδραμάτισαν ζωτικής σημασίας ρόλο ούτως ώστε να ακμάσει και να καταστεί αυτάρκης αυτή η μικρή κοινωνία ανθρώπων. Ο οικισμός Χελιδόνια χρονολογείται από τον 13ο αιώνα. Σύμφωνα με μαρτυρίες η περιοχή κατοικείτο μέχρι το 1850 όταν μία θανατηφόρα ασθένεια (επιδημία) αποδεκάτισε τον πληθυσμό. Οι τελευταίοι επιζώντες κάτοικοι εγκατέλειψαν την περιοχή και εγκαταστάθηκαν αλλού για ένα νέο ξεκίνημα της ζωής τους. Οι λιγοστές οικογένειες που επέζησαν εγκαταστάθηκαν στην Ορά. Οι μόνες σχετικές διαθέσιμες πληροφορίες είναι ότι η οικογένεια Πιλλοή εγκαταστάθηκε στην Ορά και οι μετέπειτα γενιές ήταν η οικογένεια Κουτσούδη και αργότερα η οικογένεια Μιλτιάδους. Από τα στοιχεία που έχουν συλλεγεί από το Τμήμα Δασών αλλά και από τα ευρήματα της περιοχής διαφαίνεται ότι ο οικισμός ήταν ένα σχετικά μικρό χωριό, και οι κύριες ασχολίες των κατοίκων ήταν η γεωργία και η κτηνοτροφία. Καλλιεργούνταν, κυρίως, εποχικές αλλά και δενδρώδεις καλλιέργειες διατηρώντας και οικόσιτα ζώα ώστε να μπορούν να θεωρηθούν μια αυτάρκης κοινωνία. Επίσης, Ερείπια οικίας
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==