21 AΓΡΟΤΗΣ 2022 / TEΥΧΟΣ 486 ΓΕΩΡΓIΑ Συστήματα φύτευσης, υποστύλωση και κλάδεμα Για καλύτερα αποτελέσματα συνιστάται η φύτευση να γίνεται σε διπλές γραμμές κατά ζεύγη, δηλαδή να υπάρχει διάδρομος, ακολούθως διπλή γραμμή και μετά διάδρομος κ.ο.κ. Το πλάτος του διαδρόμου κυμαίνεται μεταξύ 90-100 εκ., η απόσταση μεταξύ των διπλών γραμμών μεταξύ των 4050 εκ. και επί της γραμμής τα φυτά σε αποστάσεις 30-50 εκ. Με αυτή τη διάταξη τα φυτά θα πρέπει να διαμορφώνονται σε διστέλεχο σύστημα. Μπορούν να φυτευτούν 3.500-4.500 φυτά ανά δεκάριο. Σε μονές γραμμές που απέχουν μεταξύ τους 60-70 εκ. και με απόσταση φυτών επί της γραμμής 3040 εκ. μπορούν να φυτευτούν 3.500 έως 5.000 φυτά περίπου ανά δεκάριο. Σε περιοχές όπου υπάρχουν προβλήματα με ασθένειες εδάφους όπως είναι το βερτισίλλιο, φουζάριο κ.λπ. χρησιμοποιούνται εμβολιασμένα σε ανθεκτικά υποκείμενα φυτά. Οι βλαστοί της πιπεριάς είναι πολύ εύθραυστοι, οπότε η εφαρμογή συστημάτων υποστύλωσης αποτελεί αναγκαιότητα. Η υποστύλωση γίνεται συνήθως με τη στερέωση-τύλιγμα των βλαστών σε κατακόρυφους σπάγκους ή με την τοποθέτηση 2-3 πλευρικών οριζόντιων συρμάτων ή σπάγκων στις δύο μεριές της γραμμής φύτευσης, έτσι ώστε να γίνεται πλευρική στήριξη των βλαστών προκειμένου να μην γέρνουν. Σε κάθε γόνατο του βλαστού της πιπεριάς σχηματίζονται δύο βλαστοί και ενδιάμεσά τους εκφύεται ένα μονήρες συνήθως άνθος. Μετά την εγκατάσταση των φυτών στα θερμοκήπια, αφήνονται να αναπτυχθούν 1-4 βλαστοί. Στη συνέχεια, σε κάθε διακλάδωση αφαιρείται ο ένας από τους δύο βλαστούς που εκφύονται έτσι ώστε το φυτό να αναπτύσσεται προς τα πάνω και για να υποβοηθηθεί η ανάπτυξη του καρπού που σχηματίζεται στη βάση της διακλάδωσης. Συνήθως μια φορά την εβδομάδα πραγματοποιείται κλάδεμα και στήριξη των βλαστών. Υπάρχουν τρεις περίοδοι φύτευσης της καλλιέργειας πιπεριάς στα θερμοκήπια. Για πρώιμη παραγωγή την άνοιξη, η σπορά πραγματοποιείται αρχές Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου και ακολουθεί μεταφύτευση από τις αρχές Δεκεμβρίου. Αναμένεται συγκομιδή στις αρχές Μαρτίου. Για οψιμότερη παραγωγή την άνοιξη, η σπορά πραγματοποιείται τον Δεκέμβριο, ακολουθεί μεταφύτευση τον Φεβρουάριο και αναμένεται συγκομιδή τον Μάιο. Τέλος για όψιμη φθινοπωρινή παραγωγή, η σπορά πραγματοποιείται τέλος Ιουνίου με αρχές Αυγούστου, ακολουθεί μεταφύτευση Αύγουστο-Σεπτέμβριο και αναμένεται συγκομιδή τον Νοέμβριο. Εδαφικές και κλιματικές απαιτήσεις Η πιπεριά ευδοκιμεί σε ελαφρά (αμμοπηλώδη ή και πηλώδη) εδάφη, πλούσια σε οργανική ουσία με pH 5,56,8. Τα αργιλώδη εδάφη θεωρούνται ακατάλληλα. Για πρώιμες φυτεύσεις καλύτερα αποτελέσματα επιφέρουν τα ελαφριά αμμώδη και αμμοπηλώδη εδάφη. Εδάφη χαμηλής γονιμότητας δίνουν καρπούς υποβαθμισμένης ποιότητας, ιδιαίτερα στον χρωματισμό. Σε αλατούχα εδάφη και εδάφη με ανεπαρκή στράγγιση, τα φυτά εμφανίζουν φτωχή ανάπτυξη. Όσον αφορά την προετοιμασία του εδάφους, αυτό θα πρέπει να είναι σχετικά ψιλοχωματισμένο. Εάν υπάρχουν σβώλοι θα πρέπει να προηγηθεί φρεζάρισμα ή σβάρνισμα για να σπάσουν. Αν κατά τη διάρκεια του χειμώνα το έδαφος δεν ήταν καλλιεργημένο, τότε οι σβώλοι δύσκολα σπάνε, οπότε είναι πιθανόν να χρειαστεί να γίνει προάρδευση (κατάκλυση). Οι κύβοι σποροφύτων φυτεύονται κοντά στη γραμμή άρδευσης σκεπάζοντας μόνο τον κύβο και όχι τον λαιμό του φυτού για να αποφευχθούν προσβολές στον λαιμό. Υπάρχει δυνατότητα να εφαρμοστεί και εδαφοκάλυψη για προστασία από τα ζιζάνια. Δεν πρέπει το πλαστικό κάλυψης να έρχεται σε επαφή με τον λαιμό του φυτού κατά τη μεταφύτευση, καθώς λόγω των υψηλών θερμοκρασιών που αναπτύσσονται στην επιφάνειά του, είναι πολύ εύκολο να προκληθεί έγκαυμα και καταστροφή του φυτού. Για περιορισμό εδαφογενών ασθενειών καλό θα ήταν να αποφεύγεται η καλλιέργεια πιπεριάς για δεύτερη συνεχή χρονιά στο ίδιο τεμάχιο και να γίνεται εναλλαγή με άλλες, μη σολανώδεις καλλιέργειες. Όσον αφορά τις κλιματικές απαιτήσεις, η πιπεριά είναι φυτό θερμών περιοχών του οποίου η ανάπτυξη και παραγωγή ευνοείται από μεγάλο μήκος ημέρας και υψηλές θερμοκρασίες. Οι άριστες συνθήκες για αύξηση και ανάπτυξη της πιπεριάς είναι θερμοκρασίες ημέρας 20-25°C και νύκτας 16-20°C. Όταν η θερμοκρασία της νύκτας είναι μικρότερη από 20°C παρατηρείται φτωχή καρπόδεση. Σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από 30-32°C ή θερμοκρασίες χαμηλότερες από 15-16°C, τα άνθη δεν γονιμοποιούνται λόγω έλλειψης γόνιμης γύρης με αποτέλεσμα να παρατηρείται ανθόπτωση, ή απόρριψη καρπών λόγω θερμικής καταπόνησης του φυτού, ή ακόμα και παραγωγή παραμορφωμένων καρπών λόγω ατελούς γονιμοποίησης. Οι άριστες θερμοκρασίες για επικονίαση και γονιμοποίηση είναι μεταξύ 15,5 έως 25°C. Σε χαμηλές θερμοκρασίες υποβαθμίζεται η γεύση και το χρώμα. Σε θερμοκρασίες κάτω από 12°C σταματά η σύνθεση χρωστικών γι’ αυτό καρποί που ωριμάζουν αργά το φθινόπωρο έχουν φτωχό χρώμα, ενώ γενικά επιβραδύνεται η ανάπτυξη και παρεμποδίζεται η καρπόδεση. Είναι φωτοπεριοδικά ουδέτερο φυτό, έτσι ο σχηματισμός και η εμφάνιση των ανθέων δεν επηρεάζεται σημαντικά από το μήκος της ημέρας. Μεγάλη ηλιοφάνεια και πολύ υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να προκαλέσουν εγκαύματα στα φυτά και στους καρπούς. Άριστη σχετική
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==