23 AΓΡΟΤΗΣ 2022 / TEΥΧΟΣ 485 ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ Επίσης, ελαττώνεται μέχρι και εκμηδενίζεται ο αναβολισμός κύησης και επηρεάζεται δυσμενώς το βάρος και η σωματική κατάσταση του χοίρου. Υπό τις συνθήκες αυτές, η παραγωγή γάλακτος μετά τον τοκετό εξαρτάται αποκλειστικά από το σιτηρέσιο του ζώου, και επειδή αυτό χρησιμοποιείται κατά ένα μέρος για την ανάκτηση μέρους του σωματικού βάρους, ελαττώνεται η παραγωγή του γάλακτος και η ανάπτυξη των χοιριδίων. Από την άλλη πλευρά, όταν το επίπεδο διατροφής είναι υψηλό, εντείνεται ο αναβολισμός κυήσεως και αυξάνεται το σωματικό λίπος και το βάρος της εγκύου, χωρίς όμως να αυξάνεται και το βάρος των νεογνών. Η όρεξη του ζώου και η κατανάλωση τροφής μειώνονται κατά την περίοδο της γαλουχίας (λόγω καταβολισμού μεγάλων ποσών σωματικής ύλης) με συνέπεια την ελάττωση της γαλακτοπαραγωγής καθώς και του ρυθμού ανάπτυξης. Παράλληλα, παρουσιάζεται μεγάλη απώλεια βάρους της μητέρας και αύξηση της συχνότητας σύνθλιψης των νεογνών λόγω δυσκινησίας των μητέρων τους. Στην περίπτωση μάλιστα που το επίπεδο διατροφής είναι πολύ υψηλό και η έγκυος υπερβολικά παχιά, είναι πολύ πιθανός ο κίνδυνος εκδήλωσης του συνδρόμου ΜΜΑ (Μαστίτις, Μητρίτις, Αγαλαξία) κατά την περίοδο της γέννας. Κατά τη γαλουχία, αν το επίπεδο διατροφής είναι χαμηλό τότε μειώνεται η παραγωγή γάλακτος και ο ρυθμός ανάπτυξης των χοιριδίων, επιμηκύνεται το διάστημα μεταξύ απογαλακτισμού και γόνιμης βατιάς και ελαττώνεται, σε βαθμό ανάλογο του αριθμού των χοιριδίων που θηλάζουν, το βάρος της μητέρας. Διατροφή χοίρων κατά την κύηση Οι νεαροί χοίροι χρησιμοποιούνται στην αναπαραγωγή σε ηλικία 7-8 μηνών και βάρος 110-120 κιλά. Η κύηση διαρκεί 114-115 ημέρες και διαχωρίζεται σε δύο στάδια, ένα αρχικό (1η-84η ημέρα) στο οποίο επικρατεί η ανάπτυξη των πλακούντων κ.λπ. και ένα δεύτερο (85η-114η ημέρα) που χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη της μήτρας, των εμβρύων και, κατά το τέλος, του μαστού. Κατά τη διάρκεια της κύησης πραγματοποιείται, επίσης, ο αναβολισμός κύησης και η φυσιολογική ανάπτυξη των νεαρών εγκύων. Τα σιτηρέσια των έγκυων χοίρων είναι ενιαία σιτηρέσια απλής ή μεικτής διατροφής. Διατροφή χοίρων κατά τη γαλουχία Για τη συντόμευση του κύκλου αναπαραγωγής και τη συνεπακόλουθη επιθυμητή αύξηση της παραγωγικότητας των χοίρων, η γαλακτική περίοδος (ΓΠ) διακόπτεται σκόπιμα στο τέλος της 5ης εβδομάδας (35η ημέρα) μετά τον τοκετό και συνήθως όχι πριν από τις 28-30 ημέρες. Οι ανάγκες του χοίρου κατά την περίοδο της γαλουχίας υπολογίζονται με βάση το τυπικό βάρος των 180 κιλών και δέκα χοιρίδια θηλάζοντα καθ’ όλη τη διάρκεια της ΓΠ. Τα μεγέθη που τις διαμορφώνουν είναι: • οι ανάγκες συντήρησης της μητέρας, • η παραγωγή γάλακτος, • η αύξηση του βάρους των χοιριδίων, και • η αποδομή της σωματικής ύλης της μητέρας. Διατροφή χοίρων μετά τον απογαλακτισμό Μετά τον απογαλακτισμό η διατροφή αποσκοπεί στη σύντομη γονιμοποίηση του χοίρου, την αύξηση του αριθμού των ωοθυλακιορρηξιών, την ασφαλή εγκατάσταση στη μήτρα μεγάλου αριθμού γονιμοποιημένων ωαρίων και την ομαλή εξέλιξη της εμβρυογένεσης κατά τις πρώτες ημέρες μετά τη βατιά. Κανονικά ο οίστρος εμφανίζεται 4-12 ημέρες μετά τον απογαλακτισμό και αντίστροφα με την ηλικία του χοίρου, στις εξαντλημένες όμως μητέρες ή όταν ο απογαλακτισμός γίνεται νωρίτερα από 28 ημέρες, η εμφάνιση του οίστρου καθυστερεί και αυξάνεται η συχνότητα των επιστροφών. Αυτό έχει δυσμενείς οικονομικές επιπτώσεις γιατί αυξάνεται ο μεταξύ των κυήσεων κενός χρόνος και μειώνεται ο αριθμός των ετησίως απογαλακτιζόμενων χοιριδίων ανά μητέρα. Ευνοϊκή επίδραση στη γονιμοποίηση και εμβρυογένεση έχει η ενίσχυση του σιτηρεσίου με β-καροτίνη και βιταμίνη Ε. Διατροφή των κάπρων Οι κάπροι χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά στην αναπαραγωγή σε ηλικία 7 μηνών και βάρος 120 κιλών, εξακολουθούν όμως να αναπτύσσονται με ρυθμό 400 γραμμάρια ανά ημέρα μέχρι το βάρος των 180 κιλών. Διατρέφονται ανεξαρτήτως ηλικίας και βάρους, με 2,5 κιλά σιτηρεσίου απλής διατροφής γαλουχίας. Με την ποσότητα αυτή οι μεν αναπτυσσόμενοι κάπροι (120-180 κιλών) καλύπτουν εκτός από τις ανάγκες συντήρησης και σπερματοπαραγωγής και τις ανάγκες για την ανάπτυξή τους, οι δε ενήλικοι (180-220 κιλών) τις επιπλέον ανάγκες συντήρησης. Σε περίπτωση εντατικής χρήσης των κάπρων το σιτηρέσιο πρέπει να ενισχύεται ώστε το ζώο να καταναλώνει ημερησίως 35-40 γραμμάρια λυσίνης, 25-30 γραμμάρια θειούχων αμινοξέων και >4000 DΜ βιταμίνης Α. Διατροφή θηλαζόντων χοιριδίων Η πρώτη τροφή των νεογέννητων χοιριδίων είναι το πρωτόγαλα και ακολουθεί, μετά από 2-3 ημέρες, το γάλα που είναι η κύρια τροφή σε όλη την περίοδο του θηλασμού. Το πρωτόγαλα που λαμβάνεται εντός των πρώτων 24 ωρών από τα χοιρίδια κυμαίνεται από 200-450 γραμμάρια τα οποία περιέχουν 1,3-2,9 MJ συνολικής ενέργειας. Η λήψη, μετά το πρωτόγαλα, του μητρικού γάλακτος από τα χοιρίδια πραγματοποιείται με ελεύθερο θηλασμό κάθε 20-90 λεπτά ανά 24 ώρες. Το γάλα είναι πλήρης τροφή. Αποτελεί πηγή θρεπτικών συστατικών για τη διατροφή των χοιριδίων για τις πρώτες, σημαντικές για την επιβίωσή τους, εβδομάδες της ζωής τους. Το μόνο του μειονέκτημα είναι η χαμηλή περιεκτικότητά του σε σίδηρο και χαλκό που προκαλεί αναιμία στα θηλάζοντα χοιρίδια και το οποίο αντιμετωπίζεται με ενδομυϊκή ενέσιμη χορήγηση στον γλουτό ή στον τράχηλο 150-200 mg σιδήρου το αργότερο μέχρι την 4η ημέρα της ζωής τους. Διατροφή αναπτυσσόμενων χοίρων Για την παραγωγή των μονάδων χοιροτροφίας μεγάλο ρόλο τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά παίζει ο αριθμός των απογαλακτιζόμενων χοιριδίων καθώς και ο ρυθμός ανάπτυξής τους. Ο σύγχρονος τύπος χοίρου χαρακτηρίζεται από μεγάλη δυνατότητα ανάπτυξης που, όταν η διατροφή είναι εντατική, οδηγεί σε υπερβολική αύξηση του βάρους. Στα υπέρβαρα,
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==