78 __ 79 ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ: ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΟΜΒΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΘΟΚ Ο πρωτοπόρος Εύης Γαβριηλίδης, ως διευθυντής του ΘΟΚ, με τη διορατικότητα που τον χαρακτήριζε, αναγνώρισε από νωρίς την ανάγκη ύπαρξης μιας δεύτερης σκηνής όπου ο Οργανισμός θα μπορούσε να μοιράζεται με το κοινό του έργα με διαφορετική ταυτότητα και ύφος από την Κεντρική Σκηνή του. Οι πρώτες προσπάθειες για εδραίωση δεύτερης σκηνής υλοποι- ούνται στο Θεατράκι του ΡΙΚ, προς μεγάλη ικανοποίηση των αν- θρώπων του θεάτρου, που ήθελαν να επαναδραστηριοποιηθεί ένας χώρος που χάρισε παραστάσεις ιστορικές, οι οποίες οπτικο- γραφούνταν από την τηλεόραση του ΡΙΚ και έκαναν γνωστό το κυπριακό θέατρο μετέπειτα και στην Ελλάδα. Χώρος οικείος για τον Εύη Γαβριηλίδη και τους πλείστους ηθοποιούς, το Θεατράκι αποτέλεσε ιδιαίτερα ευπρόσδεκτο περιβάλλον για το νέο άνοι- γμα του ΘΟΚ. Έτσι το 1976 παρουσιάζεται εκεί ο Επιστάτης του Χάρολντ Πίντερ σε σκηνοθεσία Ανδρέα Μαραγκού και ο Κυριακάτικος περίπατος του Ζωρζ Μισέλ, παραγωγή με την οποία ανα- λαμβάνει την πρώτη του επίσημη σκηνοθεσία στον ΘΟΚ ο νεαρός τότε Νίκος Χαραλάμπους (είχε προηγηθεί μόνο η σκηνοθετική επιμέλειά του για το έργο Λεωφορείον ο Πόθος του Τεννεσσή Ουίλλιαμς στην Κεντρική Σκηνή το 1972). Η Δεύτερη Σκηνή συνεχίζει να παρουσιάζει σποραδικά παραγω- γές στο Θεατράκι, στο Θέατρο Σιαντεκλαίρ, αλλά ενίοτε και στο Δημοτικό θέατρο Λευκωσίας, μέχρι το 1994, οπότε η Καλλιτεχνική Επιτροπή του ΘΟΚ αποφασίζει τη λειτουργία της Νέας Σκη- νής με προσωρινή στέγαση στο Δημοτικό Θέατρο Δήμου Αγίου Δομετίου, ενώ ο Οργανισμός συνεχίζει να διερευνά άλλους χώρους για τη στέγασή της: Σκοπός της ίδρυσης της Νέας Σκηνής του ΘΟΚ είναι το ανέβασμα ολιγοπρόσωπων ποιοτικών έργων που δεν ανεβάζονται στο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας, λόγω του μεγέθους της σκηνής του, και η πληρέστερη αξιοποίηση του καλλιτεχνικού δυνα- μικού του ΘΟΚ.1 Τα εγκαίνια έγιναν με τις Ατσαλένιες μαγκνόλιες του Ρόμπερτ Χάρλιγκ σε σκηνοθεσία Βαρνάβα Κυριαζή και σκηνικά-κοστούμια 1. Aπό προαγγελία του ΘΟΚ για τα έργα της περιόδου 1994–1995. 2.10 ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΚΗΝΗΣ ΘΟΚ Μαρίνα Μαλένη Κλάρας Γεωργίου — «μια παράσταση με πολύ ωραίες ερμηνείες από το γυναικείο δυναμικό του ΘΟΚ (Χριστίνα Παυλίδου, Μαρία Μίχα, Τζένη Γαϊτανοπούλου, Μαρίνα Μαλένη, Δέσποινα Μπεμπεδέλη, Λένια Σορόκου)», όπως γράφει η θεατρολόγος Άντρη Χ. Κωνσταντίνου σε αναδρομή της στις σημαντικές παραστάσεις του ΘΟΚ. Και συνεχίζει: «Η Νέα Σκηνή θα λειτουργήσει πλέον σε σταθερή βάση. Ως στέγη θα χρησιμοποιηθεί και η αίθουσα “Με- λίνα Μερκούρη” του Δήμου Λευκωσίας. Ακολούθως διαμορφώ- νεται ένα νέο ιδιόκτητο μικρό θέατρο, στον χώρο των εργαστηρίων του ΘΟΚ στη βιοτεχνική περιοχή Στροβόλου στη Λευκωσία, που θα πάρει το όνομα της Νέας Σκηνής. Το καινούργιο θέατρο, κατάλληλο για μικρής κλίμακας παραγωγές, θα εγκαινιαστεί με το Ντα του Χιου Λέναρντ, σε σκηνοθεσία του Χρίστου Σιοπαχά και με σκηνικά και κοστούμια του Γιώργου Χιώτη, στις 20 Δεκεμ- βρίου 1996». 2 Η Νέα Σκηνή κερδίζει ολοένα και πιστότερο κοινό, μια και πα- ρουσιάζει σύγχρονο ρεπερτόριο, φέρνοντας κοντά θεατές και δημιουργούς τόσο από πλευράς γραφής όσο και από πλευράς φυσικής απόστασης θεατών-σκηνής. Το 2012 το θέατρο της Νέας Σκηνής στη Βιομηχανική Περιοχή Στροβόλου μετονομάζεται σε Θέατρο Αποθήκες ΘΟΚ και οι παραστάσεις της Νέας Σκηνής μεταφέρονται στο νεόδμητο κτίριο του ΘΟΚ στον χώρο του παλιού ΓΣΠ, σε ομώνυμη μικρή θεατρική αίθουσα χωρητικότητας 140 περίπου ατόμων. Η πρώτη παραγωγή που παρουσιάζεται εκεί είναι Η μέθοδος Γκρόνχολμ του Τζόρντι Γκαλθεράν σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου. Από την ίδρυση της Νέας Σκηνής το 1994, έχουν παρουσιαστεί πάνω από 80 παραγωγές. 2. Α. Χ. Κωνσταντίνου «Τετρακόσιες παραγωγές: Μια αναδρομή στις παρα- στάσεις του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου». Δημοσιεύτηκε στο πρόγραμμα της παραγωγής του ΘΟΚ Ηλέκτρα και Ορέστης: Η δίκη, Ιούλιος 2012, και διαδι- κτυακά στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://www.thoc.org.cy/FileStream. aspx?ClassID=WebContent&I=52.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==