44 __ 45 παράσταση «υποδειγματική» και την επιλογή του κειμέ νου «άρι- στη»18 — και Το βαρελάκι με το μέλι του Λεβ Ουστίνωφ, αμφότε- ρες σε σκηνοθεσία Βλαδίμηρου Καυκαρίδη. Στις παραγωγές των πρώτων ετών παίζουν οι ίδιοι/ες ηθοποιοί που πρωτα γωνιστούν στις παραστάσεις της Κύριας Σκηνής. Πολλές από αυτές παρου- σιάστηκαν επανειλημμένα από την τηλεόραση του ΡΙΚ και αποτέλεσαν, μέσα από τις μαγνητοσκοπήσεις τους, σημεία αναφοράς και για την επόμενη γενιά θεατών. Η ανάγκη για μία ακόμη σκηνή, πιο ευέλικτη ως προς τα μεγέθη, που να παρουσιάζει έργα από το σύγχρονο δραματολόγιο οδηγεί στη δημιουργία της Δεύτερης Σκηνής, με εναρκτήριο έργο τον Επιστάτη (6) του Χάρολντ Πίντερ το 1976. Σκηνοθέτης είναι ο Αν- δρέας Μαραγκός 19 και τους ρόλους μοιράζονται τρεις από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της πρώτης αυτής γενιάς του ΘΟΚ, οι Ευτύχιος Πουλλαΐδης,20 Σπύρος Σταυρινίδης 21 και Αντώνης Κα- τσαρής.22 Η δεύτερη παραγωγή είναι Ο κυριακάτικος περίπατος του Ζωρζ Μισέλ το 1976, ένα ακόμη έργο στο κλίμα του θεάτρου του παραλόγου και η πρώτη σκηνοθεσία που υπογράφει ο Νίκος Χαραλάμπους 23 στον ΘΟΚ (είχε προηγουμένως συνυπογράψει τη σκηνοθεσία του Λεωφορείον ο Πόθος με τον Ν. Χατζίσκο). Ο Haus επανέρχεται και σκηνοθετεί το έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ Με το ίδιο μέτρο, που ανεβαίνει τον Μάρτιο του 1976. Πρό- κειται για την πρώτη παράσταση έργου του Σαίξπηρ από τον ΘΟΚ, με την οποία ο Οργανισμός πραγματοποιεί επίσης την πρώτη του έξοδο στην Ευρώπη: τον Απρίλιο του 1976 συμμετέχει στο Φεστιβάλ Σαίξπηρ στη Βαϊμάρη. Η παράσταση σημειώνει επιτυχία και αποσπά ευνοϊκά σχόλια από τον γερμανικό Τύπο.24 Το 1976 κλείνει με τον Καλό στρατιώτη Σβέικ (7) του Γιάροσλαβ Χάσεκ στη διασκευή του Σωτήρη Πατατζή, σε σκηνοθεσία Βλα- δίμηρου Καυκαρίδη, μία από τις πιο επιτυχείς εισπρακτικά παραστάσεις μέχρι τότε. Το 1977 ο Haus επιστρέφει και μαζί με τους Νίκο Κουρούσιη (σκηνικά),25 Glyn Hughes (κοστούμια) και Γιώρ γο Κοτσώνη (μουσική) δημιουργεί μία από τις σημαντικότερες παραστάσεις στην ιστορία του ΘΟΚ, με το έργο του Μπρεχτ Η Μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της (8).26 Η Δέσποινα Μπεμπε- δέλη27 στον πρωταγωνιστικό ρόλο πραγματοποιεί μία από τις κορυφαίες της ερμηνείες. Η παραγωγή έχει επιτυχία στην Κύπρο αλλά και στην Αθήνα, όπου αποσπά διθυραμβικές κριτικές28 και οι πέντε παραστάσεις που δίνει στο Εθνικό Θέατρο τον Μάιο του 1978 τυγχάνουν ένθερμης υποδοχής. Το κύρος του κυπριακού κρατικού θεάτρου στον ελλαδικό χώρο ενισχύεται με την περιοδεία του Άτταλου του Τρίτου του Κώστα Βάρναλη, σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους και με πρωταγω- νιστή τον Αντώνη Κατσαρή, τον Αύγουστο του 1978. Πρόκειται για την πρώτη εμφάνιση του ΘΟΚ στο θέατρο του Λυκαβηττού 18. Τ. Λιγνάδης, «Κυπριακό Θέατρο: Μια ελπίδα», περ. Επίκαιρα, 16 Δεκεμ- βρίου 1976 (αναδ. στο Μαραγκού, ό.π., σσ. 50–51). 19. ΣτΕ: Βλ. κεφάλαιο 3.20. 20. ΣτΕ: Βλ. κεφάλαιο 3.33. 21. ΣτΕ: Βλ. κεφάλαιο 3.40. 22. ΣτΕ: Βλ. κεφάλαιο 3.12. 23. ΣτΕ: Βλ. κεφάλαιο 3.42. 24. Μαραγκού, ό.π., σσ. 40, 42. 25. ΣτΕ: Βλ. κεφάλαιο 3.16. 26. ΣτΕ: Για την παράσταση βλ. περισσότερα στο κεφάλαιο 2.2. 27. ΣτΕ: Βλ. κεφάλαιο 3.26. 28. Βλ. Μπ. Κλάρας, εφ. Βραδυνή, 22 Μαΐου 1978· Σ. Δρομάζος, εφ. Η Καθημερινή, 17 Μαΐου 1978· Ε. Βαροπούλου, εφ. Πρωινή Ελευθεροτυπία, 17 Μαΐου 1978 . και Κ. Γεωργουσόπουλος, εφ. Το Βήμα, 17 Μαΐου 1978. 7 8 6
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==