ΘΟΚ: ΜΙΑ ΠΑΝΟΡΑΜΙΚΗ ΟΨΗ οποίας διατίθενται για πρόσφυγες και παθόντες. Παρουσιάζο- νται σε πολλές ελληνικές πόλεις έργα δύο Κύπριων συγγραφέων: οι παραγωγές της περιόδου 1973–1974 Όμηροι του Λουκή Ακρίτα και Το νερόν του Δρόπη (4) του Μιχάλη Πασιαρδή, αποσπώντας ευνοϊκά σχόλια. Τους επόμενους μήνες επαναλαμβάνονται στην Κύπρο παραγω- γές των τριών προηγούμενων περιόδων που είχαν ευρεία απή- χηση, ενώ παραστάσεις δίνονται και σε καταυλισμούς προσφύγων με ελεύθερη είσοδο. Η πρώτη νέα παραγωγή ανεβαίνει στις 15 Φεβρουαρίου 1975 και είναι η αντικομφορμιστική Αντιγόνη του Ζαν Ανούιγ σε σκηνοθεσία Νίκου Σιαφκάλη. Τον Οκτώβριο ανεβαίνει Ο καυκασιανός κύκλος με την κιμωλία του Μπέρτολτ Μπρεχτ, που θα αποτελέσει σημαντική στιγμή στην ιστορία του ΘΟΚ τόσο λόγω της επιτυχίας της όσο και επειδή εγκαινιάζει τη μακρά και γόνιμη συνεργασία του Οργανισμού με τον σκηνοθέτη Heinz-Uwe Haus.15 Η επίσκεψη του Haus είχε πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο κρατικής πολιτιστικής συνεργασίας με την τότε Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας.16 Τον Δεκέμβριο του 1975 τη διεύθυνση του ΘΟΚ αναλαμβάνει ο Εύης Γαβριηλίδης, ο οποίος θα διατηρήσει τη θέση για δεκατρία χρόνια, μέχρι το τέλος του 1988. Ο Γαβριηλίδης σκηνοθέτησε ή συν-σκηνοθέτησε συνολικά τριάντα οκτώ παραγωγές στον ΘΟΚ, συμπεριλαμβανομένης της Παιδικής Σκηνής, δείχνοντας προτί- μηση στην κλασική κωμωδία και σε έργα από το σύγχρονο ρεπερτόριο. Το δυναμικό του ΘΟΚ την εν λόγω περίοδο συγκε- ντρώνει πολλούς/ές σημαντικούς/ές καλλιτέχνες/ιδες, περιλαμ- βάνει δε ηθοποιούς πολλών διαφορετικών σχολών: αυτοδίδακτες/ους ηθοποιούς της παλαιότερης γενιάς, απόφοιτους/ες των δραματικών σχολών του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν, του Εθνικού Θεάτρου της Ελλάδας και πανεπιστημίων της Βρετανίας και της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Από το 1975 έως το 1980 είναι ευδιάκριτη η στροφή του ρεπερτορίου σε έργα πολιτικής υφής ή που προσφέρονται για πολιτική ανάγνωση. Αναφέρουμε ενδεικτικά, πέρα από τα έργα του Μπρεχτ, τον Δράκο του Ευγένιου Σβαρτς και το Κόκκινα τριαντάφυλλα για μένα του Σων Ο’Κέιζυ. Το 1976 ο Οργανισμός κάνει δύο σημαντικά βήματα ως προς τη διεύρυνση της δράσης του με τη σύσταση της Παιδικής και της Δεύτερης Σκηνής.17 Στις 11 Απριλίου δίνει την πρώτη της παρά- σταση η Παιδική Σκηνή, με τη διασκευή του κλασικού παραμυθιού Ο παπουτσωμένος γάτος (5) από τον Μπράιαν Γουέυ (εκ των θεμελιωτών του Θεάτρου/Δράματος στην Εκπαίδευση) σε σκηνοθεσία Μόνικας Βασιλείου. Ο ΘΟΚ αποδεικνύεται ενήμερος για τις πρόσφατες εξελίξεις στο θέατρο για παιδιά και επιτυγ- χάνει εξαρχής υψηλό επίπεδο στις παραστάσεις που προσφέρει στους μικρούς θεατές του. Από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της Παιδικής Σκηνής αναφέρουμε τα Δύο μαγεμένα δεντράκια του Ευγένιου Σβαρτς — ο Τάσος Λιγνάδης θα χαρακτηρίσει την 15. A. X. Κωνσταντίνου, «Ένας Γερμανός στη Λευκωσία. Η πρόσληψη του Μπέρτολτ Μπρεχτ στην Κύπρο μέσα από τις σκηνοθεσίες του Heinz-Uwe Haus», στο Παράδοση και εκσυγχρονισμός στο Νεοελληνικό Θέατρο. Από τις απαρχές ως τη μεταπολεμική εποχή. Πρακτικά του Γ΄ Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου, επιμ. Α. Γλυτζουρής και Κ. Γεωργιάδη, Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδό - σεις Κρήτης 2010, σσ. 351–362. 16. ΣτΕ: Για τον Καυκασιανό κύκλο με την κιμωλία βλ. περισσότερα στο κε- φάλαιο 2.3. Για την εν γένει προσφορά του Haus στον Οργανισμό βλ. κεφά - λαιο 3.46. 17. ΣτΕ: Για την ίδρυση της Παιδικής Σκηνής βλ. κεφάλαιο 2.14. Συνολική επι- σκόπηση της δράσης του ΘΟΚ στο πεδίο του παιδικού και εφηβικού θεάτρου προσφέρει το κεφάλαιο 8. 4 5
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==