296 __ 297 ΘΟΚ και της Καλλιτεχνικής Επιτροπής, καθώς και κατά καιρούς αριστίνδην σκηνοθέτες/τριες. Οι αναπροσαρμογές των κανονισμών μέσα στα χρόνια αντικα- τοπτρίζουν τη μη ικανοποίηση σε σχέση με τα επιθυμητά απο- τελέσματα του διαγωνισμού, καθώς και μεταβαλλόμενες αντιλήψεις σε σχέση με θέματα κυπριακής ταυτότητας. Το Α΄ βραβείο του πρώτου διαγωνισμού απονεμήθηκε εξίσου στα έργα Ιωαννίκιος του Άντρου Παυλίδη και Έγινε και αυτός ο πόλεμος του Κυριάκου Ευθυμίου, με σκεπτικό την άμεση σχέση με τα βιώματα του κυπριακού λαού, ενώ απονεμήθηκε έπαινος στο έργο του Χρήστου Αρτεμίδη Έκτορας. Τον διαγωνισμό της Παι- δικής Σκηνής κέρδισε το έργο Το Γελαστό Μουστάκι της Φιλίσας Χατζηχάννα. Στην ομιλία του κατά την πρώτη τελετή βράβευσης, ο πρόεδρος του Δ. Σ. Ιάκωβος Αριστείδου σημειώνει: Θεωρούμε […] θεμελιώδες το ότι πρέπει να φτιάξουμε δικό μας θέατρο με τα δικά μας τα μέσα και να είναι καθαρά κυπριακό θέατρο[…]. Πρωταρχική θέση έχουν οι συγγραφείς και συνεπώς το κυπριακό θεατρικό έργο. Βέβαια, δεν έχουμε άλλη εκλογή παρά να πάμε σιγά και ότι ταυτόχρονα πρέπει να ικανοποι- ήσουμε και άλλες πτυχές της θεατρικής ανάπτυξης και της θεατρικής παραγωγής. Το 1984 προκηρύχθηκε ειδικός διαγωνισμός για επετειακά μονόπρακτα για τη δεκαετία από το πραξικόπημα και την Εισβολή. Τέτοιοι ειδικοί διαγωνισμοί προκηρύσσονταν κατά καιρούς πα- ράλληλα με τον βασικό διαγωνισμό και δείχνουν την πρόθεση εξερεύνησης διαφόρων τρόπων ανάπτυξης. Παραδείγματα άλ- λων τέτοιων ειδικών διαγωνισμών είναι ο διαγωνισμός μονό- πρακτου το 1985 με θέμα τα τριαντάχρονα από τον αγώνα της ΕΟΚΑ και ο ειδικός διαγωνισμός με θέμα τη ζωή των απόδημων Κυπρίων το 1986, όπου δικαίωμα συμμετοχής είχαν μόνο Κύπριοι που διέμεναν στο εξωτερικό ή επαναπατρισθέντες απόδημοι. Το 1985 αρχίζει να εκπροσωπείται στην κριτική επιτροπή η ΕΘΣΚ, εξασφαλίζοντας παράλληλα χορηγία μέρους του ποσού του επά- θλου από την Πρεσβεία της Ελλάδας στην Κύπρο. Αυτή η χορηγία συνεχίστηκε μέχρι το 1988, οπόταν και διακόπηκε έπειτα από εντάσεις ανάμεσα σε ΘΟΚ και ΕΘΣΚ. Το 1986 προστίθεται ο κανόνας να «αποκλείονται από τον δια- γωνισμό οι συγγραφείς που βραβεύτηκαν με πρώτο βραβείο τα τελευταία τρία χρόνια», μετά τη βράβευση της Μαρίας Αβρααμίδου για δύο συνεχόμενες χρονιές (Σκληρός άγγελος, 1984, Η κραυγή του Αγαμέμνονα, 1985). Το 1988 ήταν μια κρίσιμη χρονιά για τον διαγωνισμό. Σε άρθρο στην εφημερίδα Κήρυκας (31 Ιουλίου 1988), που καταγγέλλει την άδικη αντιμετώπιση του κυπριακού έργου από τον ΘΟΚ, αλλά και σε σημείωμα στη συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παιδείας της Βουλής (12 Ιουλίου 1988), η συγγραφέας και βουλεύτρια Ρήνα Κατσελλή αναφέρει ότι από το 1970 που ιδρύθηκε ο ΘΟΚ παρουσίασε εκατόν πενήντα εννέα θεατρικά έργα, από τα οποία μόνο είκοσι τέσσερα ήταν Κύπριων συγ- γραφέων: το κυπριακό έργο υποβιβάζεται στον προγραμματι- σμό, το χρηματικό ποσό που αφιερώνεται στην ανάπτυξη του κυπριακού έργου είναι πολύ μικρό σε σχέση με τον συνολικό προϋπολογισμό του Οργανισμού, ενώ δεν γίνονται εργαστήρια
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==