Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου.1971-2021. Μισός αιώνας θέατρο, Ένας κόσμος ολόκληρος

252 __ 253 ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ Ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου, ως ο πυρήνας του θεατρικού γίγνεσθαι στην Κύπρο και αναμφίβολα ένας από τους σημαντι- κότερους πολιτιστικούς φορείς του τόπου, είχε τη δική του καθο - ριστική συμβολή στην εκκίνηση, την άνθηση και την ανάπτυξη του παιδικού και εφηβικού θεάτρου στο νησί. Πέντε χρόνια μετά την έναρξη του δημιουργικού του ταξιδιού, το 1971, και δύο μόλις χρόνια μετά την Εισβολή, ο ΘΟΚ ιδρύει την πρώτη επαγγελματική παιδική σκηνή της Κύπρου. Έκτοτε, ο ΘΟΚ, ως ο επίσημος φορέας πολιτισμού, ο οποίος βρίσκεται στενά συνδεδεμένος με τις Πολι- τιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας (ΥΠΠΑΝ, τότε ΥΠΠ), συναντά αδιάλειπτα το ευαίσθητο παιδικό και εφηβικό κοινό του τόπου με παραστά- σεις ανά το παγκύπριο. Πέρα από τις επαγγελματικές παραστάσεις, επιδιώκοντας διαχρονικά να φτάσει το θέατρο στον θεατή, ακόμη και όταν είναι δύσκολο να φτάσει ο θεατής στο θέατρο, εγκαινιάζει, προωθεί και στηρίζει για τα χρόνια που θα ακολουθήσουν τον θεσμό των μαθητικών παραστάσεων.1 Η ίδρυση της κρατικής Παιδικής Σκηνής το 1976 κρίνεται καθο- ριστική ως προς την πορεία που διαγράφει το παιδικό θέατρο στην Κύπρο, όπως αναδεικνύεται από τη μελέτη των μέχρι τότε θεατρικών συνθηκών στο νησί. Συγκεκριμένα, θα μπορούσε κανείς να χωρίσει αδρά την ιστορία του κυπριακού παιδικού θεάτρου σε δύο περιόδους, με σημείο αναφοράς το 1976 και την ίδρυση της Παιδικής Σκηνής του ΘΟΚ. Πριν από αυτή τη χρονική τομή, η θεατρική δραματουργία και πρακτική που απευ- θύνεται στο παιδικό κοινό αφορούσε κυρίως διδακτικούς στόχους που υλοποιούνταν με σχολικές παραστάσεις μαθητών (εθνικές επέτειοι και θρησκευτικές γιορτές) υπό την καθοδή- γηση δασκάλων και καθηγητών, ή μέσα από ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές εκπομπές που εξυπηρετούσαν εκπαιδευτικές ανά- γκες.2 Την απουσία παιδικών θεατρικών σκηνών και εγχώριας δραματουργίας που χαρακτήριζε την πρώιμη περίοδο ανατρέ1. ΣτΕ: Ο σημαντικότατος θεσμός των Παγκύπριων Σχολικών Αγώνων Θε- άτρου εξετάζεται σε ειδικό κεφάλαιο από τη Νεοφύτα Κυπριανού. 2. Βλ. Π. Παρασκευάς (επιμ.), Ανθολογία Κυπριακής Λογοτεχνίας: Παιδικό Θέατρο, τ. 13, Λευκωσία: Χρ. Ανδρέου 1986–1988, σ. 9. 8 ΠΑΙΔΙΚΟ ΚΑΙ ΕΦΗΒΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ Στέλια Δημητρίου

RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==