232 __ 233 7 ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ Λεωνίδας Γαλάζης Η επικράτηση μύθων και απόλυτων απόψεων γύρω από ζητή- ματα της πνευματικής μας ζωής και του πολιτιστικού γίγνεσθαι στη χώρα μας δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Το ίδιο ισχύει και σχετικά με την παρουσία των κυπριακών θεατρικών έργων στο ρε- περτόριο του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, που από πολλούς θεωρήθηκε πενιχρή. Ωστόσο από την προσεκτική μελέτη των δεδομένων συνάγεται το αντίθετο συμπέρασμα: στα πενήντα χρό- νια λειτουργίας του ΘΟΚ ανέβηκαν πενήντα επτά θεατρικά έργα γραμμένα από τριάντα και πλέον Κύπριους θεατρικούς συγγραφείς.1 Δόθηκε δηλαδή βήμα στην εγχώρια θεατρική συγγραφή, στο πλαίσιο της πολυσύνθετης αποστολής του κρατικού μας θεάτρου για τον καταρτισμό ενός ισορροπημένου δραματολογίου με σημαντικά έργα της ευρύτερης νεοελληνικής και της παγκό- σμιας δραματουργίας. Βέβαια, η παρουσία της κυπριακής δραματουργίας στη σκηνή του κρατικού θεάτρου της Κύπρου προ- κάλεσε κατά καιρούς δημόσια συζήτηση γύρω από τα κριτήρια της επιλογής των θεατρικών κειμένων, την προτίμηση σε ορισμένα θεατρικά είδη, τη γλώσσα, καθώς και τις ιδεολογικοπολι- τικές παραδοχές που ενυπάρχουν στο καθένα από τα παραπάνω. Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν ωρίμασαν οι συν- θήκες για την ίδρυση του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, και κυρίως, βέβαια, στον ιδρυτικό νόμο με βάση τον οποίο άρχισε να λειτουργεί το 1971, η προώθηση της εγχώριας θεατρικής συγγρα- φής καθορίζεται ως ένας από τους κύριους σκοπούς του ΘΟΚ. Πιο συγκεκριμένα, στον περί Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου Νόμο του 1970 (71/1970) ορίζεται ως ένας από τους σκοπούς του «[…] η διδασκαλία έργων εκ του αρχαίου και νεωτέρου ελληνικού και διεθνούς δραματολογίου και [η] παρουσίασι και προβολή Κυπρίων συγγραφέων».2 Αν θέλει, λοιπόν, κανείς να σταθμίσει με 1. Σε παρόμοιο συμπέρασμα κατέληξε ο Γιάννης Κατσούρης, σχολιάζοντας τη σκηνική τύχη των κυπριακών θεατρικών κειμένων από τις αρχές του νεότερου κυπριακού θεάτρου (1869) μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Βλ. Γ. Κατσού - ρης, «Το θεατρικό έργο του Πάνου Ιωαννίδη: Μια σύντομη θεώρηση», στο Λ. Γα- λάζης (επιμ.), Γιάννης Κατσούρης – Πολιτισμός: Υπόθεση ζωής. Μελέτες, άρθρα, επιφυλλίδες και άλλα κείμενα, Λευκωσία: Πολιτιστικές Υπηρεσίες Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού 2012, σσ. 291-300 [= Νέα Εποχή, τχ. 267 (2001), σσ. 16–22]. 2. Βλ. Ο περί Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου Νόμος του 1970 (71/1970), §6(2) (α), http://www.cylaw.org/nomoi/enop/non-ind/1970_1_71/full.html. Πρό- σβαση: 22/12/2020. Διατηρείται η ορθογραφία του αρχικού κειμένου, στο μο- νοτονικό σύστημα γραφής.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==