ΞΕΝΟ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ δεκαετία του 1970 καταγράφει σαράντα παραγωγές ξένου ρε- περτορίου και τριάντα δύο ελληνικού/κυπριακού· η δεκαετία του 1980 τριάντα παραγωγές ξένου και σαράντα δύο ελληνικού/ κυπριακού· η δεκαετία του 1990 σαράντα μία ξένου και τριάντα δύο ελληνικού/κυπριακού· η δεκαετία του 2000 σαράντα οκτώ παραγωγές ξένου και τριάντα οκτώ ελληνικού/κυπριακού. και η δεκαετία του 2010, μέχρι τη μέρα που γράφτηκε αυτό το κεφά- λαιο, σαράντα πέντε παραγωγές ξένου και τριάντα έξι ελληνικού/ κυπριακού.2 Το Aρχείο του Οργανισμού καταγράφει συνολικά 476 παραγωγές, εκ των οποίων οι 236, δηλαδή οι μισές, αφορούν έργα του διε- θνούς ρεπερτορίου. Σε ό,τι ακολουθεί εξετάζονται οι βασικές παράμετροι που αφορούν το ξένο ρεπερτόριο· συγκεκριμένα, οι συγγραφείς που επιλέγονται, οι εθνικότητές τους, το είδος του έργου (με αδρές κατηγοριοποιήσεις, όπως π.χ. κλασικό ή σύγχρονο), οι σκηνοθέτες, η χρονική στιγμή κατά την οποία επιλέ- γονται, η οποία ίσως να σχετίζεται με άλλες, θεατρικές, κοινωνι- κές ή πολιτικές συγκυρίες, και το είδος της σκηνής στην οποία παρουσιάζονται (Κεντρική Σκηνή, Δεύτερη ή Νέα Σκηνή, Πειρα- ματική Σκηνή, Αποθήκες). ΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ Η έρευνα της παραστασιογραφίας του Οργανισμού δείχνει ότι συγκεκριμένοι συγγραφείς επιλέγονται πολύ ή αρκετά συχνό- τερα απ’ ό,τι άλλοι. Αυτοί, βέβαια, είναι πρωτίστως κλασικοί συγ- γραφείς και δευτερευόντως συγγραφείς του 20ού αιώνα. Αναμφίβολα την πρωτοκαθεδρία κατέχει με διαφορά ο Σαίξπηρ, αφού εμφανίζεται στο ρεπερτόριο του Οργανισμού πολύ συχνό- τερα από οποιονδήποτε άλλο ξένο συγγραφέα. Καταγράφονται δεκατέσσερις παραγωγές έργων του, και μάλιστα οι έξι κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990. Το παράδοξο με τον Σαίξπηρ είναι ότι επιλέγονται πολύ συχνότερα οι κωμωδίες (Με το ίδιο μέτρο, Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι, Όνειρο θερινής νυκτός σε δύο παραγωγές, Δωδέκατη νύχτα, Πολύ κακό για το τίποτα, Όπως αγαπάτε, Τρικυμία) παρά οι τραγωδίες του, οι οποίες περιορίζο- νται στον Οθέλλο (σε δύο παραγωγές), στον Μακμπέθ, στον Έμπορο της Βενετίας, σε έναν πειραματικό, απευθυνόμενο σε εφηβικό κοινό Ρωμαίο και Ιουλιέτα για 2 και στον πρόσφατο Ριχάρδο Γ´, αφήνοντας το κορυφαίο έργο του Άγγλου δραματουρ- γού, τον Άμλετ, εκτός ρεπερτορίου. Ακολουθεί ο Μολιέρος με εννιά έργα, εκ των οποίων τα τρία παρουσιάζονται σε παραγωγές κατά την πρώτη τριετία λειτουργίας του Οργανισμού (Κατά φαντασίαν ασθενής σε δύο παραγωγές, Η ζήλεια του Μπαρμπουγιέ, Ο φιλάργυρος σε δύο παραγωγές, Ο Ταρτούφος, Οι κατεργαριές του Σκαπίνου, Δον Ζουάν). Αφήνοντας πίσω άλλα μεγάλα ονόματα, ο Μπέρτολτ Μπρεχτ αποτελεί, ιδιαίτερα κατά την πρώτη δεκαετία, μια σταθερή επι- λογή του ΘΟΚ, αφού καταγράφονται συνολικά οκτώ παραγωγές έργων του. Με τις τέσσερις σκηνοθεσίες του Γερμανού Heinz-Uwe 2. Οι αριθμοί που καταγράφονται βασίζονται στο αρχειακό υλικό του Ορ- γανισμού. Είναι αντιπροσωπευτικοί αλλά όχι απόλυτοι, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις παραστάσεις που βασίζονται σε κείμενα ξένων συγγραφέων, αλλά διασκευάζονται ή ακολουθούν μια διαδικασία συρραφής από Κύπριους καλ- λιτέχνες.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==