170 __ 171 Το 1971 η ίδρυση του πολυπόθητου κρατικού θεατρικού οργανι- σμού έγινε πραγματικότητα. Ο νόμος 71 του 1970 καθόρισε όχι μόνο την ίδρυσή του και την επίσημη ονομασία του («Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου»), αλλά και τον ρόλο και το χρέος του Ορ- γανισμού προς την κοινωνία. Ο ΘΟΚ οφείλει να συμβάλλει στη «συστηματικήν και προγραμματισμένην καλλιέργεια και πρόοδο του θεάτρου και δι’ αυτής εις την περαιτέρω καλλιτεχνικήν και πολιτιστικήν δραστηριοποίησιν και άνοδο του τόπου». Το χρέος του Οργανισμού, δηλαδή, καθίσταται «παιδευτικό», με την ευρεία έννοια του όρου. Με πρότυπο το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας, ο ΘΟΚ στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του ακολουθεί μια ελληνο- κεντρική ρεπερτοριακή πολιτική, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο αρχαίο δράμα και το νέο ελληνικό έργο, ενώ οι επιλογές του ως προς το ξένο ρεπερτόριο κινούνται περισσότερο ανάμεσα στα κλασικά έργα (Σαίξπηρ, Μολιέρος, Γκολντόνι κ.λπ.) και τα καθιερωμένα έργα των αρχών του 20ού αιώνα (Ίψεν, Τσέχωφ, Πιραντέλλο, Λόρκα). Στην πορεία, ωστόσο, και ιδιαίτερα μετά τα τραυματικά γεγονότα της Εισβολής, ο ΘΟΚ ανασυντάσσεται και εντάσσει στη ρεπερτοριακή του πολιτική το χρέος να προ- σφέρει καλής ποιότητας ψυχαγωγία, να προωθεί τον έγκυρο προβληματισμό και να διαφυλάσσει την ποιότητα σε ό,τι αφορά το δραματολόγιο,1 αφήνοντας πίσω του τον καθηλωτικό «παι- δευτικό» στόχο, που άλλωστε εμπερικλείεται στην ίδια την έννοια του θεάτρου. Αυτή η διαφύλαξη της ποιότητας του δραματολογίου διαπιστώνεται μέσα από το δύσκολο έργο της κριτικής αποτίμησης της ρεπερτοριακής πολιτικής που ακολούθησε ο Οργανισμός κατά την πενηντάχρονη δράση του. Αν λάβουμε εξαρχής υπόψη ότι από τις πεντακόσιες σχεδόν παραγωγές των σκηνών του οι μισές ανήκουν στην κατηγορία «ξένο ρεπερτόριο», ενώ οι υπόλοιπες στο ελληνικό (αρχαίο και σύγχρονο) και κυπριακό έργο, αντιλαμβανόμαστε επίσης ότι η προσπάθεια ισορροπίας ανάμεσα στο ξένο και το τοπικό, το εθνικό και το διεθνές, υπήρξε αναμφίβολα ένας από τους βασικότερους στόχους του ΘΟΚ. Το συμπέρασμα αυτό επιβεβαιώνεται και από την αριθμητική καταγραφή του ξένου και ελληνικού/κυπριακού ρεπερτορίου ανά δεκαετία: η 1. Κωστής Κολώτας, στο: Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου: Τα πρώτα δέκα χρόνια. 1971–1981, επιμ. Ν. Μαραγκού, Λευκωσία: ΘΟΚ 1982, σ. 30. 5 ΞΕΝΟ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ Μαρία Χαμάλη-Πατέρα
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==