136 __ 137 Ο Νίκος Χαραλάμπους κυριαρχεί στο σκηνοθετικό στερέωμα της Κύπρου και συνδέει άρρηκτα το όνομά του με την πενηντάχρονη ιστορία του Οργανισμού. Η εμβληματική του παράσταση Ικέτιδες του Ευριπίδη (1978) κατάφερε να οδηγήσει το 1980 τον ΘΟΚ για πρώτη φορά στα ιερά χώματα της Επιδαύρου, χαράσσοντας τον δρόμο για τη σταθερή παρουσία του Οργανισμού στο φεστιβάλ. Ο ίδιος σκηνοθετεί έντεκα από τις είκοσι πέντε παραστάσεις του ΘΟΚ κατά την εικοσιπενταετή αδιάλειπτη παρουσία του στο Φε- στιβάλ Επιδαύρου (1980–2005). Οι εντυπωσιακές και ρηξικέλευθες παραγωγές του αποτελούν τομή για τα δεδομένα της εποχής και δημιουργούν ένα είδος «σχολής» στην προσέγγιση, κυρίως, της τραγωδίας, με κυρίαρχα στοιχεία την τελετουργία, τη χρήση της μάσκας και τα σκηνικά σύμβολα — αναδεικνύοντας τη βαριά κληρονομιά που του άφησε ο δάσκαλός του Κάρολος Κουν, σκη- νοθέτης και ιδρυτής του Θεάτρου Τέχνης, στο οποίο φοίτησε ο Χαραλάμπους. Ο Χαραλάμπους περιοδεύει με τον ΘΟΚ σε διεθνείς σκηνές και φεστιβάλ, σε Ελλάδα, Ρωσία, Αμερική και Γερμανία, ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και κινησιολόγος. Αρκετές από τις σκηνοθετικές του αναγνώσεις παρουσιάζονται υπό το πρίσμα της τουρκικής εισβο - λής του 1974, σε μια συγκλονιστική σύζευξη του αρχαίου μύθου και της σύγχρονης κυπριακής πραγματικότητας, συγκινώντας και γνωστοποιώντας τα δεινά του νησιού μας στο φιλοθέαμον κοινό της Ελλάδας και του εξωτερικού. Το σκηνοθετικό του παλμαρέ επιδεικνύει γύρω στις σαράντα παραγωγές για λογαριασμό του ΘΟΚ, όπως το Λεωφορείον ο Πόθος (1972), Άτταλος ο Τρίτος (1977), Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα (1982), Η όπερα της πεντάρας (1982), Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι (1988), Τρεις αδελφές (1993), Εγκλήματα και εγκλήματα (2000), Φιλάργυρος (2001), Οθέλλος (2010). Αξιοσημείωτη η σκηνοθεσία της Ελένης του Ευριπίδη το 1993 στο Μέγαρο Μουσικής, η οποία ανακηρύσσει τον ΘΟΚ ως τον πρώτο ελληνόφωνο θίασο που προσκαλείται από το Μέγαρο για συμπαραγωγή. Αναγνωρίζοντας την τεράστια συμβολή του εμπνευσμένου σκηνοθέτη, ηθοποιού και δασκάλου στη θεατρική και πνευματική κληρονομιά της Κύπρου, ο ΘΟΚ απονέμει στον Νίκο Χαραλάμπους το Βραβείο Σκηνοθεσίας ΘΟΚ για τις θεατρικές περιόδους 1999– 2000/2000–2001 (για τη σκηνοθεσία του έργου Οι εραστές του Λινέιν του Μάρτιν ΜακΝτόνα, Σατιρικό Θέατρο) και το Μεγάλο Βραβείο ΘΟΚ το 2005. (ΚΙ) 3.42 ΝΙΚΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ (1941–)
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==