EMBΛHMATIKEΣ ΜΟΡΦΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΘΟΚ Ο Κωστής Κολώτας υπήρξε δάσκαλος ήθους και ύφους. Ήταν κάτι περισσότερο από ένας πνευματικός άνθρωπος: υπήρξε μα- χόμενος διανοούμενος και πολυσχιδής προσωπικότητα της εκπαιδευτικής, πολιτικής, κοινωνικής ζωής. Η προσφορά του στα γράμματα, το θέατρο και τον πολιτισμό ήταν πολυπρισματική και μεταρρυθμιστική. Είχε μέσα του το σαράκι της ατέρμονης εξέλιξης. Αντιμετώπιζε το θέατρο ως εργαλείο εκπαίδευσης και καλλιέργειας· για τους μαθητές του και για τους θεατές. Πρωτο- πορούσε στη θεατρική παιδεία σε εποχές που κρατικό θέατρο δεν υπήρχε ούτε ως υποψία. Πολλοί τον θυμούνται να μεταφέρει μαθητές με το αυτοκίνητο στο Θεατράκι του ΡΙΚ, ώστε να πλη- ροφορηθούν μαζί για τα ρεύματα του σύγχρονου θεάτρου. Κι αν το θέατρο είναι κάτι φευγαλέο, τα κείμενα των ανθηρών μετα- φράσεων έμειναν. Για τον ΘΟΚ, τον οποίο υπηρέτησε και ως μέλος και πρόεδρος του Δ. Σ., μετέφρασε Ευριπίδη, Αριστοφάνη, Σοφοκλή, Αισχύλο, αλλά και Σαίξπηρ. Οι σκηνοθέτες έχουν να λένε για τις ατελείωτες δημιουργικές ώρες που περνούσαν μαζί του στη μελέτη και τις πρόβες. Μεταφράσεις του παρουσιάστηκαν επίσης από το Εθνικό, το ΚΘΒΕ και άλλα θέατρα σε Ελλάδα και Κύπρο. Ο Κύπριος θεατής αγάπησε το αρχαίο δράμα με όχημα τη δική του σύγχρονη, ποιητική και σφύζουσα αντίληψη. Αρχής γενομένης από τις Ικέτιδες το 1980, ο μαεστρικός λόγος του αντή- χησε σαν μουσική στο κοίλο της Επιδαύρου. Ακολούθησαν οι Τρωάδες (1982), ο Οιδίπους Τύραννος (1986), η Εκάβη (1988), οι Βάτραχοι (1989), οι Πέρσες (1995), οι Θεσμοφοριάζουσες (1996), η Ορέστεια (1999), με μόνιμο συνεργάτη τον Νίκο Χαραλάμπους. Και το 2001 παρουσιάστηκαν οι Επτά επί Θήβας από τον Βαρνάβα Κυριαζή, που με τη θεσμοθέτηση των Βραβείων Θεάτρου τού χάρισαν το Βραβείο Θεατρικής Συγγραφής και Μετάφρασης ΘΟΚ. (ΓΣ) 3.15 ΚΩΣΤΗΣ ΚΟΛΩΤΑΣ (1934–2010)
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==