EMBΛHMATIKEΣ ΜΟΡΦΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΘΟΚ 3.9 ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (1927–2018) Από την πρώτη μέρα ήταν στην πρώτη γραμμή, εκεί όπου διά πυρός και σιδήρου γραφόταν η ιστορία του ΘΟΚ. Πρωτεργάτρια του κυπριακού θεάτρου, ενεργή από τη δεκαετία του ’40, σε εποχές σκληρών προκαταλήψεων, κατάφερε να κερδίσει την εκτί- μηση του θεατρικού κόσμου παράλληλα με την ωρίμανση του κοινού. Μια συνεπής υπηρέτρια του θεάτρου, με πηγαίο ταλέντο που καλλιέργησε με σκληρή δουλειά, συνέπεια και πλουραλισμό στις ερμηνείες της. Η Φλωρεντία Δημητρίου ήταν παρούσα σχε- δόν σε όλες τις μεγάλες στιγμές του Οργανισμού τις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Η ευσυνειδησία και ο ζήλος της ήταν παροι- μιώδεις, προσεγγίζοντας κάθε ρόλο, από τον μεγαλύτερο μέχρι τον πιο μικρό, με επαγγελματισμό και προσήλωση. Στον ΘΟΚ συμμετείχε σε περισσότερες από πενήντα παραγωγές, από την Τρισεύγενη σε σκηνοθεσία Καραντινού ως Πραξιθέα το 1972, μέχρι την Εκάβη σε σκηνοθεσία Χαραλάμπους ως Κορυφαία το 1988. Στο ενδιάμεσο εμφανίστηκε σε ιστορικές παραγωγές. Ήταν μία από τις ιστορικές Ικέτιδες· έπαιξε στο Νερόν του Δρόπη του Μ. Πασιαρδή, που περιόδευσε στην Ελλάδα αμέσως μετά την Ει- σβολή· στην Αντιγόνη του Ανούιγ σε σκηνοθεσία Σιαφκάλη· στις παραγωγές του Haus με τον Καυκασιανό κύκλο με την κιμωλία, τη Μάνα Κουράγιο, τον Καλό άνθρωπο του Σετσουάν, και την πρώτη παραγωγή Σαίξπηρ στον ΘΟΚ: Με το ίδιο μέτρο. Έπαιξε επίσης στις Τρωάδες, στη Λυσιστράτη, στην Όπερα της πεντάρας. Αξιομνημόνευτες οι ερμηνείες της το, 1986, ως Τρελλή Γιαγιά στο ομώνυμο έργο της Ρήνας Κατσελλή και ως Πεθερά στον κατά Εύη Γαβριηλίδη Ματωμένο γάμο του Λόρκα. (ΓΣ)
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==