EMBΛHMATIKEΣ ΜΟΡΦΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΘΟΚ Το θέατρο ήταν ο προορισμός της. Ήρθε παιδί στην Κύπρο από τα Ιεροσόλυμα το 1948, αλλά ποτέ δεν μπορούσε να φανταστεί ότι μια μέρα θα καταξιωνόταν ως η μεγάλη κυρία του κυπριακού θεάτρου και θα λάμβανε δύο ύψιστες τιμές: το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου 2003 (με τη Δέσποινα Μπεμπεδέλη) και το Αριστείο Τε- χνών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μεγάλο ορόσημο ήταν η γνωριμία και συνοδοιπορία με τον Εύη Γαβριηλίδη. Με δική του παραί - νεση, η νεαρή απόφοιτος της Δραματικής Σχολής της Ελληνικής Μουσικής Ακαδημίας Λευκωσίας μπήκε και διδάχτηκε στο Θέατρο Τέχνης, όπου άρχισε να ξετυλίγει πτυχές του μεγάλου ταλέ- ντου της. «Ψημένη» ηθοποιός πια, η Τζένη Γαϊτανοπούλου επέ- στρεψε στην Κύπρο και ενίσχυσε το εκκολαπτήριο που στήθηκε στο Θεατράκι του ΡΙΚ. Η ίδια και ο Εύης δεν επιστρατεύτηκαν από την αρχή στον ΘΟΚ, αλλά μετείχαν στις πρωτοποριακές από πειρες της Πειραματικής. Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε το 1976. Ως Ελίζαμπεθ Πρόκτορ στις Μάγισσες του Σάλεμ έδειξε ότι ήρθε για να μεσουρανήσει. Σε κάθε επόμενο ρόλο έδινε την αίσθηση ότι σκάβει όλο και βαθιά στο κείμενο και τον χαρακτήρα. Ο πρώτος μεγάλος σταθμός ήρθε το 1978 με τις Ικέτιδες, όπου κέρδισε πανελλήνια αναγνώριση ενσαρκώνοντας την Αίθρα. Η ηρωίδα που τη σημάδεψε είναι η Κλυταιμνήστρα, την οποία στον ΘΟΚ υποδύθηκε εξαιρετικά τρεις φορές: στην Ηλέκτρα του Κα- κογιάννη το 1983, στις Δύο άλλες φωνές του Καμπανέλλη το 1996 (σκην. Χρίστου Σιοπαχά) και στην Ορέστεια του Χαραλάμπους το 1999. Δύο φορές ενσάρκωσε την Ιοκάστη, το 1986 στον Οιδίπο δα Τύραννο και το 2002 στις Φοίνισσες, και άλλες δύο την Ελένη, στον Ορέστη το 1987 και στην ομότιτλη τραγωδία του Ευριπίδη το 1992. Καρποφόρα ήταν η εργασία της και ως Μήδεια το 1984. Στο αρχαίο δράμα μεγαλούργησε ως Πενία στον Πλούτο του 1980, ως Αθηνά στις Τρωάδες το 1982, αποχαιρετώντας την Επίδαυρο το 2004 ως Θέτιδα στην τριλογία Μυρμιδόνες, Νηρηίδες, Φρύγες. Πρόσφερε αξέχαστες πρωταγωνιστικές ερμηνείες ως Λιούμποβ Αντρέγιεβνα στον τσεχωφικό Βυσσινόκηπο, ως εκκεντρική και αδίστακτη Κλάρα Ζαχανασιάν στην Επίσκεψη της γηραιάς κυρίας του Ντύρρενματ, στο αξιομνημόνευτο ντουέτο με τη Σορόκου στο Καληνύχτα μητέρα. Εν θριάμβω απέδωσε το 1993 τη Μαρία Στούαρτ στο αριστούργημα του Φρήντριχ Σίλλερ (σκην. Γιάννη Ιορδανίδη). Ξεχώρισε ως Βασίλισσα Ελεωνόρα της Αραγονίας στον Πέτρο τον Α´, ως Γυναίκα Α´ στις Τρεις ψηλές γυναίκες του Άλμπυ, ή στη Φθινοπωρινή σονάτα του Αρμπούζωφ, με συμπρω- ταγωνιστή-σκηνοθέτη τον Φαίδρο Στασίνο. Ο επίλογος στον ΘΟΚ γράφτηκε το 2008 με τον ρόλο μιας τροφίμου οίκου ευγηρίας στους Έρωτες της Κας Μαγκουάιαρ. Το 2017 ήρθε μια έκτακτη εμ- φάνιση στον πιο σημαδιακό ρόλο της ζωής της. Ήταν το έργο της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ Κλυταιμνήστρα ή Το έγκλημα, το οποίο ανέβασε ο Μάριος Μεττής σε ανεξάρτητη παραγωγή. (ΓΣ) 3.7 ΤΖΕΝΗ ΓΑΪΤΑΝΟΠΟΥΛΟΥ (1938–)
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==