35 A Γ Ρ Ο Τ Η Σ 2 0 2 2 / T E Υ Χ Ο Σ 4 8 4 ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ Η συνεχής ομαλή λειτουργία των μονάδων διασφαλίζεται και από την προφύλαξη καθώς επίσης και τη διατήρηση της υγιεινής των υποστατικών/αρμεκτηρίου/εγκαταστάσεων και προσφοράςπρώτωνυλώνσεκαθαρήκατάστασηκαιελεύθερα από οποιοδήποτε παθογόνο. Οι πρακτικές αυτές από την άλλη, μειώνουν τη συγκέντρωση πληθυσμού μικροβιακού φορτίου στο γάλα και συνεπώς τη μετάδοση μολυσματικών ασθενειών π.χ. μαστίτιδας, κίνδυνος που ελλοχεύει μέσω επαφής με μολυσμένα σκεύη όπως τα θήλαστρα αρμέγματος. Μία πιθανή μόλυνση των συμπυκνωμένων ζωοτροφών στα σιλό αποθήκευσης ή και χονδροειδών ζωοτροφών (μπαλών σανού/ποκαλάμης) και κατανάλωση τους από τα μηρυκαστικά έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία του κοπαδιού (π.χ. διάρροια, εντεροτοξαιμία κ.ά.), και κατ’ επέκταση στην γαλακτοπαραγωγή, κυοφορία, πάχυνση και εν τέλει στην κερδοφορία της μονάδας. Η καλή υγιεινή στις μονάδες απαιτεί συστηματική απολύμανση, καθαρισμό υποστατικών σε μόνιμη βάση, καταπολέμηση τρωκτικών, καθαρισμό και απολύμανση αρμεκτηρίου καθημερινώς, απομόνωση άρρωστων ζώων κ.ά. Εν κατακλείδι, ο κλάδος της αιγοπροβατοτροφίας μπορεί να διατηρήσει και να βελτιώσει τη βιωσιμότητα του με τους προαναφερθέντες τρόπους ώστε να επιτυγχάνεται καλή διαχείριση των αιγοπροβάτων, ολόχρονη γαλακτοπαραγωγή και γενετική βελτίωση του κοπαδιού. Βελτίωση της βιωσιμότητας των μονάδων αιγοπροβατοτροφίας Μάριος Παπαπέτρου Λειτουργός Γεωργίας Τμήμα Γεωργίας Η εκτροφή των αιγοπροβάτων υπό εντατικές συνθήκες, στοχεύει στην παραγωγή γάλακτος/κρέατος ή στην αναπαραγωγή τους με υψηλό γενετικό υλικό. Αυτός ο τύπος εντατικής εκτροφής των αιγοπροβάτων με βασικό στόχο την ολόχρονη γαλακτοπαραγωγή οδήγησε στην σταδιακή συγκέντρωση μεγάλου αριθμού παραγωγικών ζώων στις μονάδες. Έτσι, δημιουργείται η ανάγκη για την απόκτηση περισσότερων ικανοτήτων, δεξιοτήτων και γνώσεων/εμπειριών ώστε οι αιγοπροβατοτρόφοι να μπορέσουν να διατηρήσουν και να ενισχύσουν τη βιωσιμότητα των μονάδων τους. Ο διαχωρισμός των αιγοπροβάτων ανάλογα με το παραγωγικό τους στάδιο, δηλαδή την κυοφορία, ξηρά περίοδο και γαλακτοπαραγωγή αποτελεί ζωτικής σημασίας πρακτική για τη βελτίωση της βιωσιμότητας. Με τον διαχωρισμό επιτυγχάνεται καλή διαχείριση αιγοπροβάτων, ευκολότερος και απλούστερος έλεγχος, περιορισμός της μεταδοτικότητας ασθενειών, ισορροπημένη διατροφή κ.ά. Όλα αυτά οδηγούν στη μείωση των απωλειών και του κόστους παραγωγής και ταυτόχρονα στην αύξηση της αποδοτικότητας της μονάδας. Για παράδειγμα στο σημείο αυτό να αναφερθεί ότι, το κόστος διατροφής ανέρχεται γύρω στο 70-75% του συνολικού κόστους παραγωγής. Σημαντικό ρόλο στη γενετική βελτίωση του κοπαδιού παίζει η τήρηση πληροφοριών είτε σε έντυπη μορφή, είτε σε ηλεκτρονική εφόσον υπάρχει η δυνατότητα, σχετικά με την παραγωγικότητα γάλακτος (ποιοτική και ποσοτική) και τη διάρκεια της γαλακτικής περιόδου κάθε ζώου. Επιπρόσθετες πληροφορίες όπως η ηλικία του ζώου, η εποχή της γέννας, ο αριθμός νεογέννητων, το γενεαλογικό δέντρο του ζώου, δίνουν στον κτηνοτρόφο την ευκαιρία να αξιολογήσει και να εκτιμήσει ασφαλέστερα τη γενετική αξία του ζώου. Συνεπώς, οι αιγοπροβατοτρόφοι διαλέγουν τα καλύτερα ζώα για να δώσουν απογόνους και απομακρύνουν τα ζώα χαμηλής γενετικής αξίας. Ακόμη, μπορεί να γίνει εισαγωγή αποδοτικότερων αιγοπροβάτων από πυρήνες γενετικής βελτίωσης δίνοντας την ευκαιρία στον αιγοπροβατοτρόφο να επιλέξει αρσενικά και θηλυκά από μεγαλύτερο αριθμό απογόνων, που δεν την είχε παλιά.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==