30 A Γ Ρ Ο Τ Η Σ 2 0 2 2 / T E Υ Χ Ο Σ 4 8 4 ΓΕΩΡΓIΑ τόσο στο σχήμα όσο και στις διαστάσεις σε συνάρτηση με την ποικιλία, τις εδαφοκλιματικές συνθήκες και την ηλικία του δέντρου. Το σχήμα μπορεί να είναι σφαιρικό, πεπλατυσμένο, ή και κωνικό. Κατά την ωρίμανση το χρώμα της φλούδας αλλά και της σάρκας κυμαίνεται από κίτρινο, πορτοκαλί μέχρι κοκκινωπό. Εδαφοκλιματικές απαιτήσεις Το δέντρο του λωτού μπορεί να αντέξει θερμοκρασία μέχρι και -15°C ενώ οι οφθαλμοί κατά τα πρώτα στάδια της έκπτυξής τους αντέχουν μέχρι και τους -2°C. Ζημιές μπορεί να προκληθούν από τους πρώιμους φθινοπωρινούς παγετούς στους καρπούς, οι οποίοι έχουν ωριμάσει και πρόκειται να συγκομιστούν. Οι δυνατοί άνεμοι μπορεί να προκαλέσουν σημαντικές ζημιές στα δέντρα όταν είναι φορτωμένα με καρπούς προκαλώντας σπασίματα του κορμού και των κλαδιών, σκίσιμο των φύλλων και τραυματισμούς στους καρπούς. Οι ανάγκες του λωτού σε ψύχος για την άρση του λήθαργου των οφθαλμών είναι αρκετά χαμηλές, αφού κυμαίνονται γύρω στις 150-400 ώρες σε θερμοκρασία μικρότερη των 7°C. Ο λωτός μπορεί να καλλιεργηθεί σε διάφορους τύπους εδαφών, τα καλύτερα αποτελέσματα ωστόσο δίνουν τα βαθιά, γόνιμα και μέσης σύστασης εδάφη, με καλή αποστράγγιση και ουδέτερο pH. Πολλαπλασιασμός Οι τεχνικές πολλαπλασιασμού για τον λωτό είναι ίδιες με τις αντίστοιχες που χρησιμοποιούνται και σε άλλα καρποφόρα δέντρα, όπως με σπόρο, με εμβολιασμό και με μοσχεύματα. Ωστόσο η τεχνική που προτιμάται είναι ο εμβολιασμός σε σπορόφυτα υποκειμένων. Χρησιμοποιούνται διάφοροι τρόποι εμβολιασμού όπως ο ενοφθαλμισμός την περίοδο Ιουλίου-Σεπτεμβρίου με κοιμώμενο οφθαλμό και ο ενοφθαλμισμός με βλαστάνοντα οφθαλμό κατά την περίοδο Απριλίου-Ιουλίου. Σύστημα φύτευσης Το σύστημα φύτευσης που εφαρμόζεται στην καλλιέργεια του λωτού είναι το τετράγωνο ή το ορθογώνιο. Οι αποστάσεις φύτευσης, ανάλογα με τον τύπο του εδάφους, κυμαίνονται από 5x5 μέτρα, μέχρι 5x6 μέτρα. Κλάδεμα Το κλάδεμα είναι απαραίτητο στην καλλιέργεια του λωτού και διαχωρίζεται στο κλάδεμα σχηματισμού και στο κλάδεμα καρποφορίας. Όσον αφορά στο κλάδεμα σχηματισμού, το σχήμα που δίνεται στο δέντρο είναι το κυπελλοειδές. Ειδικότερα, με το κλάδεμα σχηματισμού επιδιώκεται η δημιουργία χαμηλόκορμων δέντρων με ισχυρούς βραχίονες, σε τέτοια θέση και διάταξη πάνω στον κορμό που να αντέχουν στην πίεση των δυνατών ανέμων και στο βάρος της μελλοντικής καρποφορίας, καθώς και να επιτρέπουν τον καλό αερισμό και φωτισμό της κόμης. Το δενδρύλλιο κατά τη φύτευση του κορυφολογείται περίπου στο 1 μέτρο. Από τους πλάγιους βλαστούς που θα εκπτυχθούν, επιλέγονται, εναλλάξ, τρεις ή τέσσερις κύριοι βραχίονες που να σχηματίζουν με τον κορμό γωνία 50-60 μοιρών και να απέχουν μεταξύ τους τουλάχιστον 15 εκατοστά. Τον επόμενο χειμώνα κορυφολογούνται οι κύριοι βραχίονες για να δημιουργηθούν πάνω σε αυτούς δευτερεύοντες βραχίονες. Μετά τη δημιουργία των υποβραχιόνων, κάθε επέμβαση στα μετέπειτα χρόνια έχει ως σκοπό το αραίωμα των κλαδίσκων που εμποδίζουν τον φωτισμό και αερισμό στο εσωτερικό της κόμης ή που τρίβονται με άλλους κλάδους. Αφού δοθεί στο δέντρο το κατάλληλο σχήμα και έχει αρχίσει ήδη να καρποφορεί, το κλάδεμα που πρέπει να εφαρμόζεται περιορίζεται στο κλάδεμα καρποφορίας, που αποσκοπεί στη διατήρηση του σχήματος του δέντρου, στην ανάπτυξη νέας βλάστησης, στην έκθεση του εσωτερικού της κόμης στο φως και στον καλό αερισμό, με την αφαίρεση ξερών, καχεκτικών, εφαπτόμενων ή πολύ πυκνών κλαδιών. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η καρποφορία του δέντρου πραγματοποιείται στην ετήσια βλάστηση, το κλάδεμα καρποφορίας πρέπει να είναι ανάλογο της ζωηρότητας των δέντρων. Λίπανση Τα δέντρα του λωτού είναι ευαίσθητα στα άλατα, για τον λόγο αυτό η λίπανση πρέπει να γίνεται προσεκτικά, ενώ, στην περίπτωση εφαρμογής κοπριάς, αυτή πρέπει να είναι καλά χωνεμένη. Κατά τη φύτευση των δενδρυλλίων συστήνεται να αναμιγνύονται 4-5 κιλά καλής ποιότητας κοπριάς με το χώμα που γεμίζονται οι λάκκοι. Στο μίγμα αυτό μπορεί να προστεθούν και 100 γραμμάρια θειικής αμμωνίας και 100 γραμμάρια θειικού καλίου. Μετέπειτα, οι οποιεσδήποτε λιπάνσεις θα πρέπει να βασίζονται σε αναλύσεις εδάφους και φύλλων. Οι λωτοί έχουν σημαντικές απαιτήσεις σε κάλιο, ασβέστιο και ιχνοστοιχεία, ιδιαίτερα σε ψευδάργυρο, σίδηρο και βόριο. To πρόβλημα της έλλειψης βορίου παρουσιάζεται κυρίως στους μεγαλόκαρπους λωτούς, υπό μορφή φελλοποίησης μέρους της σάρκας των καρπών. Άρδευση Το πρόγραμμα άρδευσης που πρέπει να ακολουθείται στην καλλιέργεια του λωτού, είναι ανάλογο με τις εδαφοκλιματικές συνθήκες της περιοχής, την ανάπτυξη και την καρποφορία των δέντρων. Γενικά, οι ετήσιες υδατικές ανάγκες μιας ανεπτυγμένης φυτείας με λωτούς ανέρχονται σε 750 κυβικά μέτρα ανά δεκάριο. Ποικιλίες Οι καλλιεργούμενες ποικιλίες του λωτού διακρίνονται στις ακόλουθες τέσσερις κατηγορίες: • Ποικιλίες με στυφούς καρπούς: οι ποικιλίες της κατηγορίας αυτής παράγουν καρπούς που είναι σκληροί κατά τη συγκομιδή και διαθέτουν αρκετά σπέρματα. Για να καταναλωθούν οι καρποί θα πρέπει να αποθηκευτούν για ορισμένο χρονικό διάστημα μετά τη συγκομιδή μέχρι να μαλακώσει η σάρκα τους. • Ποικιλίες με μη στυφούς καρπούς: οι ποικιλίες αυτές παράγουν καρπούς που είναι εδώδιμοι αμέσως μετά τη συγκομιδή ενώ, δεν εμφανίζουν σπέρματα. Μπορούν να καταναλωθούν είτε έχουν σκληρή είτε μαλακή σάρκα. • Ποικιλίες με διάφορους καρπούς: αυτές οι ποικιλίες παράγουν καρπούς στυφούς που δεν μπορούν να καταναλωθούν αμέσως μετά τη συγκομιδή, με λίγα έως καθόλου σπέρματα, καθώς και μη στυφούς καρπούς με αρκετά σπέρματα, που μπορούν να καταναλωθούν αμέσως μετά τη συγκομιδή.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==