40 A Γ Ρ Ο Τ Η Σ 2 0 2 1 / T E Υ Χ Ο Σ 4 8 3 ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ Εποχικές κτηνοτροφικές ασχολίες Αιγοπροβατοτροφία Αγελαδοτροφία Toμείς Σεπτέμβριος - Δεκέμβριος Διαχείριση: Στα ζώα που πρόκειται να βατευτούν, 4-6 εβδομάδες πριν τη βατιά γίνεται έλεγχος σωματικής κατάστασης. Στα αδύνατα ζώα γίνεται τόνωση ενώ στα υπέρβαρα δίαιτα. Τα έγκυα ζώα ένα μήνα πριν τη γέννα απομονώνονται από το υπόλοιπο κοπάδι τόσο για προστασία από τα κτυπήματα με άλλα ζώα τα οποία κινούνται γρήγορα μέσα στη μάντρα όσο και για να τύχουν καλύτερης φροντίδας. Για μείωση των απωλειών των νεογέννητων ζώων συστήνεται η λήψη των πιο κάτω μέτρων: • Απολύμανση του ομφαλού αμέσως μετά τη γέννα. • Κούρεμα των πίσω άκρων και της ουράς των μητέρων για σκοπούς καθαριότητας. • Έλεγχος λειτουργικότητας μαστού και δυνατότητα θηλασμού από τα νεογέννητα. • Αποφυγή συνωστισμού. • Υγιεινές συνθήκες περιβάλλοντος. Αυτή την περίοδο ολοκληρώνονται οι απογαλακτισμοί και η πάχυνση όσων ζώων προορίζονται για σφαγή και έχουν αποκτήσει το κατάλληλο βάρος (30-35 Kg). Γίνονται δυο αρμέγματα την ημέρα. Απορρίπτονται τα μη παραγωγικά ζώα (άτροφες, στεγνές). Γίνεται η προετοιμασία για σπορά κατάλληλων ποικιλιών για σανοποίηση για κάλυψη των αναγκών σε χονδροειδείς τροφές (πρόληψη οξέωσης) καθώς και έλεγχος των μηχανημάτων. Διατροφή: Μετά τη γέννα το επίπεδο διατροφής είναι υψηλό γιατί οι ανάγκες των ζώων σε θρεπτικά στοιχεία είναι μεγάλες εξαιτίας της αυξανόμενης γαλακτοπαραγωγής. Μειωμένη διατροφή σημαίνει μείωση της γαλακτοπαραγωγής και αδυνάτισμα των ζώων. Κατά τους πρώτους μήνες, όσο πιο υψηλή είναι η γαλακτοπαραγωγή τόσο πιο υψηλά διατηρείται και την επόμενη γαλακτική περίοδο. Στις μητέρες χορηγούνται 1000 g σανός καλής ποιότητας και μίγμα 16% πρωτεΐνης, για να φάνε όσο θέλουν (2,2 - 2,5 Kg) Το σιτηρέσιο αυτό χορηγείται στις προβατίνες για 50 μέρες και στις αίγες για 60 μέρες όχι μόνο για την κάλυψη των αναγκών γαλακτοπαραγωγής αλλά και για αναπλήρωση των θρεπτικών στοιχείων που έχασαν στη γέννα, ενώ στη συνέχεια διατρέφονται ανάλογα με την παραγωγή τους. Στα νεογέννητα ηλικίας 10 ημερών εκτός από το θηλαζόμενο γάλα χορηγούνται 125 g τριφυλλοσανός και από την ηλικία των 15 ημερών τους παρέχεται και μίγμα 17% πρωτεΐνη να φάνε όσο θέλουν για να συνηθίσουν τη στερεά τροφή, το οποίο τοποθετείται σε τέτοια θέση ώστε τα αμνοερίφια να έχουν εύκολη πρόσβαση. Στις αρνάδες και ριφάδες χορηγούνται 600 g σανός και 700 g μίγμα 14%. Υγιεινή προφύλαξη: Στα έγκυα ζώα, 15-20 μέρες πριν τη γέννα γίνεται ένεση βιταμίνης Ε και σελήνιου (Se) η οποία μεταφέρεται στα νεογέννητα με τον θηλασμό και τα προστατεύει από τη μυϊκή δυστροφία η οποία προκαλεί παράλυση των πίσω άκρων και τελικά θάνατο. Γίνονται ακόμα εμβολιασμοί κατά της παραφυματίωσης στα αμνοερίφια ηλικίας 1-3 εβδομάδων. Εμβολιάζονται, επίσης, τον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης όσα ζώα δεν εμβολιάστηκαν κατά της εντεροτοξιναιμίας. Κατά της κολιβακίλλωσης στις αρνάδες και ριφάδες γίνεται εμβολιασμός σε δυο δόσεις τον τρίτο και τέταρτο μήνα της εγκυμοσύνης. Οι εμβολιασμοί γίνονται με την καθοδήγηση του κτηνιάτρου που παρακολουθεί τη μονάδα. Άλλη ασθένεια η οποία προσβάλλει τα ώριμα θηλυκά είναι η μαστίτιδα (βυζόπονος) η οποία διακρίνεται σε κλινική και υποκλινική. Η υποκλινική μαστίτιδα δεν εμφανίζει συμπτώματα. Για πρόληψή της επιβάλλεται το σχολαστικό πλύσιμο του αρμεκτηρίου, του αρμεκτικού συγκροτήματος και των θηλάστρων αρμέγματος. Επίσης, ζώα με μαστίτιδα πρέπει να απομακρύνονται από τα υπόλοιπα. Η σωστή κοπή των νυχιών αποτελεί τη βάση ενός ολοκληρωμένου προγράμματος για την υγεία των αγελάδων. Η γνώση ορισμένων βασικών χαρακτηριστικών στο κόψιμο των νυχιών μπορεί να συμβάλει στη μείωση του κινδύνου τραυματισμού κατά την κοπή. Κάθε οπλή πρέπει να αξιολογηθεί για να αποφευχθεί η υπερβολική κοπή. Συνιστάται όπως η κοπή των νυχιών γίνεται από εκπαιδευμένο προσωπικό. Βήμα 1: Οποιοδήποτε νύχι μεγαλύτερο από 7,5 cm (μήκος) πρέπει να αφαιρείται κάνοντας μια κοπή κάθετα στη σόλα. Αυτό αφήνει ένα τετράγωνο άκρο στο δάκτυλο. Βήμα 2: Το μήκος του νυχιού και το πάχος της σόλας στο δάκτυλο είναι άμεσα συσχετισμένα. Το πάχος της οπλής πρέπει να μετριέται στην άκρη του δακτύλου που έγινε η κοπή. Οτιδήποτε σε βάθος μεγαλύτερο από 0,625 cm μπορεί να αφαιρεθεί. Βήμα 3: Το βάθος της πτέρνας πρέπει να μετριέται ακριβώς κάτω από τη γραμμή του τριχώματος μέχρι το κάτω μέρος. Κόβεται μόνο όταν η μέτρηση είναι μεγαλύτερη από περίπου 3,75 cm. Βήμα 4: Καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας κοπής πρέπει να επιτυγχάνεται μια επίπεδη επιφάνεια μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού δακτύλου.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTUzMzM1NQ==