Αρμάνδος Τζιοζεφέν 1931-2011

165 Ο Ιάπωνας τον κοίταξε αλλά δεν απάντησε. Σε λίγο, ο παρουσιαστής έκανε μια σύντομη εισαγωγή και κάλεσε στο βήμα τον σημαντικό ομιλητή της διάλεξης. Ο Ιάπωνας σηκώθηκε, ανέβηκε στο βήμα και με εξαιρετική ευφράδεια έδωσε τη διάλεξη στα Αγγλικά. Όταν τέλειωσε, ακολούθησε ένα ξέφρενο χειροκρότημα. Ο Ιάπωνας κατέβηκε από το βήμα και κάθισε στη θέση του. Σκουντώντας ελαφρά με τον αγκώνα του τον σοβαρό κύριο που κα- θόταν δίπλα του τον ρώτησε: -Likey speechee?» Τα αστεία του Αρμάνδου ουδέποτε ήταν χοντροκομμένα. Απεναντίας, ήταν πάντα πνευματώδη και γλαφυρά. Μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο που έπαθε, όταν πια παρέμενε συνέχεια στο σπίτι του, τον επισκεπτόμουν κάπου κάπου. Θυμούμαι ότι, για να τονώσω τη μνήμη του και για να τον κάνω να νιώσει αυτοπεποίθηση, τον ρωτούσα διάφορες ερωτήσεις για τις αρχές που ισχύουν στην πτήση ενός αερομοντέλου. Παρίστανα λίγο τον αδαή και ο Αρμάνδος, με τη συνηθισμένη προθυμία του, έβρισκε τον παλιό του εαυτό. Μου έκανε εντύπωση το ευρύ φάσμα των γνώσεών του. Μπορεί να μη γνώριζε τις μαθηματικές εξισώσεις, αλλά εμπειρικά γνώριζε για την απώλεια στήριξης ενός αεροπλάνου, τις αεροτομές, τις γωνίες πρόσπτωσης και προσβολής, το αεροδυναμικό κέντρο, τη γεωμετρία αναφοράς του αεροσκάφους και για ένα σωρό άλλες πρακτικές γνώσεις σχετικές με την κατασκευή και συναρμολόγηση ενός αερομοντέλου. Διέθετε επίσης μια αξιοζήλευτη συλλογή από σπάνιες μηχανές, τις οποίες διατηρούσε σε περίοπτη θέση στο σπίτι του. Όταν πια, λόγω γήρατος, μετακόμισε σε έναν οίκο ευγηρίας πίσω από τον Ιππόδρομο, αν και διατηρούσε ακόμη τις διανοητικές του ικανό- τητες, ήταν όμως πιο σιωπηλός και το βλέμμα του πιο στωïκό. Σε κάποια στιγμή μού εκμυστηρεύτηκε: «Εδώ μέσα είναι σκέτη άρνηση.» Και με εκείνο το χιούμορ που τον διέκρινε συμπλήρωσε: «Κάποτε, ένας Άγγλος γλίστρησε από το μπαλκόνι του στον εικοστό όροφο. Καθώς έπεφτε στο κενό και προσπερνούσε τον δέκατο όροφο, αναστέναξε: So far, so good!»