Αρμάνδος Τζιοζεφέν 1931-2011

160 Έτσι άρχισε η πορεία του Αρμάνδου Τζιοζεφέν στο κυπριακό τραγούδι στο οποίο από δω και πέρα αφοσιώθηκε περισσότερο. Η αξιολόγηση της προσφοράς του είναι έργο των ειδικών. Διέθετε αναμφίβολα αρκετά εφόδια και μεράκι. Άφησε τις διεθνικές του τάσεις, τις οποίες κράτησε σαν γνώσεις και πολύτιμες εμπειρίες, και δημιούργησε ένα έργο με το- πικά χαρακτηριστικά. Αυτό συνιστά ειλικρίνεια και αυθεντικότητα. Έτσι μόνο μπορεί να είναι κάτι γνήσιο, όταν βασίζεται στέρεα στα βιώματα του χώρου ζωής του δημιουργού, στην παράδοση, όταν αυτή αποτελεί εφαλτήριο για ανανέωση, στην ιστορία, στις λαχτάρες και στις συνήθειες του τόπου. Αν και η ειδικότητα του μουσικού είναι ό,τι πιο πολύ ταιριάζει για να συ- νοδεύει το όνομά του, εντούτοις είχε πολλές άλλες δραστηριότητες που τον χαρακτήριζαν εξίσου έντονα. Με αφορμή τη βάρκα που αποτέλεσε τη φαρδιά κιβωτό που τη γέμισε με τα προσωπικά του αντικείμενα και τα έσωσε από την κατακλυσμιαία τουρκική βουλιμία και αρπακτικότη- τα, συνεχίζω μ’ ένα έλασσον θέμα για να συνδέσω την αφήγηση με τα προηγούμενα, γιατί αυτό το ταπεινό πλεούμενο μαρτυρά την αγάπη του για τη θάλασσα. Τα καλοκαίρια τα περνούσε οικογενειακά στην παραλία του Βαβυλά, ένα ψαροχώρι δυτικά της Κερύνειας, με πλούσια αποθέμα- τα αχινών. Δεν έχω δει πουθενά τόσα όστρακα από αχινούς όσο στους βραχώδεις βυθούς του Βαβυλά, δυο βουτιές από τις ακτές. Του άρεσε η φυσική ζωή, και η θάλασσα, πέρα από την ευεξία που αναδίδει η θέα και η επαφή μαζί της, του έδινε τη δυνατότητα να ικανοποιεί και το μεράκι του με τη συλλογή οστράκων. Εκεί ήταν στο στοιχείο του. Μεθοδικός κι εδώ, κι ενημερωμένος. Κάποτε είχαμε πάει μαζί στην ωραία αμμώδη και εκτεταμένη παραλία της Αγίας Ειρήνης, βόρεια της Μόρφου και νότια από το ακρωτήρι του Κορμακίτη, για συλλογή οστράκων, που είναι και δική μου αδυναμία, όπως και του συνώνυμου εγγονού μου, μια διαπίστωση κληρονομικότητας που υπάρχει και σε τέτοιου είδους λεπτομέρειες. Βρήκα τότε ένα κοχύλι, σε αναγνωρίσιμη για μένα μορφή, λεπτό όμως, σαν από χαρτί με πτυχώσεις, κι αυτό ήταν το παράξενο. Δεν διέφυγε των γνώσεων του Αρμάνδου. Μου το επεσήμανε στα αγγλικά. Ήταν ένας ακέραιος από κάθε ζημιά nautilus (ναυτίλος), ο οποίος, σε διάφορα με- γέθη και σε απίθανα χρώματα και σχήματα, στη γνωστή σκληρή μορφή που έχουν τα κοχύλια αυτά λόγω του μάργαρου, θεωρείται σημαντικός στον χώρο της παλαιοντολογίας και της ωκεανογραφίας. Παρατήρησε μάλιστα ότι ο ναυτίλος που βρήκα στην εύθραυστη μορφή του είναι πολύ σπάνιος. Η συλλογή οστράκων δεν ήταν η μόνη. Είχε κι άλλες με διάφορα αντικείμενα, πράγμα που αποδεικνύει την ευαισθησία του, μια αγάπη για την ομορφιά, και την ψυχοσύνθεση του νοικοκύρη, με το να διασώζει πράγματα που, κατά τη γνώμη του, άξιζαν τον κόπο. Αρετές που ταιριάζουν σε άτομα που ασχολούνται με τη μουσειολογία. Αναπλή- ρωνε τις όποιες ελλείψεις του, γιατί είχε αυτογνωσία, με αναγνώσματα, ακόμη και με μελέτες. Είχε την αδυναμία και τη δύναμη, αν θέλετε, του τελειομανή, με ό,τι καταπιάστηκε. Αξιολογώντας τις επιδόσεις του θα σταθώ στη ζωγραφική. Κι εκεί η επιμονή και η προσήλωσή του τον έφεραν σε αποτελέσματα που ξεπερ- νούν εκείνα του ερασιτέχνη, τον οποίον διακρίνει κυρίως ο ναϊφισμός,