200 Χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Η συμβολή των Ελλήνων της Κύπρου

200 Χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Η συμβολή την Ελλήνων της Κύπρου 80 οποίους η Κύπρος δεν θα έπρεπε να επαναστατήσει: Η Κύπρος βρισκόταν πολύ κοντά στα τουρκικά παράλια, μικρασιατικά και συριακά, και σε μεγάληαπόστασηαπό την Ελλάδα. Η γεωγραφική αυτή θέση θα επέτρεπε στους Τούρκους να μεταφέρουν εύκολα και γρήγορα στρατεύματα, για να καταπνίξουν την Επανάσταση, γεγονός που θα είχε ολέθριες συνέπειες για τον πληθυσμό. Το νησί δεν διέθετε ναυτικό και επιπλέον οι κάτοικοι στερούνταν πολεμικής πείρας και επαρκούς εξοπλισμού. Γι’ αυτούς τους λόγους ο αρχιεπίσκοπος, όπως αναφέρεται στο 15ο άρθρο του σχεδίου της Φιλικής, υποσχέθηκε «να προσφέρει χρήματα ή τροφάς, όσας δυνηθεί». Τις απόψεις αυτές τουαρχιεπισκόπουδέχτηκε το συνέδριο τωνΦιλικών που έγινε στο Ισμαήλιο της Βεσαραβίας υπό την προεδρία του Υψηλάντη. Εκεί αποφασίστηκε η συνεισφορά της Κύπρου στην Επανάσταση να περιοριστεί μόνο σε οικονομική και υλική βοήθεια. Παρά την απόφαση αυτή, δύο ενθουσιώδεις Κύπριοι αδελφοί εγκατεστημένοι στη Γαλλία, μέλη της Φιλικής Εταιρείας, ο Νικόλαος και ο αρχιμανδρίτης Θεόφιλος Θησεύς, αποφάσισαν να ξεσηκώσουν την Κύπρο εναντίον των Τούρκων. Τον Απρίλιο του 1821 έφτασε στο νησί ο Θεόφιλος φέρνοντας επιστολές και προκηρύξεις, μερικές από τις οποίες όμως έπεσαν στα χέρια των Τούρκων, που τον κυνήγησαν για να τον συλλάβουν. Μπόρεσε να σωθεί και κατέφυγε στην Ελλάδα, όπου διακρίθηκε με τον αδελφό του Νικόλαο, φτάνοντας στον βαθμό του αντιστρατήγου. Στον αδελφό του είχε ανατεθεί η αρχηγία των ξένων εθελοντών που έρχονταν χωρίς αρχηγό για να βοηθήσουν την Ελληνική Επανάσταση. Η ανακάλυψη των επαναστατικών προκηρύξεων ήταν φυσικό να προκαλέσει ανησυχίες στον κυβερνήτη Κουτσούκ Μεχμέτ, ο οποίος βρήκε τότε την ευκαιρία να εξουδετερώσει τη δύναμη του αρχιεπισκόπου και των επισκόπων που τόσο τη φοβόταν. Ζήτησε αμέσως από τον σουλτάνο Μαχμούτ Β΄ στρατιωτικές ενισχύσεις και την έγκριση να θανατώσει 486 αξιωματούχους της Εκκλησίας και πρόκριτους, που ο πλούτος και οι σχέσεις τους με πρόσωπα έσω και έξω από την Κύπρο τους καθιστούσε επικίνδυνους. Ανταποκρίθηκε πρόθυμα ο σουλτάνος και στις δύο εκκλήσεις του κυβερνήτη, που ήθελε με μιαν επιτυχία στην Κύπρο να αναστηλώσει το ηθικό των Τούρκων που υφίσταντο συντριπτικές ήττες στην Πελοπόννησο. • •