Η γιαγιά, μητέρα της μητέρας μου, η Vittoria ColussaFlorio έφυγε από την Ιταλία για να γλιτώσει από τον αυστηρό πατέρα της. Επιβιβάστηκε στην Τεργέστη και έφτασε στην Αλεξάνδρεια όπου βρήκε δουλειά ως γκουβερνάντα. Γνώρισε τον παππού μου που την ερωτεύτηκε αμέσως γιατί ήταν όμορφη και ήταν βέβαια Ιταλίδα όπως κι αυτός. Έτσι συμβαίνει συχνά, στο εξωτερικό οι ομοεθνείς έρχονται πιο κοντά δημιουργώντας τις κοινότητες. Και στην Κύπρο του 18ου αιώνα κάτι τέτοιο πρέπει να συνέβηκε, αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα. Ο αδελφός του πατέρα της ήταν ιερέας και ήταν όλοι τους πολύ αυστηροί, ενώ η γιαγιά ήταν ένα ελεύθερο πνεύμα. Έφυγε λοιπόν από την Ιταλία με ένα ψάθινο, μικρό μπαούλο. Σκεφτείτε, χωρούσε όλη της η περιουσία σε ένα μικρό ψάθινο μπαούλο... Πήγε στην Αλεξάνδρεια και επειδή ήταν καλά εκπαιδευμένη από το σπίτι της, ήταν άριστη οικοκυρά, έτσι βρήκε δουλειά στο σπίτι του διευθυντή της γαλλικής τράπεζας La Compagnie Financière Maurice de Cattaui. Τις Κυριακές πήγαινε με τις φίλες της στους δημόσιους κήπους της Αλεξάνδρειας, εκεί που πήγαινε και ο εργένης Florio. Την είδε και του άρεσε, ήταν πολύ ωραία, της «έκανε κόρτε» για κάποιο διάστημα και μετά αρραβωνιάστηκαν και παντρεύτηκαν. Απέκτησαν μόνο ένα παιδί, τη μητέρα μου. Εγώ μεγάλωσα με τη γιαγιά μου. 57 UNUS PRO OMNIBUS
RkJQdWJsaXNoZXIy MzU4MTg0