To ζευγάρι στο κέντρο είναι ο Celestine και η Matilde, οι προπάπποι μου, δεξιά τους είναι η κόρη τους Marie με τον σύζυγό της Tommaso Cirilli και αριστερά τους είναι τα παιδιά τους Antoine, ο πατέρας του πατέρα μου και η Josephine, η θεία Πεππού. Κάθε φορά που βλέπω αυτές τις φωτογραφίες ταξιδεύω μέσα από αυτές και προσπαθώ να νιώσω τη ζωή στη Λάρνακα μεταξύ του τέλους του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ού. Προσπαθώ να καταλάβω πώς ζούσαν οι άνθρωποι και ειδικότερα αυτοί της λατινικής κοινότητας, ποιες ήταν οι σχέσεις τους με τις άλλες θρησκευτικές ομάδες του νησιού και να αντιληφθώ αν οι ίδιοι ένιωθαν ότι ήταν κάτι διαφορετικό σε σχέση με τους ντόπιους ορθόδοξους και μουσουλμάνους. O Jules και ο Adrien πέθαναν νέοι, από φυματίωση, όπως πολλοί άνθρωποι την εποχή εκείνη. Ο Λατίνος, Λαρνακέας Ιερώνυμος Βαρλαάμ, ο μεγαλύτερος λόγιος του τέλους του 19ου αιώνα, έγραψε ποιήματα στη μνήμη των δυο αδελφών.
RkJQdWJsaXNoZXIy MzU4MTg0