Ο γιος του Louis, o Michel παντρεύτηκε μια Μαρωνίτισσα. Προσέξτε, όχι μια οποιαδήποτε Κύπρια, μια Μαρωνίτισσα, τη Μαρουδιά που ήταν πιο κοντά στους καθολικούς. Βέβαια οι γαλλικές αρχές τού επέστησαν την προσοχή προτού παντρευτεί, λέγοντάς του πως με τον γάμο του θα έχανε κάποια από τα προνόμια που είχε και σύμφωνα με τον Οθωμανικό Νόμο θα θεωρείτο ραγιάς. Ωστόσο του είπαν ότι ήταν ελεύθερος να κάνει αυτό που ήθελε και αυτός επέλεξε να την παντρευτεί. Αργότερα, ο Michel ήταν ο πρώτος της οικογένειας που αποφάσισε να ανοίξει ένα κατάστημα με προϊόντα ανεφοδιασμού πλοίων στη Λάρνακα. Βεβαίως όλοι ήταν στην Λάρνακα τότε. Στις αρχές του 18ου αιώνα υπάρχει στην Κύπρο και ένας καπετάνιος με το όνομα Beraud. Είναι η ίδια ιστορία με τους Ιταλούς και τους Δαλματούς. Έρχονταν εδώ ως έμποροι, καπετάνιοι, γιατροί αλλά και καλαφάτες (αυτοί που σφραγίζουν τις ρωγμές των παλαιών ξύλινων πλοίων και βαρκών), για λίγο χρονικό διάστημα αλλά στο τέλος έμεναν μόνιμα για όλα τα καλά που τους πρόσφερε η πόλη. Οι Beraud, με λίγα λόγια, ήταν ένα από τα πολλά ρεύματα οικογενειών που ταξίδευαν από τη Γαλλία και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες στην Ανατολή. Τώρα, πιο κοντά σε εμάς, πολλοί από τους Beraud όπως ο Celestin και ο Leopold σπούδασαν στους Ιησουΐτες μοναχούς της Βηρυτού. Εκεί έμαθαν καλά το εμπόριο. Αυτοί ήταν και οι πρώτοι πράκτορες των ατμόπλοιων που έρχονταν από τη Γαλλία. Για τον Celestin κάνει μνεία ο Camille Enlart στο βιβλίο του για τη γοτθική τέχνη, λέει ότι έκανε τα ταξίδια του στο νησί με την άμαξα του παππού μου.
RkJQdWJsaXNoZXIy MzU4MTg0