Όπως ξεκινάμε από το ηλιοτρόπιο και την αχιβάδα για να καταλήξουμε στο ηλιακό σύστημα και το σύμπαν, έτσι κι εδώ καταγράφουμε την εμπειρία μας με τον Sylvain Beraud (Συλβαίν Μπερώ) για να κατανοήσουμε τη λατινική κοινότητα στην Κύπρο. Επιλέγουμε να καταγράψουμε τις διηγήσεις, τις ιδέες και τις αντιλήψεις ενός ανθρώπου που προέρχεται από μια οικογένεια που κινείται στην περιοχή τής Ανατολικής Μεσογείου τα τελευταία τριακόσια χρόνια και ο οποίος έζησε από μέσα τη θρησκευτική ομάδα των Λατίνων. H εμβληματική προσωπικότητα του Sylvain Beraud μάς δίνει την ευκαιρία να ανιχνεύσουμε σε σπάνια βάθη τις νοοτροπίες και τις συνειδήσεις ενός κόσμου που δεν υπάρχει πια. Παρουσιάζεται o άνθρωπος, όχι μόνο για αυτά που πρόσφερε στην κυπριακή κοινωνία μέσα από το πολύχρονο και πολύμορφο έργο του, αλλά και ως ένα ζωντανό κομμάτι μιας παράδοσης που μετρά αιώνες παρουσίας στη χώρα μας. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1933, η μητέρα του ήταν Ιταλίδα, ο πατέρας του γαλλικής υπηκοότητας Λεβαντίνος. Η οικογένεια Beraud εμφανίζεται στα αρχειακά έγγραφα των Προξενείων από το δεύτερο μισό του 17ου αιώνα. Πολλά από τα μέλη της διακρίθηκαν, όπως θα δούμε στη συνέχεια, σε πολλούς τομείς και σε όλες τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου. Ο πρωταγωνιστής της εικονογραφημένης διήγησης γεγονότων και ανθρώπινων καταστάσεων που μαρτυρείται σε αυτή την έκδοση, φοίτησε στο Κολέγιο του Αγίου Μάρκου της Αλεξάνδρειας και σπούδασε στη Σορβόννη Φιλολογία, Κοινωνιολογία και Πολιτική Οικονομία. Στη συνέχεια επικεντρώθηκε στη μελέτη της συμβολής τής γαλλικής κουλτούρας στον κυπριακό χώρο από τον Μεσαίωνα μέχρι τις μέρες μας. Η έρευνά του αυτή, σε μορφή διδακτορικής διατριβής υποστηρίχθηκε το 1974 στο πανεπιστήμιο της Λιλ και εκδόθηκε από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού τόσο στα Γαλλικά όσο και στα Ελληνικά. Όπως διηγείται ο Beraud στη συνέχεια, o ίδιος συνέβαλε τα μέγιστα στη διδασκαλία της γαλλικής γλώσσας και στην προώθηση του γαλλικού πολιτισμού στην Κύπρο. Εκπροσώπησε από διαφορετικές θέσεις τη θρησκευτική ομάδα των Λατίνων και σε συνεργασία με τους Κοινοβουλευτικούς Αντιπροσώπους της, προώθησε τη μελέτη της ιστορίας των Ευρωπαίων στο νησί. Συνεργάστηκε στενά τόσο με το Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών όσο και με το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών. Δίδαξε στην Οξφόρδη και εκπροσώπησε την Κύπρο σε πολλά συνέδρια ιστορίας. Για την προσφορά του στον πολιτισμό και τις επιστήμες η Γαλλική Κυβέρνηση του απένειμε το 1977 τον τίτλο του Ιππότη και το 1989 του Αξιωματικού Εθνικού Τάγματος της Αξίας (Ordre national du Mérite). Για την προσφορά του στην προστασία και την προώθηση του λατινικού δόγματος στην Κύπρο, παρασημοφορήθηκε με το Παπικό μετάλλιο το 1991, ενώ η Αγία Έδρα τον τίμησε με τον τίτλο του Ιππότη του Τάγματος του Αγίου Γρηγορίου του Μεγάλου. Μέσα από τις διηγήσεις και το φωτογραφικό υλικό από το προσωπικό του αρχείο, καθώς και από το φωτογραφικό αρχείο τού Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών (ΓΤΠ), προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε τις λεπτές γραμμές που συνδέουν τα άτομα με τις κοινωνικές ομάδες στον χώρο και τον χρόνο και βασιζόμαστε στις λεπτομέρειες της καθημερινότητας των ανθρώπων ώστε να μπορέσουμε να διαγράψουμε την κοινή πορεία των Λατίνων και της Κύπρου. Η συγγραφή της ιστορίας μιας θρησκευτικής ομάδας, ενός κοινωνικού συνόλου, περικλείει τις πολυδιάστατες σχέσεις που διεισδύουν στα βάθη και τα ύψη των κοινωνικών δομών και της ιστορίας τους. Αν το υπό μελέτη κοινωνικό σύνολο είναι ακόμη ένα ζωντανό κύτταρο της τοπικής κοινωνίας, τότε η ανάλυσή του λαμβάνει υπόψη τις προσλαμβάνουσες των εννοιών και των δεδομένων έτσι όπως εκφράζονται από τα μέλη της. Στην περίπτωση που η κοινότητα ορίζεται ως θρησκευτική (ομάδα), τότε τα δεδομένα τίθενται μέσα από ακόμη ένα πρίσμα, αυτό της θρησκευτικής ταυτότητας, που διαφέρει ποιοτικά από τις άλλες κατηγορίες ταυτοποίησης ομάδων ή μειονοτήτων. Στο σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, πέρα από τις δύο κοινότητες, ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή, αναγνωρίζονται ως θρησκευτικές ομάδες με δικαίωμα αντιπροσώπευσης στη Βουλή,
RkJQdWJsaXNoZXIy MzU4MTg0