Αγρότης, τεύχος 482

A Γ Ρ Ο Τ Η Σ 2 0 2 1 / T E Υ Χ Ο Σ 4 8 2 52 V. Διαπιστώνεται ότι η πρακτική της ελλειμματικής άρδευσης είναι δυνατόν να εφαρμοστεί σε συγκεκριμένα αναπτυξιακά στάδια ορισμένων καλλιεργειών, χωρίς να επηρεάζει αρνητικά την παραγωγή. Ταυτόχρονα, η «στοχευμένη» άρδευση σε ορισμένα στάδια του φυτού τα οποία ορίζονται κρίσιμα, όπως φαίνεται στον πιο κάτω πίνακα, μπορεί να αυξήσει την αποδοτικότητα χρήσης του νερού και να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο για τον παραγωγό. Καλλιέργεια Κρίσιμα στάδια Βερίκοκα Κατά την περίοδο άνθισης και έκπτυξης των οφθαλμών Ροδάκινα, Κεράσια Κατά τη διάρκεια της ταχείας περιόδου ανάπτυξης καρπών και λίγο πριν από την ωρίμανση Ελιές επιτραπέζιες Λίγο πριν την περίοδο ανθοφορίας και κατά τη διάρκεια γεμίσματος των καρπών Εσπεριδοειδή Κατά την ανθοφορία και διαφοροποίηση των οφθαλμών Μπρόκολο Κατά τη δημιουργία και γέμισμα της κεφαλής Κουνουπίδι Από την εγκατάσταση μέχρι τη συγκομιδή Μαρούλι Υψηλή εδαφική υγρασία ειδικά πριν τη συγκομιδή Ντομάτες Κατά τη διάρκεια διαφοροποίησης του άνθους και τη διάρκεια ταχείας αύξησης του καρπού Καρπούζι Από την άνθιση μέχρι τη συγκομιδή Ραπανάκι Κατά την περίοδο γεμίσματος της ρίζας Φασόλι Σταθερή υψηλή εδαφική υγρασία καθόλη την καλλιεργητική περίοδο Φράουλες Από την ανάπτυξη των φρούτων μέχρι την ωρίμανση Τριφύλλι Μετά από κάθε κοπή και στην αρχή της ανθοφορίας Συμπερασματικά Το αρνητικό υδατικό ισοζύγιο, σύνηθες φαινόμενο σε αρκετές περιοχές της ευρύτερης λεκάνης της Μεσογείου, επιβάλλει όπως ληφθούν πρόσθετες πρακτικές και μέτρα πέραν της υιοθέτησης χρήσης των βελτιωμένων συστημάτων άρδευσης και των ωραρίων άρδευσης, τα οποία αυξάνουν περεταίρω την αποδοτικότητα χρήσης του νερού. Είναι γεγονός ότι σε περιόδους παρατεταμένης ανομβρίας/ξηρασίας, όπου τα υδατικά αποθέματα ενός κράτους μειώνονται ή δεν επαρκούν για να καλύψουν τις απαιτήσεις σε ύδρευση, η παραχώρηση νερού για σκοπούς άρδευσης από τα κυβερνητικά υδατικά έργα, όπου αυτά υφίστανται, είναι πολύ πιο κάτω από τις υδατικές αναγκες των καλλιεργειών. Επιπρόσθετα, η πτώση της στάθμης των υπόγειων υδροφορέων και η εισχώρηση θαλασσινού νερού, ιδιαίτερα στις παράκτιες περιοχές, επηρεάζει αρνητικά τόσο την ποιότητα όσο και την ποσότητα του διαθέσιμου νερού. Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω, διαφαίνεται ότι η παροχή ποσοτήτων νερού μικρότερων των απαιτήσεων των καλλιεργειών (υδατικών αναγκών) είναι πολλές φορές αναπόφευκτη. Αντίθετα, η στρατηγική της «στοχευμένης» άρδευσης μπορεί να αποτελέσει και σταθερή επιδίωξη του ίδιου του παραγωγού, με στόχο την πρωιμότητα της παραγωγής και τη βελτίωση της ποιότητας του παραγόμενου προϊόντος. * Η εργασία έχει δημοσιευθεί στο έγκριτο διεθνές περιοδικό Agronomy (Special Issue Irrigation Strategies in Sustainable Agriculture) στο πλαίσιο του προγράμματος PRIMA, ενός Έργου που λαμβάνει στήριξη και συγχρηματοδότηση βάσει του άρθρου του Horizon 2020, που αποτελεί το Πρόγραμμα Πλαίσιο της ΕΕ για την Έρευνα και την Καινοτομία. (Project application number: 155331/I4/19.09.18). doi:10.3390/agronomy10081120. Η ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΜΑΣ ΕΡΕΥΝΑ