Εθνική Φρουρά και Ιστορία

59 Η Συναισθηματική και Συμπεριφορική Έκφραση της ΔΕΠΥ γονείς, παππούδες κλπ.), μπορεί να παρουσιάσουν στην πορεία εναντιωματική και έντονα αντιδραστική συμπεριφορά. Ο θυμός των παιδιών είναι πιο έντονος, εκδηλώνεται με τις πιο ασήμαντες αφορμές, διαρκεί περισσότερο και υποχωρεί δυσκολότερα από ότι στα υπόλοιπα παιδιά. Ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών με ΔΕΠΥ μπορεί να παρουσιάσουν προβλήματα ύπνου . Συγκεκριμένα η διάρκεια του ύπνου τους έχει μειωμένη διάρκεια με συχνές άπνοιες. Μπορεί να παρουσιάσουν έντονες κινήσεις των ποδιών, ξυπνούν συχνά κατά τη διάρκεια της νύχτας και μπορεί να παρατηρηθεί αυξημένη υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ενώ στα ζωηρά παιδιά δεν παρατηρείται ανάλογη συμπεριφορά στον ύπνο. Σημαντικό αναφοράς είναι ότι μία από τις πρώτες ενδείξεις που παρατηρείται σε ένα αριθμό παιδιών, που αργότερα παίρνουν τη διάγνωση της ΔΕΠΥ και κινητοποιεί τους γονείς να ζητήσουν βοήθεια από ειδικό, είναι οι διαταραχές λόγου και ομιλίας . Ένα σημαντικό ποσοστό εμφανίζει καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου, που αφορά κυρίως τη σύνταξη του λόγου, δηλαδή οι άλλοι να μην κατανοούν τι θέλει να τους πει, και την κατανόηση του λόγου, δηλαδή το ίδιο το παιδί να μην κατανοεί τον λόγο των άλλων. Στα ζωηρά παιδιά δεν εντοπίζονται τέτοιου είδους δυσκολίες. Ορισμός Στην Επιστημονική Κοινότητα υπάρχουν ειδικοί που εξακολουθούν να αμφισβητούν τη διάγνωση του συνδρόμου της ΔΕΠΥ. Ο επιστήμονας Barkley (1990) ανέφερε ότι ο όρος ΔΕΠ/ΔΕΠΥ είναι η «ετικέτα» που χρησιμοποιείται για να περιγράψει παιδιά τα οποία παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα εστίασης προσοχής, ελέγχου παρορμητικότητας και υπερκινητικότητας. Στα επίσημα συστήματα κατάταξης και διάγνωσης των Ψυχικών Διαταραχών ICD και DSM, η ΔΕΠΥ περιλαμβάνεται και περιγράφεται ως Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής/ Υπερκινητικότητας - Παρορμητικότητας. Οι βασικές δυσκολίες των παιδιών με ΔΕΠΥ απορρέουν από ένα σημαντικό έλλειμμα στην ικανότητά τους να σταματούν ξαφνικά και απότομα, εφόσον αυτό είναι απαραίτητο, και στην