Εθνική Φρουρά και Ιστορία

Εθνική Φρουρά & Ιστορία 124 υπόθεσης, ο De Gaulle φαίνεται πως έκανε τότε λόγο για πλήρη ανεξαρτησία της Κύπρου, με αναγνώριση μειονοτικών δικαιωμάτων στους Τουρκοκυπρίους, όμως συνάμα «μήτε διχοτομικής μήτε ομοσπονδιακής απόκλισης» 16 . Αξίζει να προστεθεί ότι τα δυτικά άγχη περί πρόσκλησης προς «Τρίτα Μέρη» να αναμιχθούν στο Κυπριακό τα επιβεβαίωναν κινήσεις της Αθήνας -όχι βέβαια αφορώντας (αδιανόητες ως τον Αύγουστο, λόγω της Ψυχροπολεμικής περιόδου) προτάσεις στρατιωτικών συμπράξεων, αλλά στο πλαίσιο αναζήτησης διπλωματικών ερεισμάτων: στις 13 Φεβρουαρίου 1964 ο επιτετραμμένος της Αιγύπτου και ο πρεσβευτής της Συρίας στην Αθήνα επισκέφθηκαν τον Έλληνα υπουργό εξωτερικών και συζήτησαν τις ελληνοαιγυπτιακές σχέσεις αλλά και τις κυπριακές εξελίξεις. Ο X. Ξανθόπουλος-Παλαμάς ζήτησε τη στήριξη των χωρών τους, αφού «… ο Αραβικός Κόσμος, λόγω ενδιαφέροντος αυτού διά την διατήρησιν της ειρήνης εν τη ανατολική Μεσογείω, αλλά και γεωγραφικής γειτνιάσεως (Συρίας) θα είχε συμφέρον όπως προβή εις τίνα γενικής φύσεως εκδήλωσιν, αφενός μεν προς υποστήριξιν της ανεξαρτησίας και της ακεραιότητος της Κύπρου και αφετέρου προς αποτροπήν μονομερούς τουρκικής επεμβάσεως, εκ της οποίας θα διεταράσσετο η ειρήνη και θα διακυβεύνοντο έστω και εμμέσως Αραβικά συμφέροντα. / Η αποθάρρυνσις των τουρκικών επεκτατικών σχεδίων είναι προς το συμφέρον όλων μας και των Αραβικών Χωρών ειδικώτερον. / Αμφότεροι συνομιληταί μου συνεφώνησαν εις τούτο...» 17 . Οι εξελίξεις του Φεβρουαρίου του 1964, που μόλις περιγράφηκαν, ναι μεν δεν κατέληξαν σε σύμπλευση της Μόσχας με το Παρίσι ούτε και στη συγκρότηση ενός αντίστοιχου άξονα που να μπορεί ή/ και να επιθυμεί να ισοφαρίσει την πολιτικοοικονομική και στρατιωτικοδιπλωματική υπεροπλία του ΗΒ (το οποίο είχε καταφέρει από νωρίς να ρυμουλκήσει τις ΗΠΑ στις επιδιώξεις του), ωστόσο πιθανόν να παρήγαγαν τέτοιου είδους ελπίδες στη Λευκωσία, παρ’ όλο που οι απόψεις των Χρουστσόφ και De Gaulle συνέκλιναν μόνον στην «αντι-αγγλοσαξωνική» τους έκφανση. Η ελληνοκυπριακή ηγεσία, εύλογα, προσέβλεπε στην εξασφάλιση της επιβίωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω 16. Ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα απέκτησε ασαφή μόνον εικόνα του τί είχε αντιπροτείνει ο Γάλλος πρόεδρος , πάντως εκδήλωσε ενδιαφέρον να διερευνηθούν λεπτομερώς το ακριβές περιεχόμενο και οι προοπτικές υλοποίησης των σκέψεων του De Gaulle ( FRUS 1964-1968, vol XVI op cit, “doc 84”, σ 182). 17. ΥΠΕΞ/ΥΔΙΑ , KY/1964/49/2/1/1: Σημείωμα με υπογραφή του υπουργού Χ. Ξανθόπουλου- Παλαμά και ημερομηνία 13-2-1964, χωρίς Α.Π., που όμως διαβιβάστηκε αυτούσιο λίγες μέρες αργότερα με κανονική ταυτότητα εγγράφου (ΔΚ212-273/18-2-1964) στις ελλαδικές πρεσβείες της Άγκυρας , της Λευκωσίας, του Καΐρου και στο γενικό Προξενείο της Δαμασκού.